Wild Beasts

Of dat het wel degelijk wilde beesten zijn zal ik u pas kunnen meedelen in april.


Afschrikken doen ze me toch al niet. Integendeel!

Hun tweede album Two Dancers (opvolger van debuut Limbo) is opmerkelijk en interessant. Hayden Thorphe's stem is ook hier weer bepalend voor de plaat. Wie had gedacht dat ik een falsetto stem zo sexy bevonden kon. Dat ik unieke mannenstemmen enorm aantrekkelijk vind is geen geheim meer, maar voor mezelve is dit toch weer eventjes een verrassing. Al kende ik de mannen al een poos, het is nu pas dat ik me echt heb laten weten boeien, als het ware verstomd.

Smijt de heren van Roxy Music, Anthony, hier en daar een paar indiebands van de laatste jaren, de mannen van The Smiths, Grizzly Bear invloeden, androgyne avantgarde, Tom Smith, paar jaren tachtig bands zoals Orange Juice, Guy Garvey ... in een grote kookpot. Mix alles goed door elkaar en voeg er als finishing touch een experimentele kruidenmix aan toe. Et voila c'est ça: Wild Beasts! Vier muzikale mannen uit Leeds. En uit de teksten af te leiden zijn het verre van het-leven-is-een-lolletje-mannen.

Aan de ene kant hebben we de theatrale, intrigerende falsetto van Hayden Thorpe en aan de andere kant mogen we ook genieten van de warme, donkere lagere stem van Tom Femming (bassist). De afwisseling van beide schitterende stemmen geeft de plaat iets uniek.

Stuk voor stuk schone nummers; ritmisch, ingetogen, stemgevoelig, vreemd, vocaal zeer sterk,... Het brengt je bij de eerste noot in vervoering en laat je niet los tot de laatste noot. Top!

Ine's favorietjes van de plaat: We still got the taste dancin' on our tongue, All the kings men.