Plagiaat in muziek is ons allen bekend. Maar in de kunst? Ben al vaak zo eens al snuffelend in mijn kunstboekjes werken tegengekomen waarvan ik denk 'das verdacht!' Ach die kunstenaars mogen hunne mosterd ook elders halen, zolang ze maar geen exacte kopietjes maken uiteraard.
Opvallend:
Titiaan: The Venus of Urbino, 1538 - Edouard Manet: Olympia, 1863 - Rob Scholte: Utopia, 1986
Erotisch gezien is het eerste schilderij, die van Titiaan nog iets explicieter dan die van Manet. De plaatsing van hun linkerhand (bij Titiaan gelijkend op houding bij Boticelli's 'Geboorte van Venus') zegt genoeg. En wie het niet snapt moet maar eens verdere uitleg komen vragen.
Titiaan: De dame 'Venus' kijkt recht naar de toeschouwer van het schilderij en heeft een lichte glimlach op haar gelaat. (Wat ik me afvraag is wat die twee personen in de achtergrond van plan zijn. De ene zit gebukt op haar knieën terwijl de andere haar mouwen omhoog trekt. Soit zijn waarschijnlijks mijn zaken niet. En misschien wil ik het eigenlijk ook niet weten.)
De hond op het bed staat voor trouw. Maar het feit dat de hond slaapt duidt erop dat de vrouw in kwestie niet zo betrouwbaar blijkt te zijn. Aha!
Manet: Van wie zijn de bloemen? Hoogstwaarschijnlijk van één van de vele mannen in deze vrouw haar leven. De kleine dingen zoals de halsketting, bloem in het haar, hakschoenen, armband, ... accentueren haar naaktheid. Dit werk werd als schandaal beschouwd. Ten eerste omdat de vrouw in kwestie een courtisane is (olala in die tijd was dat allemaal nog van 'ohohoh! en de handen voor de mond!') en ten tweede té erotisch getint en geen standaardwaarden volgens het aanschouwende volk.
En hopla u denkt zeg die snoodaards hebben zich gewoon laten inspireren op een werk van de heer schilder Titiaan ofwa in plaats van eigen creatie? Mja dat is wel zo, maar hij heeft zijn inspiratie overigens op zijn beurt ook bij een ander gaan halen. Jaja. Dus evengoed een snodaard!
Giorgione: Sleeping Venus, 1510
Geen opmerkingen:
Een reactie posten