Drie kleine bengeltjes

Laat de drie liefste kindjes nu toch wel familie zijn zekers. Mo!

Vorige zaterdag (de 19de als ik me niet vergis) kwam het petekindje met zijn ouders op bezoek. Ik moest jammer genoeg wat doorwerken voor het laatste grote project van de studie, tot ik daar hoorde kloppen op de deur. Stilletjes kwam de zus binnen met Daantje op haar arm. Hij sprong in mijn armen (mijn reactie was gelukkig snel) en legde zijn hoofdje op mijn schouder. Schattig en oh zo lief! (en te weten dat ie dat normalergezien enkel bij zijn mama en de verzorgster in de crèche doet.) He likes meeeeee! *brede glimlach* Mijn klein speelkameraadje.

Zondag gaan wezen barbecuën bij de andere zus en co (lees: schoonbroer stond aan de barbecue, ik zat aan tafel lekker te smullen van scampibrochettes, gemarineerde kippevleugeltjes, koude pasta salade, groentjesassortimenten, ... jups eens veel gegeten dus *lacht*)

'Ine, Ine, Ineeeeee, kom ook in het zwembad.' Mja die kinders kan je dat niet weigeren hè. Maar man dat water was ijzig koud :o maar ik moest uiteraard een stoere tante blijven hè *knipoogt* Nadien verstoppertje gespeeld en gekleurd (de favoriete bezigheid, ineeeeeeeeuh je moet kleuuuuureeeuuh). Senne ging een tekening voor me inkleuren, maar na één figuurtje ingekleurd te hebben gaf hij het al aan mij 'hier Ine voor jou, jij mag de rest dan thuis inkleuren.' Ach attente jongen.

Maar de essentie van mijn verhaal (jaja er is er eentje) volgt nu:
Les 1 met Ine: Hoe krijg je kinders hun pyama snel aan wanneer ze niet hun beddeke in willen?
'Fien & Senne, we maken er een wedstrijdje van, om ter eerst de pyama aan.' Gemopper en de helft negeert mij compleet. 'De winnaar mag mij een dikke kus geven.' Neefje haast zich naar de badkamer. 'Wie wil dat nu niet winnen hè.' Nichtje komt uiteindelijk ook de badkamer ingelopen. En hops daar kreeg ik een dikke kus van Fien, als trotse winnares. Waarop neefje begint te mopperen van 'ja maar Fien had al minder aan dan mij'. Waarop ik dan zei dat hij eigenlijk mijn grote winnaar al was en waardoor ik een dikke kus kreeg en een extra knuffel bovenop. Hoera!
(Wie had gedacht dat dat zou werken.)

Les 2 met Ine: Hoe krijg je kinders dan uiteindelijk toch hun bed in?
'Vandaag is het iets speciaal, ik steek jullie in bed, profiteer ervan.' 'Wie mee gaat met mij naar boven mag een boekje kiezen.' En het boekje werd Kapitein Bleekscheet, toch wel my kind of literatuur *knipoogt*.

Les 3 met Ine: Hoe krijg je kinders mooi aan tafel en flink aan het eten?
'Ine, jij moet wel naast mij zitten hè!' *deed dat ook* Zus vraagt of Senne iets wil gaan halen, maar hij is te lui daarvoor en zegt nee. 'Ooh Senne, maar mijn helden doen dat hoor', zeg ik. En snel liep hij het huis binnen en riep nog na 'maar dan ben ik wel voor altijd jouw held hè?'. Daar kon ik natuurlijk geen nee op zeggen. En dus heb ik nu een held meer in mijn groot heldendom. Inderdaad voor altijd.

Trukkendoos Ine werkt altijd, allé bij kinders dan toch *knipoogt*

Die dag kreeg ik ook maar liefst 7 dikke knuffels zomaar even van Senne. *blij* He likes me toooooo!

When you look at your life, the greatest happinesses are family happinesses.



Ohja mijn spelleke van vorige blog was precies wat te moeilijk :D