(Waarschuwing: als je wielrennen 100% serieus wil geanalyseerd zien worden ben je waarschijnlijk niet op de juiste blog beland. Mijn excuses. Ik ben van vrouwelijke makelij en het is dus in feite moeilijk om tussendoor dan ook niet enigzins op te merken dat deze mannen vaak schoonbruingespierd in aansluitende pakskes op schoon gedesignde fietsen zitten. Inderdaad.)
Eerste week van de Tour hebben de mannen achter de rug. En het lijkt alsof het er al drie weken zijn. Crash hier, crash daar, ... bizarre week was het. Ten lange leste rustdag voor de mannen vandaag. Omdat er deze week al zoveel gebeurd was, schrijf ik al een eerste deeltje van 'Ine's kijk op ...' (mede ook omdat de essentieloze essentie misschien binnen twee weken al uit mijn hoofd is geglipt en ik het enkel met essentie zou moeten stellen. Stel u voor!).
Paar dagen voor de start was er een ploegpresentatie in een arena. Even de Romeinentijd naar boven halen moeten de organisatoren hebben gedacht, en de pedaalridders als heuse gladiatoren naar voren brengen. Al hadden Thor Hushovd en co even een mixup en zich van mythologie periode vergist. Of was dit misschien een voorteken? Thor god van dondergeweld? Thor god van Tourgeweld?
De ploegentijdrit in de tweede stage heeft hen geen windeieren gelegd. Thorreke straalde in geel. En zou verder tot zondag stralen. Tot ieders verbazing? Dat laat ik in het midden. Ik in ieder geval content. (Garmin en Sky mijn favoriet na Movistar (en dan Leopard omwille van de Fabians, maar dat is niets om aan uw neus te hangen, en dan ook nog hier en daar een renner omwille van het op een of andere manier veroveren van mijn supportershart), voor degenen die mij enkel aanwijzen als het over spaanse wielrenners gaat, variatie hè mannen, variatie.) Aah maar dan was het wel een fijne week qua overwinningen voor u Ine? Inderdaad, inderdaad, Ine weet ze wel te kiezen mijn beste. Tyler, Boasson Hagen (ook bekend als Gordelroosje (al bij klinkt dat wel nog schattig)), Rui Costa, Garmincerveloploegentijdrit, ... Thor geel, Rojas al eens groen, Thomas wit, ...
Ine heeft nog niet eens Kuifje ... euh Gilbert vermeld. Wel is die man al niet een hele week genoeg vermeld geweest? Maar goed bij deze speciaal voor u ...
- Gilbert: haha look who’s back in green, it’s me, it’s me, haha
- Thor: *trying not to pay much attention ‘cause Ine might not like it, I know she loves JJ in green and I don’t want her to stop liking me if I’m going to put a big smile on for sharing Gilbert’s joy*
Al een heel pak valpartijen geweest ondertussen. Niet te schatten. We hebben al wat kopmannen en andere mannen naar huis mogen zwaaien. Brad Wiggins, Tommeke, Brajkovic, Horner ... en gisteren in de rampzalige rit Vino, VDB, Willems en Zabriskie ...
- intussen in de bus van Garmin, the wild party goes on -Muchos respect voor de wielrenners van mij uitgaande. Valpartijen, ongelooflijk veel pijn, breuken, schaafwonden, ... de renners blijven aan fietsen denken. Horner van Radioshack (head trauma en gebroken neus) was compleet van de wereld toen ie na de val toch nog doorreed naar de finish. Onderweg in de ambulance tegen ploegleider niet meer wetende waar ie juist was: 'Ik heb de rit toch uitgereden hè? Ja maar je bent toch zeker hè?' Zabriskie na zijn val gisteren voor ie de ambulance instapte tegen Vaughters (ploegleider) 'Ik rijd Colorado hoor, reken daar maar op'. Toch wel straffe mannen die wielrenners. Van Wout Poels, Boonen, Flecha en Hoogerland (de Jacky Durand van dezer tijd) nog maar te zwijgen. Die twee laatste werden gisteren aangereden door een wagen van de franse televisie. (Paar ritten voorheen nam een motor nog Sörensen's fiets mee.) (What's next, helikopters uit de lucht?)Flecha viel hard en Johnny werd de lucht in gekatapulteerd aan een snelheid van 65km/u en kwam zo tussen prikkeldraad vast te zitten. Beelden van de diepe wonden en kapotte broek waren niet om aan te zien. Doorbijtend op de tanden reed Johnny tot de eindstreep met bloedaflopende benen. De twee mannen kregen als bittere troost de prijs voor de strijdlust van de dag. Alsof je die mannen daar mee troosten of sussen kan. Flecha weigerde meteen, Hoogerland nam de prijs in ontvangst (mede omdat ie ook al het podium opstond voor de bollentrui me dunkt). Mijn hart begaf het (die gevoelige kant, neen ik geraak er niet van af) om Johnny te zien huilen op het podium. Ik word Tourhugger. Beslist.
Hopelijk gebeuren er zo geen ongelukken meer of andere valpartijen. Op de fiets blijven, dat is de boodschap.
Maar er zijn ook positieve en fijne momenten te beleven in deze Tour. De Tour is voornamelijk geel, niet zwart (er moet alleen eens goed nagedacht worden over al dat zwaar geval in het wielrennen de laatste tijd (wielrennen is geen geval van wie blijft het er laatst zonder broekscheuren over, of vergis ik me nu toch serieus meneer ASO en UCI?)) ...
Maar goed, we gooien het effe over een andere boeg. Roommates.
Voigt en Zabriskie (klinkt altijd alsof ie een glaasje of twee teveel op heeft in zijn interviews, zalige gast) blijven toch wel de meest hilarische mannen in het peloton. (De moeder heeft gevraagd niet meer Engels te spreken zoals Voigt, uit schrik dat ik zo zou blijven babbelen. Dat zag ze precies niet zitten.)
With the men from Sky on the bus (ikke niet, maar een camera).
En ziezo een eerste deel van mijn kijk op de Tour.
En dan nu een drankske graag! (Barredo altijd voorzien die man.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten