Vandaag 29 mei is Jeff Buckley exact al dertien jaar niet meer onder ons. En dat is triest. En dat is al een hele poos ook. Maar hij is pas dood als hij helemaal vergeten is.
Vandaag 29 mei is het Jeff-Buckley-dag bij Ine. Cd na cd na cd en een plezier dat dat is.
Al zal ik de negen cds niet halen waarschijnlijk. Zot eigenlijk ik heb negen cds van de man en hij zelve had maar weet van één. 
Mijn inspiratie bron, mijn mannelijke muse als het ware. Maar heb al genoeg vermeldingen in vorige blogjes gezet, dus een geheim is het niet meer.
[About how he wants to be remembered] ...as a good friend. You know, I don`t really need to be remembered. I hope the music`s remembered.
En och kijk, hij was ook verzot op yoghurtjes.
*zet cd numero vier op*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten