Het lijkt alsof ik al een jaar niet meer geblogd heb.
Meestal zeg ik steeds ongeveer eind december 'neen , met goede voornemens voor volgende jaar beginnen we niet'. Want wie houdt zich daar nu steevast aan of wie stelt zich dan geen al te hoge eisen? Wel ja, nu moet ik in alle eerlijkheid bekennen dat ik toch wel even serieus tegen de wind ben gedraaid in redelijk wat snelheid en toch een paar voornemens heb bedacht. Het is te zeggen net alvorens de klok 12 keer slagen deed en helder denken nog van toepassing was.
De voornemens:
* Minder sorry zeggen! En laat ons meteen tot een pak minder sorry gaan. Kwestie van eens zot te doen ;)
* Mijn liefheid in sommige maten beperken. En ik kijk niet naar bepaalde personen, dus geen paniek. Het is een algemeenheid. Wat ik wil zeggen is - klinkt egoïstisch waarschijnlijk - Ine krijgt ook al eens graag wat, maar voelt dat ze meer geeft. Op zich vind ik het gegeven van veel geven absoluut niet erg, zekers niet. Maar ja soms voelt me dat een beetje te veel aan. Dus hoera aan de gelijkgestemde zielen waar een knuf beantwoordt aan een knuf, een glimlach aan een glimlach, ...!
* Een rijbewijs halen! Altijd handig me dunkt.
* Mijn muziekverslaving behouden. Indien mogelijk vergroten en versterken. En ontdekken, alsmaar blijven ontdekken ...
* Het aantal buitenlandse aanbidders beperken. Ze zouden hier allemaal eens tesamen voor de deur moeten komen te staan. Al valt mij op dat buitenlandse mannen nogal snel van contentement zijn. Ine moet immers niets speciaals doen. De Vlaamse man daarentegen :')
* Een zeer fijne job vinden.
* En veel schrijven! De roman moet af!
En verder ga ik niet. Want moet al bekennen dat ik al meteen bij het eerste voornemen als serieus de mist ben ingegaan en we zijn nog maar 5 januari. Ik wil maar zeggen. Wie teveel hooi op zijn vork neemt, krijgt het niet allemaal op! *knipoogt*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten