Aaargh. Gisteren had ik weer zo'n dag waar je van zegt 'heb ik nu weer'. Vijf minuten voor het einde van de werkdag kwam ik te horen dat ik werd 'opgeëist' door een andere dienst om bij te springen. Wel degelijk met deze woorden ter sprake gebracht. Tegenpruttelen kan in zo'n geval dus werkelijk niet. Heb er niet echt zin in. Maar knikken en zeggen dat het niet zo erg is, terwijl je van binnen vloekt alsof het een lieve lust is, no fun at all. Twee weken zou het worden. Benieuwd. Vorig jaar waren twee weken twee maanden en een half. Dus ja. Ik verdien een vast contract ... Binnenkort weer wielrennen op het beeldscherm. De zondag is dus alvast ingepland ... We kunnen nogal wat leren uit de film- en seriewereld. In Scandinavië scheelt er serieus wat met de lichtschakelaars en lossen ze misdaden het liefst op in de late avond. Hoe het hier ook onmogelijk mag zijn, in Amerika is er altijd wel een parkeerplaats vrij exact voor het gebouw waar je moet zijn. Mo. Overal in Parijs heb je wel een raam vanwaar je de Eiffeltoren kan zien. Vanwaar iedereen ook komt, uit welke tijd ze ook komen, iedereen spreekt vloeiend Engels. Als je 's avonds in bed het nachtlampje uit doet is het nog steeds even klaar in de kamer. Elke klok loopt met de seconde gelijk. Dat soort dingen. Bedoel ik dan ... Ik heb nood aan een beste vriend(in). Iemand voor een goede babbel nu en dan. Waar ik alles kan tegen zeggen, alles kan aan vertellen, veel kan mee delen. Zo iemand. Die luistert. Zonder kritiek, vooroordelen of ongemakkelijkheden. Die me ook alles kan en wil vertellen. Zo iemand ... De chinezen hebben mij goed liggen ... Damien Rice en Yann Tiersen zijn van die mannen die ik absoluut absoluut absoluut eens live aan het werk wil zien. Absoluut (of zei ik dat al?)! ... Krijg ik eens een comment op mijn blog, is het getiteld 'HAS GOD'S GRACE BEEN OFFERED TO ALL MEN?' Inderdaad. In hoofdletters dan nog wel. Met een hele tekst over salvation, terms of pardon en een behoorlijke kwantiteit aan vernoeming van onze heer hierboven. Reactie alsnog niet gemodereerd. Ik ben zelf uitgenodigd op de blog van de man wiens vraag me nogal onverwachts te lezen viel. Een hele eer is me dat. We zullen daar in ieder geval eens het gedacht aan overwegen overwegen ... Binnenkort eens een eenzame (let op de alliteratie) museatocht houden ... Mijn hart wordt vrolijk van mijn anderhalf jarig nichtje. Zij lacht guitig. Zij knuffelt graag. Zij noemt mij Inetje. Want zij mag dat.
 |
| mijn vrijdagavond ziet er zo uit ( een Scandinavische Dandy en havermoutpap) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten