Dit

Gedichtendag op mijn blog! U zegt 'ge zijt wel beteke laat ze maske, da was weekske gelee ofzo'. So what? Ik doe niet mee met de meute en al zekers niet met de rest. Als u het aan mij vraagt - wat u nu niet doet maar wat ik toch beantwoorden wil - dan is poëzie er voor elke dag. Zo is dat en zo zal dat zijn.

En gekozen heb ik. Een gedicht van de portugese heer Fernando Pessoa. Wel alleszins een vertaling ervan, aangezien ik het originele niet zo goed verstaan kan.

*schraapt de keel*

Men zegt dat ik al wat ik schrijf
Óf veins of lieg. Maar nee.
't Is enkel dat gevoel bij mij
Is wat ik mij verbeeld.
De hartslag doet niet mee.

Al wat ik doormaak, wat ik droom,
Wat mij ontvalt en mij ontbreekt,
Is als het ware een balkon
Dat op iets anders uitzicht geeft.
Dat and're is wat schoonheid heeft.

Zo schrijf ik midden in
Wat niet dicht bij mij ligt,
Vrij van gevoel dat bindt,
Ernstig om wat niet leeft.
Voelen? Is voor wie leest!


Pracht van een gedicht! En ik heb dit gekozen omdat de gedachte bij de eerste leesbeurt 'schoon, zo is dat' was. Daarom.