Als u dacht dat ik met zes delen meer dan genoeg zou hebben, aha, denk dan maar gauw iets anders. Hopsakee nog eens vijf nummerkes.
En geen paniek, er zullen geen liederen passeren die ik opgevangen heb in der tijd bij Dennie Christians schlagerprogramma op radio 2 woensdagmiddags toen ik in mijn park zat als hele hele kleine Ine naast de radio (het was écht niet mijn idee!). En nogmaals geen paniek, een trauma of rare stoornis heb ik er niet van opgelopen. Welja denk ik toch. Alhoewel?
31. Ryan Adams - Girls approximately
Eén van de zovele singer-songwriters die mijn hart heeft weten te veroveren. En dan vooral met dit lied. Als ik het tegen anderen heb over Ryan vragen ze me altijd heb je het niet over Bryan? Neen ik heb het nooit over Bryan! Wel dus over Ryan! Ja.
32. The Who - My generation
Zot nummer. Goed nummer. Keith Moon trouwens één van mijn favoriete drummers, net zoals ook de mannen Ian Paice en John Bonham. Maar die speelden dus niet bij The Who. Ah neen.
Hilarische clip! Smash it Pete! Smash it! Terwijl Keith Moon en Pete Townshend hun instrumenten aan het afbreken zijn staat John Entwistle er naast van ow mannekes, van mijne bass blijft gijle af! Hilarische mannen. En stuk voor stuk legends.
(Er wordt gezegd dat deze clip het moment was waar Townshend de eerste grote schade aan zijn rechteroor opliep (later is die schade groter geworden). Moon had meer dan het dubbel zoveel explosieven gebruikt dan hij de bandleden had verteld. De zot!)
(Moon is zeer jong gestorven door stom voorval. Op 32 jarige leeftijd is hij gestorven in zijn slaap door overdosis van het medicijn dat hij moest nemen tegen zijn alcoholverslaving. Hij had meer dan dertig ingenomen waarvan er ongeveer een vijfentwintigtal niet waren opgelost. Een verklaring zou kunnen zijn dat hij er innam, flauwviel, weer wakker werd en vergat dat hij al pillen had genomen. Het zou niet om zelfmoord gaan.)
RIP Keith en John!
33. Live - Run to the water
Een band die ik door mijn geweldige oudste zus heb leren kennen (andere zus is even geweldig btw). 'The Distance to Here' kreeg ik elf jaar geleden als kerstgeschenkje en was er meteen weg van. Ik vond de teksten prachtig en nu nog steeds.
and I will never leave you 'til we can say, "this world was just a dream
we were sleepin' now we are awake" 'til we can say
in a moment we lost our minds here and dreamt the world was round
a million mile fall from grace thank god we missed the ground
run to the water and find me there
burnt to the core but not broken
we'll cut through the madness of these streets below the moon
with a nuclear fire of love in our hearts
yeah, I can see it now lord
out beyond all the breakin' of waves and the tribulation
it's a place and the home of ascended souls who swam out there in love!
34. Tim Buckley - Aren't you the girl
Vader van. Maar dat is niet de reden. Ik heb hem wel via Jeff leren kennen uiteraard. Maar ik vond de muziek mooi omdat het zo was en niet omdat ik Jeff's muziek wondermooi vind.
Onderschatte mens! En ook veel te vroeg gestorven ...
35. Franz Ferdinand - Darts of pleasure
En dan heb ik het vooral over hun debuut album (een bepaald lied kiezen is wel moeilijk), dat ik nog steeds een straf album vind. Ik was meteen weg van die gitaren. Weer een album waarop ik op mijn bed al staande luchtgitaar speel en luidkeels meezing.
Words of love and words so leisured
Words of poisoned darts of pleasure
Died... and so you died
Waarom denk ik bij The Who altijd spontaan aan mijn cursus logica?
BeantwoordenVerwijderen"Keith Moon leeft niet meer, en al evenmin is hij nog steeds de drummer van The Who. Derhalve is Keith Moon nog steeds de drummer van The Who alleen dan als hij nog leeft."
en nu in ine-nederlands?
BeantwoordenVerwijderen