Gedachten van de week ...

Ik heb onlangs twee fictieve brieven geschreven waarop ik heel fier ben. Klinkt raar en als stoeferij misschien. Maar ben echt eens fier op mezelf dat ik zo iets 'moois' schrijven kan. Voorlopig post ik ze niet. Bang dat een ander er misschien mee lopen gaat? Of misschien gewoon wachten tot het geheel te lezen valt? ... Het laatste boek dat ik las was 'Manieren om naar huis terug te keren', het derde boek van Alejandro Zambra dit jaar. Ik las schone zinnen. Zoals deze. 'Destijds kenden we de namen van de bomen of de vogels niet. Maar dat was ook niet nodig. We konden met weinig woorden leven en het was mogelijk op elke vraag hetzelfde antwoord te geven: ik zou het niet weten. We vonden niet dat dat onwetendheid was. We noemden het eerlijkheid. Later leerden we beetje bij beetje de nuances daartussen kennen. De namen van de bomen, van de vogels, van de rivieren. En we besloten dat elke zin beter was dan zwijgen.' ... Ik ben niet gekozen voor de lezersjury van de Gouden Boekenuil. Serieuze mensen blijkbaar wel. Dacht ik origineler te zijn dan 'ik lees graag', 'ik hou van boeken', 'al van jongs  af aan...', was dat voor niets nodig geweest. Duidelijk. Ach ja. Kritisch wezen is azo toch meteen mijn ding niet ... Het nummer Steep hills of vicodin tears van A winged victory for the sullen is als in- en uitademen. U moet daar maar eens opletten. Dan begrijpt u mij misschien wel beter ... Ik heb (bijna) een auto gekocht. Een occasie weliswaar. Zot zo ineens ... Ik ben bijna door de Wes Anderson collectie heen. U ziet als ik iets wil, ga ik er (meestal) voor. Zoals in vorige post gezegd dat het mij serieus ging aanstaan, heeft dat dat ook werkelijk gedaan. Een aanrader toch wel. Voor de liefhebber. Which makes sense ... Mijn contract loopt binnen twee maanden af. En ik word fysiek echt ziek als ik er aan denk dat ik daar weg moet. Echt ... Benjamin Britten componeerde eens op een schone dag, The young person's guide to the orchestra. Ik heb het de laatste dagen nogal veel luisterbeurten gegund. Een wijze raad zet het niet (te) luid of u zou u eens afgrijselijk kunnen verschieten. Inderdaad. Ik heb het ondervonden. Op de trein. 's Ochtends. Dat was me het bultje verschieten wel ... Heb twee boeken van Simon Van Booy besteld. Hip hip. Krijgt een prominente stek in mijn boekenrek, die man ...