Effe tussen het maken van een papierenkeuken door, tijd voor wat getypte woorden. Woorden over klassieke muziek. Lovende woorden. Soms kan ik echt zo goesting hebben in wat klassieks wat betreft melodiën. Goesting zoals ik goesting kan hebben in chocolade. Dat komt ineens, hops, als een vloedstroom doorheen mijn lichaam.
Een top van pareltjes dat de revue hier is gepasseerd:
Brahms - Hongaarse dans nr 5 (een lied (heet dit dan eigenlijk een lied?) dat ik als ik bezig of ergens ben zonder muziek zomaar ineens kan beginnen fluiten)
Smetana - Die moldau (nog een examenvraag in het middelbaar bij het vak esthetica (nogal wiedes) en ik wist het van de eerste noot, dat begint zo lieflijk en eindigt net zoals sprookjes in elfenland)
Chopin - Nocturne Op.9 No.1 en 2 (volgens mij was Chopin ook geen al te vrolijke mens)
Rachmaninoff - Prelude Op.23 No.5 (mijn verjaardagsgenoot, en ge ziet hè wat ne krak is me da!)
Vivaldi - Four Seasons (Winter) (altijd al graag naar Vivaldi geluisterd, van kinds af, en bij Winter zijn die violen in volle actie om kippevel van te krijgen)
Beethoven - Für Elise (mijn roos peluchen konijn speelde dit tot jammerlijk genoeg de batterij het begaf (indeed ik ben in het bezit van een opwindkonijn)(op de zijkant stond een blauw hartje met muzieknootje op, en drukte je eens goed kwam er dit melodietje uit, och wat mis ik dat beest enorm (mijn zwaan met beertje op de rug gaat trouwens wel nog, moest je eens aan die knop op haar linkerbil willen draaien dan hoor je ook een klassiek nummer waar de componist me even van ontglipt))
Goh en we zijn weer afgeleid!
Writing is a haunting melody
18 juni 2010
Toeters en paukenslagen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik wist niet dat je soms ook naar klassieke muziek luistert. Je blijft me verbazen :)
BeantwoordenVerwijderenEn tussen de niesbuien door volgt hier dan *tromgeroffel* mijn klassieke top 5.
1. Beethoven - Piano Concerto No.5 "Emperor" (Allegro)
Ik had van Beethoven ook kunnen kiezen voor de 5de symphonie (tadadadaaaa!) of de blokfluitklassieker Ode An Die Freude maar ik kies toch voor deze, de keizer (ha!) van alle pianoconcertos. Wanneer in het begin het concert komt invullen heb ik altijd zin om luchtpiano (is dat zelfs een woord?) of luchtdirigent (sic) te gaan spelen. Beethoven rocks! (op een klassieke niet headbangende heavy-metal wijze).
2. Schubert - Piano Sonate No.21 (I. Molto moderato)
Het laatste pianostuk dat Schubert schreef in de laatste maanden van zijn leven toen hij al erg verzwakt was. Hij zou twee maanden later sterven aan tyfus op slechts 31jarige leeftijd. Maar wat een prachtige muziek heeft hij toch nagelaten, krijg altijd kippevel van als ik dit hoor. Melancholie ten top.
3. Mozart - Requiem
De laatste compositie van Mozart, letterlijk geschreven op zijn sterfbed. Veel klassieke muziek is bij mij verbonden met films en deze doet mij altijd terugdenken aan Amadeus, de film die Mozart in al zijn genialiteit en en excentriciteit (dat lachje!) toont.
4. Mahler - Symphonie No.5 (Adagietto)
Van die prachtige vioolpartijen word ik altijd melancholisch van. Komt ook voor in een van mijn favoriete films Death in Venice.
5. Górecki - Symphony No.3 (II. lento e largo)
En tenslotte komen we aan het treurigste klassieke stuk dat ik ken maar ook een van de aangrijpende stukken ooit gemaakt. De Poolse componist Górecki schreef dit stuk in 1973 ter herdenking van de Holocaust. De tekst is een gebed gekrast in de muren van een Gestapo cel door een 18-jarig Pools meisje dat daar gevangen zat waar ze smeekt aan Maria om haar te komen helpen. Hartverscheurende muziek.
wat dat eerste betreft; ik doe mijn best ;)
BeantwoordenVerwijderenen hele mooie top 5 :)
vind ik altijd iets moeilijks een top maken van klassieke muziek, valt niet te vergelijken met andere genres, maar goed dat is maar wat ik ervan denk hè :D
amai! dankje! heb weer wat bijgeleerd :D ik ken de liedjes wel, maar wat er rond hangt nog niet, altijd fijn om zo'n dingen te weten :)