Boekenbeurs

Zag Fabian Cancellara.

En stond toch maar mooi met hem op de foto. 

(Al was het maar enkel mijn froefroe in de rechterhoek. Foto is foto hè vriend)

 

R.I.P Meneer Cohen

Leonard Cohen at home in Los Angeles, September 2016, Photograph by Graeme Mitchell for The New Yorker

 "Everybody has experienced the defeat of their lives. Nobody has a life that worked out the way they wanted it to work out. We all begin as the hero of our own dramas, in centre stage, and inevitably life moves us out of centre stage, defeats the hero, overturns the plot and the strategy and we’re left on the sidelines, wondering why we no longer have a part, or want a part, in the whole damn thing. So everybody’s experienced this. When it’s presented to us sweetly, the feeling goes from heart to heart and we feel less isolated and we feel part of the great human chain, which is really involved with the recognition of defeat."

- Leonard Cohen on why people enjoy listening to melancholy songs. From a BBC radio interview in 2007

'Letters of the forgotten'. Een fragment door mij geschreven en voorgelezen. Achtergrond muziek van Ludovico Einaudi - Walk

"Behalve ’s nachts. Dan wil ik ineens weten hoelang voor altijd duurt."

 

- Bart Moeyaert

Wielerjaar 2016

To do: ontkoersen. Vaneigens geen voor de hand liggende taak na zo'n fijn koersjaar. En voor een nabeschouwing van het seizoen zou ik het mij best gemakkelijk kunnen maken door hier een filmpje te posten met de hoogtepunten. Zo dus.

 

 

Easy. ik hoor het u al zeggen. Maar heeft u ondertussen wel stiekem het filmpje bekeken? Aha!

 

Het blijft vreemd voor anderen dat ik koers volg. Voornamelijk omdat ik vrouw ben. Indeed lame. Blij dat u het eens bent (daar ga ik dan toch vanuit aangezien u nu een door een vrouw geschreven koersblog leest). Maar na al die jaren ben ik afgehaakt om mijn medemens het 'waarom' te verhelderen. Alsof ik enkel voor mannelijk schoon kijk, waarbij ze dan ook vermelden dat coureurs doorsnee geen adonissen zijn, waarbij ik dan meteen responderen wil dat zo'n veralgemening niet opgaat met voorbeelden en zij er mij dan willen op wijzen dat hét dus toch het mannelijk schoon is dat me aantrekt in het koerskijken en ik dan met een zucht me laat vangen. Bij deze een laatste keer. Echt een laatste keer! En laat het duidelijk zijn. Okee, ik beken het is  in feite  af en toe moeilijk te negeren  dat deze mannen vaak schoonbruingespierd in aansluitende lycrapakskes op schoon gedesignde fietsen zitten. Maar ik zie dat louter als schoon meegenomen. Ik volg fervent de koers sinds mijn 13de. Ik hou van pronostieken maken (ik heb al vaak gewonnen, ohja, dat vergt kennis over de sport zelve, aah ziedaar. Dit jaar trouwens voorjaar, Giro, Tour en Vuelta gewonnen (met pronostieken weliswaar, niet al koersend, jij grapjas) kijk eens aan). Ik hou van bergritten. Ik hou van de spanning op het einde van een ronde. Ik hou van teamsgewijs de eindmeet halen. Ik hou van de sport op zich. Laat dat nu toch duidelijk zijn. Alstublieft.  

 

Goed. Een jaaroverzicht. Beknopt. Waarin elke essentie ontbreekt. Laten we eerst beginnen met toch wel het grappigste moment uit de koers dit jaar. Eentje zelf zonder fiets in de hoofdrol. Froomey die de berg oploopt. Wanhoopspoging om zijn Tour te redden. Hoogstwaarschijnlijk grote paniek bij Sky, maar ik heb althans toch eens goed kunnen lachen. Waarvoor mijn dank. Run Froomey, run!

 

 

 

 

 

Ziezo de toon is alvast gezet.

 

Greg Van Avermaet en Peter Sagan. Dé twee namen van het jaar. Daar kunnen we het in ieder geval al zeker over eens zijn. Als u dit niet kunt beamen zag u klaarblijkelijk een andere koers, vriend. Want wat was er mooier dan de strijd tussen deze twee mannen? (En durf zeker niet het pakske van Lampre te antwoorden, waag het niet!) Beide de heersers van het eendagswielrennen. Al heeft u nog wel tussendoor ter afwisseling de Ulissi's van deze wielerwereld die de hoop niet opgeven. Van Avermaet: "Het verschil tussen Sagan en mij? Peter heeft lang haar, ik niet.” Ik bespaar u de oplijsting van hun overwinningen. Al kan ik wel verklappen dat het een hele lijst is met sleutelwoorden goud en regenboog.

 

 

 

Valpartijen. Nog iets waar we een lange lijst van kunnen opstellen. Alom aanwezig in de strijd der pedaalridders. Met fatale en minder fatale gevolgen. Nefast voor de wielervreugde.

 



"Fight for Stig"

Een dikke streep doortrekken denk ik dan. Gedaan met het vallen. Gedaan met de aanrijdingen. Gedaan Zeg Ik U.

 

 

 

Dit jaar betrapte ik me er zelve op enige sympathie te vertonen voor de heren Cavendish en Froome. Ongezien de laatste jaren. Ik moet bekennen, beide hadden een goede Tour gereden. Verdiend. Ziezo zwart op virtueel papier gedrukt. Ik kan er niet meer onder uit. De kleine-arrogantie en de ik-rijd-als-een-kleuter-op-een-fiets krijgen zowaar een positieve vermelding. Tot zover. We gaan niet meteen overdrijven. Of wat had u gedacht.

 

Overdrijven doen we enkel als het de mannen van Movistar betreft. Of, inderdaad, wat had u gedacht. Ik mag toch maar weder fier aankondigen dat de heer Valverde en zijn kompanen op het hoogste schavotje van de UCI lijst mogen pronken. De vader: 'gij doet precies of wilerennen, dat is van levensbelang'. Zeker! *knipoog*  Ik wil geloven dat ik daar een ienimienie-ietsiebeetje mee verantwoordelijk ben door mijn trouw gesupporter voor den televies. En valverde doet er nog eens twee seizoenen bij. Hoezee en driewerf hoera enzo! Awoert aan de Movistar mannen die naar Nibali's ploeg vertrekken. U breekt mijn hart.

 

mijn fanhart smelt

Bijna had Quintana de Tour te pakken. Bijna. Had de Tour een week langer geweest en Froome zijn fiets weer verloren onderweg. Maar zo kunnen we altijd weer excuses bedenken. Ik toch. Volgend jaar is het echt van dat. Ik geloof het. Lach niet, zeg ik u. Trouwens, ligt het aan mij of is Sky's tweede man in alle eerlijkheid steeds de betere? Froome ten tijde van Wiggo. Porte en Poels ten tijde van Froome?

Het is me opgevallen dat de dopinglampen dit jaar hoger moeten gehangen hebben. Of heb ik dan toch iets gemist? Maar tot nader order wordt de prijsuitreiking in de categorie 'loop-eens-tegen-de-lamp' gestaakt. Inzendingen (lees: namen,  geen positieve plaspotjes) mogen uiteraard alsnog bezorgd worden. 

 

Voorjaarsrenners waar ik eigenlijk best wel fan van ben naast the usuals. Geraint Thomas, Ian Stannard,... Ronderenners. Esteban Chaves, Diego Rosa,... Gewoon even ter nutteloze info. Chaves gaat tevens lopen (fietsen in zijn geval) met de I'm-always-happy-cyclist-and-I-know-it-clap-your-hands prijs.

Ook altijd te boeken voor een overenthousiaste kookles. Ik geef het maar even mee.

 

 

Hoe pijnlijk een Giro te verliezen? Vraag dat aan Steven Kruijswijk. Klaar om als underdog te winnen. En dan BAM, zo'n heus sneeuwblok in de weg, PATS droom weg. Het kan verkeren, mijn beste. Meer wou hij er hier dan ook niet over kwijt.

 

Voor de rest zagen we straffe toeren, minder straffe toeren, solovluchten van jewelste, sprints zonder valpartijen, ontsnappingen die tot niets leidden, waaiervormingen tot jolijt van sommigen en groot verdriet van anderen, berggeiten, kasseivreters, lustige pedaalridders, duw- en trekkerijen aan de sprintersmeet, ... kortom het was weer een geweldig koersjaar.

En als laatste een welgemeend en waardig afscheidsgroet voor Fabian Cancellara. Dada!

 

Soundtrack of Ine's life

Nog eens tijd dat ik vijf nummers op u afvuurde. Knallers. Nummers die me bij de eerste luisterbeurt genageld aan de grond achterlieten. En ik sta daar nu nog. Geen centimeter opgeschoven. Knallers die blijven knallen in mijn hoofd.

Dresden van The Slow Show. Het liefst, 's avonds donker op een rustige autostrade baan. Op repeat.  Tevens lied van de week.

 

 

Zijn naam doet misschien anders vermoeden, maar Sufjan Stevens maakt alles behalve suffe muziek. The Fourth of July op zijn laatste plaat greep me vast en liet me niet snel los. Ik wikkel er geen doekjes om en heb al meermaals laten weten dat sad things eigenlijk  best wel mooi verteld kunnen worden door schone melodieën. En daar hou ik van. (Live greep het me overigens nog steviger vast.)

 

 

Nood aan een andere wereld om in te vertoeven? Een wereld waar al het schoonste is? Dan zet ik Sigur Ros en mijn verbeelding op. Meer hoef ik dan niet om eventjes toch perfect gelukkig te kunnen zijn. Echt waar. Mag ik dan ook meteen vragen om mij dan toch wel eventjes met rust te laten? Met vriendelijke groeten.

 

 

Als u nu zegt 'zeg meteen een plaat die u van uw sokken blies in 1 2 3' dan zal ik toch binnen die 3 seconden Noah and the Whale antwoorden. Vermoed ik serieus. The first days of spring. Bij heartaches hoort normaliter een grote doos ijscrème. Maar geef mij maar eerder deze plaat. Daarbij, in periodes gelijk deze is ijscrème toch te koud. Een chai latte, deze plaat, een pyamabroek en een dekentje. Ach, herfstavonden kunnen ook schoon zijn.

 

 

Tijd voor een beetje nostalgie moet ik gedacht hebben, want het volgende en laatste nummer dat ik in de groep wil smijten is van The Velvet Underground. Meneer Reed zal voor eeuwig op het lijstje 'nog live te zien' blijven pronken. Helaas. Ik zal mijn leed moeten verzachten met vinyl. Helaas. *draait terwijl de vinyl nog eens om*

 



"Some people turn sad awfully young. No special reason, it seems, but they seem almost to be born that way. They bruise easier, tire faster, cry quicker, remember longer."

 

Ray Bradbury, Dandelion Wine 

 

 

Eigen stekje

Sinds half april heb ik eigen stekje. Ondertussen bijna helemaal gesetteld, hier en daar nog een kadertje op te hangen, een doos leeg te maken, ... I love it vintage ♥

I am happy ...

Wondermooi

Vilhelm Hammershøi

Ik heb een panische angst voor mensen

en een panische angst voor eenzaamheid

 

...

Paar weken geleden zei ik nog fier dat ik in het vorig jaar geen enkele dag afwezig was geweest wegens ziekte. Ziedaar karma. (Laat u niet bedotten, dat bestaat dus echt.) Twee weken geleden een plezante snotvalling (sarcasme leest zich niet in print) en deze week buikgriep. En bij deze weet ik ook alweer dat ik niet veel nodig heb om even te ijlen. Een paar pilletjes tegen misselijkheid en ik ben 's nachts al van slag. 'Slaap ik? Ik slaap dus, dit is een droom. Droom ik nu of ben ik wakker? Is het 's nachts? Hoe laat? Kom, slapen. Wat is dees?' En dat is dan nog maar een stuk dat ik me daags nadien kon herinneren van het semi-filosofisch gedachtegesprek met mezelve. Plus drie keer opstaan en vijf minuten nadien vaststellen dat je nog steeds in bed ligt. -- Ik droomde dat ik leidinggevende was in een Engelstalig bedrijf. Tot ik een medewerkster vroeg of die telefonerende man nieuw was die naast die andere zat, waarvan ik de naam niet kende en ik dacht oh nee ik ben zo'n baas, één die zijn medewerkers niet bij naam kent en ik werd wakker omdat de pauze aanbrak. Ik word nooit leidinggevende. Nooit. -- Ook nooit gedacht dat je met een tekst als deze van Kurt Vile "I woke up this morning didn't recognize the man in the mirror then i laughed and  said 'oh silly me that's just me' then i proceeded to brush some stranger's teeth but they were my teeth ... but it was a monday no a tuesday no a wednesday a thursday a Friday and then saturday came around " een goed nummer zou kunnen schrijven. Was het allemaal maar zo simpel denk ik dan. -- Ik weiger te geloven dat alles met een reden gebeurt. -- En toen zat ik plost met Dana Winner's versie van Sioen in mijn hoofd. Who would do something like THAT?!

 

love doesn’t conquer everything. and whoever thinks it does is a fool

 

(The Secret History, Donna Tartt)

Eindejaarslijstje (2015)

 

 

Album - Sufjan Stevens, Carrie & Lowell

Serie - Fargo, Season 2

Lied - Junius Meyvant, Signals

Boek - Jenny Offill, Verbroken beloftes

Film - Carol

Concert - Sufjan Stevens, in Bozart 

Happy 2016

Gooi een steen naar de dag/ Zo ver als je kunt/ Spoel het zout van je huid/ Doof het vuur/ Volg het spoor dat er ligt/ Zoek niet wat er nooit meer is/ Was het zand uit je haar/ Geef een naam aan ieder jaar/ Drink de tranen op je hand/ Zwijg er van/ Erf de ogen van je kind/ Kijk er door/ Koester je geheime hart tot het eind

Reis ver/ Drink wijn/ Denk na/ Lach hard/ Duik diep/ Kom terug

Droom een boot in de zon/ Geef hem zeilen en wind/ Kus een droevige mond heel zacht/ Voor de dag begint/ Bewaar een steen in je tas/ Uit het land waar je sliep/ Waar je de wonden opliep/ Waar een koninkrijk verging/ Haal de parels uit de zee/ Geef ze weg/ Vecht met alles wat je hebt/ Verlies het goed/ Wacht dan tot het lichter wordt/ Je hebt de tijd

Reis ver/ Drink wijn/ Denk na/ Lach hard/ Duik diep/ Kom terug

- Spinvis, Kom Terug