Geliefde van de week

And my love is yours but your love's not mine ...

So I'll go, but we know I'll see you down the line ...

And we'll hate what we've lost but we'll love what we find ...

Roald Dahl, De GVR

Il Giro! Si si *italiaans handgebaar*

(Waarschuwing: als je wielrennen 100% serieus wil geanalyseerd zien worden ben je waarschijnlijk niet op de juiste blog beland. Mijn excuses. Ik ben van vrouwelijke makelij en het is dus in feite moeilijk om tussendoor dan ook niet enigzins op te merken dat deze mannen vaak schoonbruingespierd in aansluitende lycrapakskes op schoon gedesignde fietsen zitten. Inderdaad.)

Wielrennen. Ja alweder een blogje. Alweder een Ine's kijk op die sport. En ja, het klopt als ze zeggen dat ik me daar nogal in inleven kan. En zeker wanneer ik aan een competitiespelletje meedoe waarbij ik een eigen ploegje samenstel. Ja, het klopt, ik zou een goede ploegleider zijn *knipoog*. En bovendien kan ik ook wel tegen mijn verlies. En kan het me allemaal niet schelen dat mijn mannen teleurstellen, ze doen zij ook maar hun best. Al bij al moet ik wel in mijn eerlijkheid toegeven dat ik het eindelijk wel door heb hoe vruchten te plukken van een ander zijn werk. Een ploegje samenstellen met sterke mannen in plaats van de knapperds (niet dat ik dat doe, wat nu eigenlijk een contradictie vormt met vorige zin, maar dat heeft u niet meteen door) en eigen favorieten der uit te halen (al zijn uiteraard mijn favorieten ook sterke mannen). Maar ik bedoel, deze Giro heb ik dus een ommezwaai aan mijn tactiek gegeven. Mijn naar-meestal-gewoonte-gekozen mannen thuis gelaten en eens hier en daar wat anders tussengestoken. Rodriguez, Tiralongo, Hesjedal, Cataldo, Moreno, Meersman, Capecchi, Santambrogio, Uran, ... ok ok er steken ook wel nog vijf favorieten tussen, ja (maar Tiralongo is het bewijs dat ik niet enkel naar uiterlijk kijk (mijn excuses nu wel naar die man toe), maar die verstaat toch geen sikkepiet van al mijn gezever hier, ciao). Maar ja die zijn nu eenmaal geklasseerd onder 'goede renners'. En howhowhow zes man in top tien klassement tot nu toe. De dees is aan het scoren én dat op haar luie kont!

Wat ik bedoel met inleven is dat ik dus wel degelijk voor den tv zit aan te moedigen alsof ik in zo'n volgauto zit. Weird stuff, I know. En 'mijn' mannen hebben geen water in hun bidon (don't bother to ask me more daaromtrent), maar ons geheim is 'nog ne choco' *moet even met de Carlos lachen, maar dat is dan volledig vanwege mijn inleving*. En als de melk niet tot hun komt gaan ze desnoods met de chocopoeder in de bidon naar de bron. 

het gaat zelfs zo ver dat mijn vaste ploegrenners zich gaan inleven in mijn inleving ;)

Anyways Il Giro dus. En tot zover al de Giro van Garmin-Barracuda. Met de ploegentijdritwinst, Navardauskas in roos, Hesjedal (neen José! niet HesjeRdal! neen!) in roos, Stetina in wit. Fijn zo. Hopelijk mag dat nog wel even duren, dat Garmingeluk. En hier en daar ook nog een ritje voor de Movistarmannen (Ventosoooo, schatjes van patatjes ... om een of andere reden moet ik dat daar precies altijd automatisch bijzeggen).

En ook opvallend ... de valpartijen van Cavendish. Stiekem moet ik er toch beetje bij lachen. Heel stiekem zo. Shhht. Zeg het hem niet, dat opvliegende mannetje daar wil ik geen last mee. Maar goed dat geschaafde lichaam van hem is er nu misschien ook wel wat over. Dat wensen we niemand toe. Gelukkig kan meneer Cav altijd rekenen op zijn vriend, Bernie Eisel. Altijd daar voor steun en toeverlaat wanneer de molshoop te hoog blijkt te zijn,  de berg te stijl blijkt te zijn, de weg te lang blijkt te zijn, de medesprinters te wild blijken te zijn, de medesprinters te goed blijken te zijn, de renners te rap blijken te zijn. het is u misschien al opgevallen dat Cavendish niet echt mijn favoriete renner is).  En altijd in voor een grapje die man. *tiktiktik op de linkerbil van Phinney en passeert langs rechts terwijl Phinney dus links kijkt* Ach José De Cauwer vond het alvast gieren. We vergeven Eisel gemakkelijk die kinderlijke humor. Cav en Bernie. Het onafscheidelijke duo. Al zou ik liever Eisel zijn eigen weg willen zien gaan. Die man heeft best wat in zijn marche.

Toevallig tegengekomen, echt waar!

Ik moet zeggen de Giro spreekt me dit jaar meer aan. Niet echt een pedaalridder waarop heel de ronde gefixeerd is zoals vorig jaar met onze befaamde steak man, Contador. Neen, dit jaar dingen er meer naar dat roze truitje en valt alles nog redelijk te beslissen in die laatste week. Toch veel leuker zo? Zo hebben de kijkers en fans er ook wat aan.

Milkshake aardbeien milkshake milkshake milkshake milkshake aardbeien milkshake milkshake.

Toen ik hier zei tegen de broer van hmm misschien moet ik *weet niet meer welke bepaalde renner ... nee ik weet het wel nog* een brief schrijven, of misschien moet gij eens voor uwe kleine zus schrijven om te zeggen dat ik daar wel zo eens zou mee willen gaan eten ofzo, ik vind dat maar geheel normaal dat ge dat voor uw zus overhebt. (U kan niet verwachten dat ik zoals een man de hele koers gewoon puur alleen naar de koers kan kijken hè. Ik doe mijn best nochtans. Vroeger ging dat wel behoorlijk beter moet ik zeggen.) Anyways ik was daar dus zo over bezig toen José op dat gelijkluidend moment tussenbeide kwam met "waar zijn we hier allemaal mee bezig zeg?" waardoor ik me dan maar weer puur op de koers concentreerde. Ik blijf een licht vermoeden te hebben dat die mannen een microfoontje verstopt hebben in mijne living en mij geheimelijk afluisteren of mijn commentaar inpikken al was het het hunne paar seconden laters. De lorejassen van Sporza!

Ondertussen in de Ronde van Californië ...

Ik hoop dat Purito zijn hele verzameling kleurrijke zonnebrillen in zijn valieske heeft gestopt bij zijn thuisvertrek, want volgens mij kan hij best nog wel wat dagen in dat roze pronken. We zullen zien ...