Modigliani. Mo - di - gli - ani. Amedeo Clemente Modigliani. Zijn naam op zich, een plezier voor het oor, klinkt al esthetisch wondermooi.
Modigliani, Amedeo voor de vrienden (wel dat denk ik toch), werd geboren in Livorno (12 juli 1884, Joods-Italiaanse afkomst).
In 1906, na zijn kunstopleiding in de Scuola libera di Nudo (voor u vertaald: Vrije School van Naaktstudies, waar hij waarschijnlijk ten volle van genoten heeft) in Firenze, vertrok hij naar Parijs waar hij zich vestigde in de buurt van Montmartre, waar zich ook andere (armmoedige) artiesten bevonden. In contact te komen met andere kunstenaars zoals de heren Henri de Toulouse-Lautrec ( de kleine sloeber (mag hier best letterlijk genomen worden) die het tot stamgast schopte in de Moulin Rouge), Pablo Picasso (wiens volledige naam een boek op zich: Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso) en Paul Cézanne (die nogal een norse en egocentrische persoon schijnt geweest te zijn, maar daar ga ik me nu niet over uit spreken wegens niet persoonlijk gekend te hebben) creërde hij een compleet eigen stijl ondanks de grote beïnvloeding.
Modigliani's schilderkunst is herkenbaar aan de langgerekte vrouwslichamen en de warme gloeiende kleuren. Hij schilderde zeer gestileerde naakte lichamen en portretten. Maar toch bleven overeenkomsten met het model behouden. De gestileerde vormen zijn lange, ovaalvormige gezichten met uitgerekte halzen en uitgerekte ledematen. De ovaalvormige gezichten met de lange halzen scheppen een zekere melancholieke uitdrukking.
Ook al zijn de lichamen iets wat verwrongen en ook al staan neus, ogen en mond niet op een 'juist natuurlijke' plaats, de werken komen geloofwaardig over. De kunstenaar streefde een vormgeving na die tegen een waarheid aanleunt, zíjn waarheid.
Eén van zijn bekende werken; Sleeping nude with arms open (red nude) (1917).
En jammer genoeg komen aan schone verhalen vaak een tragisch eind. Amedeo Modigliani die leed aan een zwakke gezondheid was grote liefhebber van het Parijse nachtleven. Alcohol en drugs waren zijn goede vrienden en meteen ook serieuze vijanden. Het gevecht tegen armoede, alcohol, drugs en chronische ziekten verloor hij op 35-jarige leeftijd. Op 25 Januari in 1920 overleed hij aan tbc in Parijs. Zijn zwangere vrouw en muze Jeanne pleegde twee dagen later zelfmoord. Modigliani werd begraven op Père-Lachaise, waar de kunstenaarsgemeenschap (o.a. Picasso, Soutine, Rivera, Utrillo, Kisling, ...) uit Montmartre de begrafenis bijwoonde.
De schilder en beeldhouwer wordt beschouwd als één van de grootste kunstenaars uit de 20e eeuw.
En dat vind ik dan ook meteen zeer gegrond.
Uw kunst amice,
Ine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten