Ik vind het heerlijk om tussen de bomen te dwalen. Omringd door het kleurenpalet van warme tinten. De frisse wind ruist tegen mijn kaken aan. En de zon schijnt verdoken. De aarde heeft de bloemen ingeruild voor een alles bedekkend kleed van bladeren. Ze dwarrelen een voor een naar beneden. En vullen langzaam aan de bodem alsof het een puzzel is.
Mijn handen voelen wat koud aan. Verder op zie ik een oude man. Hij wandelt moeizaam. Maar hij is vastberaden zijn eerste herfstwandeling te verduren. Af en toe stopt hij en kijkt hij omhoog. De wolken wantrouwend. Vervolgens gaat hij weer onbevallig verder op pad. Op het bankje aan de oude boom zit een koppeltje. Hun ogen verraden alles. Een eekhoorntje snelt weg wanneer een hond haastig achter een stok aanloopt.
Herfst ... misschien wel mijn geliefkoosde seizoen.
Al mijn liefs,
A.B. xxx
