We zijn vertrokken

Omloop het Nieuwsblad was vandaag. Het begin van het voorjaar. Neem uw fiets bij de hand en spring op dat zadel, heren wielrenners. Ohja excuses voor het Belgische rotweer.

Ik heb enkel de laatste 65km gevolgd en ik moet zeggen die regen zat hen niet goed mee klaarblijkelijk. De fut begon er bij de mannen al wat uit te geraken en hun gezichten werden al wat moeilijker herkenbaar door de constante vallende nattigheid. Vuile bemodderde mannen met opgezwollen gezichten. Plezant. En echt meewerken om een fijn verslagje te kunnen schrijven deden ze ook niet echt. Tsss. Ach ach. Ik neem het hen absoluut niet kwalijk in zo'n weersomstandigheden.

Bij elke wielrennersrit die ik bekijk moet ik steeds ondertussen wat te eten hebben. Vreemd. Alsof ik zelf mee rij en nood heb aan koolhydraten ofzoiets. En misschien moet ik best een volgende keer met iemand meekijken want zo tegen mezelf bijgevende commentaar geven is vaak al eens ... mja ... nutteloos zal ik maar zeggen *glimlach*

Flecha en Quinziato, twee mannen uit mijn ploegje lieten hun in de voorste groepjes zien. Van de rest was geen sprake. Flecha - Renaat:'Flecha die uitpakt als een spanjaard' - liet in de laatste kilometers zes man achter zich - José De Cauwer:'het zijn geen zeven pannenkoeken ze' - in een redelijk goed tempo - mij niet te verbazen dat hij er snellerwijze vandoor ging als er achter hem in de wagen twee Nederlanders zitten te roepen - en reed tot de koploper Langeveld. Deze twee zouden samen de eindstreep halen en had ik misschien dan toch nog een tikkeltje luider van Flechaaaaaa geroepen had die laatste het misschien nog wel gehaald ook. Jammer maar helaas ging de Nederlander maar mooi met beperkte centimetertjes met de winst lopen (in dit geval fietsen). Maar Flecha, zo sympathiek als hij is, is blij voor zijn ex-teamgenoot en weet te zeggen 'sometimes you have to know how to lose'.

En met deze wijsheid sluit ik mijn eerste - kort en zeer bondig toch wel voor mijn doen - verslagje af.

Draaien met die wielen zeg ik u

Dit weekend start het wielervoorjaar weer. Hoezee. We like because we like van die verslagjes schrijven waarin elke essentie ontbreekt. Ha! En ik doe weer mee aan een soort competitiespelletje. Met een zelf gekozen en opgesteld ploegje waar de totale waarde niet meer dan 8000 van mag bedragen. Rekenwerk zeg ik u en verdacht moeilijk. Maar het is Ine gelukt. Absoluut.
In Ine's ploegbus zitten schoon achter mij (en stralend van contentement omdat zij door mij gekozen zijn, hihi) in de zetelkes:
Matti Breschel, Manuel Quinziato, Fabian Cancellara, Fabian Wegmann, Francisco Jose Ventoso, Carlos Barredo, Juan Antonio Flecha, Sylvain Chavanel, Gerald Ciolek, Heinrich Haussler, Berhard Eisel, Andreas Klier.
En ze gaan er een lap op geven, ik voel het in mijn rechtse kleine teen. En dat wil wel wat zeggen denk ik dan.

I'm ready to take a victory! *breedse evil glimlach (klinkend als moehaha)* Pinten pakken pinten pakken hip hip hoi!

Klinkt als genot in de oren

Mij muziek afnemen dat is gelijk heel erg stout zijn hoor. Dus dat lijkt me dan ook geen sterk idee. Als beloning voor jouw braafheid krijg je dan van mij drie prachtnummertjes waar ik momenteel zotjes van ben. Zomaar omdat ik u graag zie.

Nick Cave en de zijne met Stagger Lee. Het nummer is gebaseerd op de moord op William Lyons door, jawel, Stagger Lee Shelton. Al veel gecoverd, maar dees is toch wel een serieus zalige versie. Op het einde lijkt het alsof er onschuldige zwijnen worden geslacht. Waardoor ik het nooit té hard durf te zetten, we willen de buren geen vreemde gedachten geven uiteraard.

I hope I don't fall in love with you van de heer Tom Waits. Pure schoonheid dit nummer.

Antony and the Johnsons met Man is the baby. Ook pure schoonheid. En zo fragiel. 'Forgive me, let live me, set my spirit free'. Die man zingt als - moest ik weten dat het bestond - een engel.

Absoluut een fijn festijn met deze nummers vastgeroest in mijn hoofd.

Lijstjeuh! (bis)

Uiteraard zijn er nog vele vele vele hopen dingen waar ik ten zeerste van genieten kan.

• Een wederwoord bieden ook al weet je dat je gelijk niet halen zal. Ine zal toch een uitleg weten te geven *big smile* moehaha.
• Wanneer het water in het bad de ideale temperatuur heeft.
• Wakker worden en niet meer moe zijn.
• Gescherpte potloden a point.
• Wanneer je humor wordt begrepen.
• Wanneer iemand de deur voor je openhoudt, altijd vriendelijk vind ik dat.
• De eerste pagina van een schetsboek beginnen.
• De herrinnering ophalen van de eerste kennismaking met personen.
• Dingen doorstrepen van je moet-ik-nog-doen-lijst.
• Het papiertje van de yoghurt in één grote lik aflikken.
• In slaap vallen op het geluid en ritme van de regen.
• Net voor het alarm wakker worden. Aha wijsneus met je getuut!
• Kaarsjes en theelichtjes sfeer! (volgens mij zijn kandelaars en theelichthouders een familieverslaving)
• Het einde van de zin niet halen en dus niet verder kunnen zeggen omdat je al zo hard moet lachen om dat wat gaat komen.
• Britse accenten. Lovely and wicked my dears!
• De boter of choco dat op je geroosterde boterham smelt.
• Wanneer je eindelijk de artiest of titel van het nummer weet te kennen na een lange tijd van vastzitterij in je hoofd.
• Correcte spelling!
• Stukken van dialogen in films perfect kunnen meezeggen.
• Je in fantasie volledig laten gaan.
• De bergaf in een parkeergarage makes me go ‘whoooesh’ of ‘whieeee’, hangt af van de steilte.
• Geschenkjes geven zonder aanleiding.
• Op niet zomer dagen binnen in topje lopen en dan op de vragen van ‘mo hebde gij geen kou zo?’ met fierheid ‘nope’ kunnen zeggen. (Stiekem ben ik een eskimo, maar dat weet gij niet, ahnee want het is stiekem, aja)
• Handschriften.
• KNUFS! ^^ (deze laatste zag niemand aankomen, ha!)

25 celebrity dates # 6

En zeggen dat Scott Matthews in de echte werkelijkheid de enige man ever is waar ik eens ben op afgestapt. Aah tuurlijk waarom niet meteen voor een grotere vis gaan *knipoog*.


En hij mag gerust in al zijn intimiteit 'Elusive' voor mij zingen! En ik zal applaudiseren zoals ik nog nooit in mijn leven geapplaudiseerd heb.

Lijstjeuh!

Fijne dingetjes waar ik eens serieus van genieten kan of waarvan ik denk ‘treffer!’ of ‘wow, fascinatieeee!’ of ‘I like, muchos!’ ...

• Na etentje het laatste stukje dessert dat overgebleven is met veel smaak en plezier opsmullen als iedereen naar huis is, hihi.
• Een zeer lange knuffel, net je het nodig had.
• Op een koude dag ondergoed aantrekken dat eerst wat op de chauffage gelegen heeft.
• Als je ergens arriveert en dat dan ook net dat geweldig nummertje op de radio of cd eindigt.
• Geld terugvinden waar je niet van besefte dat je het verloren had.
• Koekjes eten à la Koekiemonster, hoera!
• Grote, maar dan zeer grote mensen.
• High fiving babies.
• Juist in de rij weten komen te staan alvorens hij zeer lang wordt.
• De shampoos en douchegels gebruiken/testen in een ander zijn douche (met het risico van een reactie op de huid er bij te nemen, goh de avonturier dat ik ben).
• Handgeschreven post ontvangen.
• Absoluut perfecte stilte (maar hoeft niet te lang te duren).
• Exact hetzelfde zeggen dan de sportcommentaar net voordat hij dat doet.
• Zo hard lachen dat je zelf geen geluid meer uitbrengen kan.
• In net gewassen lakens slapen gaan.
• Oud Tupperware.
• Wanneer batterijen inbegrepen zijn.
• Je bril afzetten na een lange dag.
• Een nieuw woord ergens opvangen en plotseling kom je het overal tegen.
• Hoofd eens niet stoten waar je het altijd tegen stoot.
• Wanneer je spontaan een knuffel of zoentje krijgt van een kindje.
• Slapen met een been onder en een been boven het deken.
• Wanneer de laatste stukjes wcpapier net de exacte hoeveelheid is dat je nodig hebt.
• Wanneer de lyrics van een nummer dat je aan het beluisteren bent voor jou zou kunnen geschreven zijn.
• Al roepend naar de tv sporters aanmoedigen.
• Een nummer paar keer na mekaar laten afspelen.
• Wanneer je ‘gezondheid’ ontvangt van eenders wie als je geniesd hebt.
• Als je er in slaagt, door heel hard te duwen en te knijpen in de tandpastatube, je tandenborstel voor een laatste maal compleet te vullen.
• Als je een bericht krijgt van iemand net op het momentd at je aan die persoon aan het denken bent.
• Ruiken aan een boek alvorens je het begint te lezen.
• Wanneer je woord per woord mee kan zingen met een nummer dat je al jaaaaren niet meer gehoord had.
• Staren naar de maan en sterren wanneer je niet slapen kan.
• Wanneer de papa onder je bed en in de kast kijkt en geen monsters vinden kan (hehe a joke people!).
• Wanneer je juist gegokt hebt of de de deur nu duwen of trekken was.
• Een gitaarsolo meezingen van begin tot einde.
• Ten lange leste op het toilet zitten na een lange tijd inhouding.
• Je favoriete ondergoed dragen en niemand weet ervan.
• Een boek openslaan net op de pagina die je wou.
• Multitasking terwijl je je tanden poetst.
• ...

Ten lange leste

Als je binnenkort denkt dat ik nogal dikwijls 'ten lange leste' gebruik, zou dat vermoeden wel eens kunnen kloppen. Nergens kom ik dit tegen, behalve in de romans van Christophe Vekeman. En dat viel me op. En ik dacht wel wel wel misschien moeten we dat maar eens meteen in onze vocabulair overnemen. Zo gezegd, zo gedaan. Ten lange leste wordt 'ten lange leste' in het vervolg als synoniem van 'eindelijk' gebruikt. En hopelijk spoor ik u meteen aan om van hetzelfste te doen. Want creatief zijn met taal en af en toe wat verandering van woordenschat is een must voor de liefhebber van woordkunst.

Bij deze benoem ik dan ook meteen 'ten lange leste' als woord van de maand. En, mijn lieve bloglezertjes, het zou verdomd leuk zijn moest ik jullie dit dan al eens spontaan en onverwachts in mijn bijzijn zien/horen gebruiken. Dan zou ik het beantwoorden met 'jippie jaja jippie jajajeee' (of iets dergelijk) want dat zou mij nu eens overspoelen met eenvoudige blijdschap. Echt.

En ohnee, Ine vind het heus niet zo fijn
steeds een tussendoorspersoontje blijken te zijn ...

(ja iets vreemd aan de laatste zinsconstructie, maar het gaat om het principe ...)

Geweldig schaap!

Tot zover de mededeling van de dag!