Rije rije rije maar ...

Ik ging het effe niet meer over wielrennen hebben zekers? Euhm dat was om te lachen ofzoiets. Want ik zou eigenlijk graag toch nog effe over mijn bespreking van de Clasica San Sebastian hebben. (Mja bespreking. U kent mij natuurlijk wel al. Ik ben nooit to the point en ik ben sterk in het rond de pot draaien en onintressante dingen meegeven in plaats waar het eigenlijk om gaat. Maar u vergeeft mij dat, ik zie het.) En aangezien ik gisteren nog een fijn complimentje heb gehad dat mijn Tourblogsjes fijn om lezen waren, ga ik het nu toch maar doen. Hihi.

Ik vind deze koers wel nog fijn. En niet alleen omdat een favoriet van mij hier al eens weet te winnen (zie vorige edities) en omdat het in Spanje is en omdat er dus ook veel spanjaarden in meerijden en omdat ik vandaag te lui was om wat anders te doen. Welja dat laatste kan nog in twijfel genomen worden. Uiteraard. Wat de rest betreft is mijn naam haas.

Maar goed iets later dan drie uur dertig wou ik eens polsen hoe het daar zat en zette de televisie aan. Voorsprong voor vijf mannen (waaronder Verdugo, Gutiérrez, Florencio, ...). Het zat dus goed en besloot een relaxerend bad te nemen - ik heb overigens een goede badolie! Honey harmony (van Rituals) - laat die mannen maar rijden dacht ik. Gaan jongens, gaan, ik kom sebiet nog wel eens piepen.

Twintig voor vijf zette ik de tv terug aan en zuchtte meteen al diep. Mijn scherm werd geteisterd door Vinokourov. Ja, jullie konden uit vorige blogjes al opmaken dat dat niet meteen een coureur is dat ik graag zou zien winnen. 'Tis ni ware hè!' Renaat vertelde dat hij samen met Sanchez en Carlos - jaaa zenne! goe mannen - Sastre - aaah diene *lichte teleurstelling* - een voorsprong had van ongeveer een vierentwintig seconden. Het bleek dan ook niet Samuel Sanchez te zijn, maar onze Luis Leon van Caisse d'epargne, op zich niet erg dus. Het achtervolgende groepje waaronder wel Sammi, alsook Haimar Zubeldia (verjaart ook op 1 april, kan dus gene slechte zijn), Joaquin Rodriguez, Robert Gesink, Ryder Hesjedal (om één of andere rede kan José De Cauwer het niet laten steeds HesjeRdal te zeggen, en hij blijft het na de Tour dus nog steeds volhouden ook, ik ben dan ook gestopt tegen het scherm te zeggen 'tis Hesjeeeedal') en nog stuk of twee mannen. het vlotte daar niet echt waarop Gesink een beetje lastig werd en gebaren maakte van 'allé help mij dan nekeer, moekik het hier nu echt allemaal zelf doen' tegen de andere renners (ik vind het nogal amusant dialoogskes te verzinnen bij gebaren en gesprekjes van coureurs onderling). Waarop ze wel mooi meedraaiden, maar helaas niet dichter bij kwamen. Integendeel Vino vond het zo nodig eens een demarrageke uit zijn kast te halen. Een 'boe' hielp niet. Maar de ander twee jongens konden wel terug aansluiten. En het resulteerde (is werkwoord?) in een sprint. Spannend! ... Jaaaaaaaaaaaa! Caisse aan de macht! In your face Vino, in your face!
Where the hell was Barredo? En in die seconde dat ik het me afvroeg kwam hij, spurtend met Van Avermaet voor de elfde en twaalfde stek.
Mijn voorspelling kwam dan wel niet uit, al bij al ben ik toch wel blij met de top tien.

De winnaar krijgt de Baskische pet op zijn hoofd gezet. Daarvoor doen ze het volgens mij toch ze. Het zal nog niet!

En mijn Spaans werd meteen opgekrikt met de interviews van L.L.Sanchez, S.Sanchez (he has an earring?? why??) en Sastre. Het verstaan van de taal werkt nog. Oef!

Nos vemos en la Vuelta!

'My Booky Wook'

Ine??? Who is this silly gay creature?!
Well surprisingly: he isn't gay! *shock* Ha!

Neen he's only acting gay to attract girls naar eigen zeggen. Tja ieder zijn trukkendoos uiteraard.

Dit is Russell Brand. Russell who? Brand.

Engels stand-up comedien, auteur, acteur, columnist, radio- en
televisiepresentator. Én nogal een excentrieke verschijning zoals je ziet.

Ik stel je nu niet voor niets deze nogal speciale man voor. Neen, ik heb wel degelijk een rede. Momenteel ben ik zijn boek aan het lezen; 'My Booky Wook'.

Toen ik naar Londen ging met de eurostar, toch al meer dan een jaar geleden, zat ik naast een Britse jongeman. Deze jongeman las een boek en ik zag hem zo af en toe zijn lach inhouden, wat mij niet zou gestoord hebben kwam het ook tot uiting, 'cause British guys may do everything, allé van mij dan toch (ook al is everything relatief). Mijn nieuwsgierigheid kon het niet laten alsook even mijn ogen in dit boek te laten dwalen. Het bleek mij ook te amuseren. Ik kende Russell Brand al (van 'Have I got news for you' en dergelijke fijne Britse programma's), maar wist niet dat hij een soort van autobiografisch boek had uitgebracht. 'The number 1 Bestseller! “The most talented stand-up comedian to emerge in Britain this decade”' Dus ik besloot me er ook een exemplaar van in huis te halen. Ik had geluk want bij Waterstones (boekenwinkel die je wel tien keer tegenkomt in Londen) was er een actie 3 voor de prijs van 2. (En neen ik heb niet drie keer dezelfde in huis gehaald, zwanzer!)

Het boek is echt niet zoals die vele autobiografische (alsook zeer belachelijke) boeken van famous people die het nodig vinden al hun roem en faam en tralala uit de doeken te doen. Totaal niet. This one I like (alhoewel ik eigenlijk nog niet echt ander autobiografische boeken gelezen heb)! Brand schrijft op een hilarische, maar tegelijk ook ernstige manier over allerlei momenten in zijn leven. En die twee combineren is toch eigenlijk best een gave. Kort samengevat in trefwoorden: een schokkend, onthullend, oprecht, zelfbewust boek. En wat mij ook zo bewonderd is dat hij er de humor inziet in veel van de absurde situaties waarin hij terecht is gekomen. (Grammaticaal klopt deze laatste zin niet echt, ik weet het, maar trek het je niet aan.)

Ik wou even een kort fragmentje posten. (Het is een engels geschreven boek, dus ook een engels fragment. Aja.)

"I ain't never really had much fun. I particularly dislike pre-ordained happy occasions. I don't mind Christmas so much, because everyone's involved, as long as they're Christians or lazy atheists, or Muslim but into tinsel. But I've never had a good New Year's Eve, and I don't like birthdays, or any other time when you're meant to be happy. I'm against the prescription of, say, 'Ooh, it's Christmas o'clock. Smile everyone!' For me happinness occurs arbitrarly: a moment of eye contact on a bus, where all at once you fall in love; or a frozen second in a park where it's enough that there are trees in the world. I don't like New Year's Eve. I don't think bliss could ever be preceded by a countdown and the chiming of a pompous clock, unless that's what death's like. My mum worked hard to make my birthdays jolly but they were always a right stomach-churning drag."

Is nu wel geen grappig fragmentje. Maar believe me the guy can be fuckin' hilarious :')

Zonder omslag (14)

Lieve liefheid,

Met jou alleen kom ik er niet. Echt niet.
Sorry ...

Voor altijd de jouwe,

How?

Soms wil ik stoppen met denken voor een moment. Fwietsj en alles is leeg in mijn hoofd. Maar hoe doe je dat dan, het denken verbannen? Daar denk ik dus een hele dag over hè.

C'est fini

Einde van de Tour (wat gaat het toch allemaal snel). Dus een klein overzichtje, samenvatting, een bondige bespreking, kortom een besluit door de ogen van mezelve. Aha!


Er vroeg me gisteren iemand: "En blij met de overwinning van Bertje Contador? ;)"
Mijn antwoord: "goh ja çava hè ;)
maar vond toch jammer dat gisteren Menchov zich er eens is komen inmoeien, tssss, mijn 'goooo sammi' werkte ni echt precies :$ en tkwam nochtans recht uit het hart zenne (maarja die Russen toch hè)
en ik had dus nadien het gevoel van shit was ik daar maar kon ik hem troosten :D maar uiteindelijk is dat wel ne renner die kan relativeren en zich er kan doorheen bijten (denk ik toch :) (en daarbij als ge ene troost zou ge in feite die ander ook allemaal moeten troosten, en begint daar maar eens aan, onbegonnen werk!)
Soit ik heb al willen merken als ik kei enthousiast ben voor een paar renners dat ze dan eigenlijk net niet met de pluimen gaan lopen, oeps! (a)
alhoewel Barredo heeft toch de laatste ritten wat geprobeerd zo, als ik riep dat eens tijd was dat em iets deed en dat em moest gaan (a) maarja kriep mss toch wat té enthousiast en hops hij kon t ni afmaken hè
Hij zal volgend weekend san sebastian wel winnen (ge zult dat zien!) (kzal me dan meteen ook wa inhouden ;)"

(Nu weet je ook meteen wat ik van de winnaar en nummer drie op het podium vind (als je voor Menchov supportert in der tijd dat hij nog bij Illes Baleares reed kon hij het niet afmaken, nu dat ne mens niet meer echt voor hem supportert snoept hij daar zomaar even in de tijdrit (ja okee het was wel verdiend, ma toch!) Sanchez zijn plaats af (hopla duw hem maar van 't podium zenne, snodaard!) maar okee goed ik kan er mee leven *lacht*)

(Ohja ik zei tegen broer ik ga de Tour eens samenvatten, maar dan op mijn manier. Hij zegt: 'klinkt dat dan als: "Go sammie go!!! Carloooooossss!!..."??' Pfff alsof ik niets meer weet te verzinnen dan dat. Tssss!)

Maar goed. Here we go! ('Away we go' is by the way een fijne film (een aanrader!) maar heeft hier totaal niets mee te maken.)

Schoonste ploegnaam: Team Sky (klinkt naar mijn mening dromerig)
Schoonste pakskes: Team Sky (simpel, mooi, geen onmannelijke kleuren zoals daar wel een paar ploegen zijn, waarvan de naam niet vernoemd moet worden aangezien het zo wel duidelijk is als je eens naar wielrennen kijkt, volgens mij)
Mottigste pakskes: Footon-Servetto-Fuji (die rijden precies halfnaakt, wie komt er nu op het idee om een helft vleeskleurig en een helft zwart pakske te maken) en Astana
Favoriete ploeg: Caisse d'Epargne (en het is het laatste seizoen, aj! daarna finito! *triest* na jaren gesupporterd te hebben voor banesto, vervolgens ibanesto, vervolgens illes baleares, vervolgens caisse d'epargne is het nu gedaan, schlüss darmit, geen nieuwe sponsor, ploeg weg, foetsjie, ... en ik heb geen geld genoeg)
Favoriete renner: Samuel Sanchez, Carlos Barredo, ...
Fijnste rit: weet ik zo niet meteen
Ontgoochelendste rit: Tourmalet (ik verwachtte wel iets spannender dan dat!)
Meest aangemoedigde renner: gooooo sammiii!
Meest boe gehoorde renner: Vinokourov en Menchov (sorry!)
Heb-ik-toch-geniepig-mee-moeten-lachen-valler: Johan Van Summeren in de laatste tijdrit
Amusantste gevecht: Barredo versus Rui Costa (het voorwiel incident)
De meest zien etende renner: Andy Schleck
Meest onnozelste, vaak overenthousiaste, zeer inlevende fan: Ine
Meest ordelijkste renner: Carlos Barredo (schijnt volgens manager Patrick van Quickstep; die zijn valiekse ziet er na den tour nog zo netjes uit als bij het vertrek (elke dag tiptop in orde))
Grootste ontgoocheling: Caisse d'Epargne heeft paar keer net naast de winst gegrepen
Strafste ketting: Die van Andy Schleck
Leukste schapen: De ineens verschijnenden op de Tourmalet
Meest hilarische geinterviewde renner: Jurgen Van den Broeck (situatieschets: cameraman en reporter komen na de rit tot bij hem, cameraman krijgt te horen 'steekt em anders in mijne kop hè! (okee de manier waarop ie het zei, wat ik nu nie echt kan aantonen, was best komisch) en tegen reporter 'ik zeg het toch just!')
Bizarste volk: Die boven op de Tourmalet (wat er daar allemaal tussen stond, man niet te geloven ...)
Meest verstopte renner: Fabian Wegmann (in de hele Tour niet gezien)(en neen zeg nu niet 'hij deed mss niet mee?' want dat deed hij wel hoor)
Grappigste gelaatsuitdrukking wanneer rijdend in de bergen: Chris Anker Sorensen
Meest koppige wielrenner: Mark Renshaw
Meest ge-moogt-daar-wel-niet-mee-lachen-van-de-mama-want-die-jongen-doet-zijn-best renner: Andy Schleck
Meest paniekerige moment: Val van Samuel Sanchez in het begin van de rit van vrijdag
Spreek-die-zijn-naam-maar-eens-tien-keer-na-mekaar-uit renner: Kanstantsin Sivtsov (ik zeg het, ik heb het geprobeerd, het is niet evident)
Moet dringend naar de kapper: Johan Van Summeren
Wespectvewdienende wielwennew: Wobbie de wielwennew (Oftewel Robbie McEwan)
De hoe-leer-je-je-rugnummer-mooi-en-gelijk-op-je-pakje-spelden renner: Yaroslav Popovitch
Meest eten-lekkere-dessertjes(toetjes in hun woordenschat)-na-de-rit: Rabobank
Qua muziek smaak kan dat serieus tellen renner: Manuel Quinziato (luisterde tijdens zijn massages naar Jeff Buckley! en nog andere goede artiesten ook)
Meest die-wil-ik-nu-ne-knuffel-geven-en-ni-loslaten renner: Carlos Barredo na zijn solovlucht in rit 16 (laatste kilometer werd hij gegrepen en zijn gezicht bij zijn aankomst sprak trieste boekdelen)


Allé hup dat is ook weer gedaan.

PS: Moest iemand dit lezen van de VRT sportredactie, Vive le vélo 2011, ik ben paraat. Ik wil best ook een klein rubriekje maken voor in het tour avondprogramma. Concept: de renners naast hun fiets. Welke muziek speelt daar af in hun ipod (vroeg ik me af tijdens de tijdrit als ze daar zo alvorens de aanvang nog wat trainen)? Welke gedachten spoken doorheen hun hoofd alvorens en na de rit? Wat steekt er allemaal in dat suprise zakje dat ze tijdens bevoorradingen mogen nemen al was het een floche op een kermismolen (en hopla gij moogt volgende rit meerijden beste jongeman)('jeeej in mijn zakje zit een balpen van de sponsor''oooh ik heb dat niet gekregen' surprise alom)? Hoe is de sfeer in de bus na overwinning of na een grote ontgoocheling? Spelen ze gezelschapspelletjes met z'n allen 's avonds? Schrijven ze kaartjes 'groetjes uit la douce france' naar het thuisfront? En zo meer ...
Dat zou fijn zijn! (Bloggen is ook goed)

Als ie maar geen voetballer wordt, ze schoppen hem misschien halfdood ...

Ik moet bekennen, ja, het is veel al wielrennen dat de klok slaat dezer dagen.

Gisteren zou het een spannende rit geweest moeten zijn. Moéten zijn (ik benadruk het nog even). Tot zover het aan de teevee gekluisterd te zijn. Wat een aankomst. Ik verwachtte een hevige sprint of demarrage van de jongeman Andy Schleck (die zich overigens beschouwt als 'womanizer' Ha! (Gohja dat ik er mee moet lachen en effe kijk van allé jong, ligt waarschijnlijk aan mijn eigen smaak, soit niet dat er iets mis is met mijn smaak, compleet van neen, maar ja blijkbaar val ik ook niet voor de man die wordt aanbeden door vlaamse vrouwen, zoals daar zijn Koen De Bouw, Werner Desmedt, Kevin Jansens, en de ganse reeks .... not my thing, absolutly niet (ik maak enkel een uitzondering op Gabriel Rios, het zal nog niet zijn dadde), dus ik concludeer daar meteen ook uit dat ik dan ook niet de mening deel van al de wereldse vrouwen, ik doe niet mee met de meute.) Maar ja toch zei José De Cauwer dat het zo is, want hij belde paar dagen geleden nog met Leen Demarré en die vond dat ook (seriously Leen Demarré???), volgens Michel dan weer ligt het aan zijn elasticiteit (ja, ik stel me daar ook vragen bij, inderdaad, elasticiteit is blijkbaar aantrekkelijk?)( ik heb meer de neiging van als ik hem daar op het podium zie staan 'allo, ik ben andy en ik doe na, een konijn', maar dat mag ik dan niet zeggen of ik krijg misnoegde blikken in mijn richting (nogal eerder Schleckliefhebbers hier in huize). Maar goed, ik verwachtte dus oorlog op de Tourmalet zoals hij voorspelde, maar neen hij kreeg Bertje Contador niet van zijn wiel. Voor mij had het dus best wat spannender mogen zijn, dan gewoon samen aankomen op den top en dan in feite beetje de trui ruilen voor een ritwinst. Want daar komt het in feite op neer.
Dan maar spannend afwachten op het volgend groepje (bestaande uit Menchov, 'Sammi' Sanchez, JVDB, Rodriguez en co). Zeer spannend was dat dan ook niet. Ze kwamen elk afzonderlijk aan, maar veel seconden winst of verlies maakten ze niet. Het zal in de tijdrit van zaterdag beslist worden, spanning zal er daar wel hopelijk genoeg zijn.

Toch nog even meedelen dat de spanning er wel inzat aan het begin van de rit. Valpartij! Paniek, altijd. En zeker als het iemand is die behoort tot mijn lijst der favorieten. Samuel 'sammi' Sanchez. Daar lag hij en hij bleef daar liggen. Het zag er ernstig uit. Ploegmaats stonden rondom hem. Maar oef, na tijdje stond hij toch op en klom zijn fietske op en ging samen met de ploegmaats op zoek naar het peloton. En schoon van het peloton dat ze niet doorreden in sneltempo. Contador deed aan fairplay en liet Sanchez terugkomen. En de paniek was over.

Ik vind het altijd vies om zien. Dan liggen ze daarzo op de grond. Aan het afzien en in rare houding meestal. Ine houdt dan toch vaak haar hartje vast zenne.



Go go go Sammi!


Ja ik weet, ik leef me daar vaak nogal te fel in.

En zeggen dat ik geen thee lust ...

Normaal word ik onnozel van die vele reclames om de tien minuten op den teevee, maar effe was ik toch gefocust.

Twinings Fresh.

Op zich niet echt speciaal denkt u. Maar ik kreeg toch ineens een gevoel doorheen mijn lichaam stromend van ik zou niet weten wat. De muziek deed het hem. Niet zozeer het product. Ik drink geen thee.



Soit ik vond dat iet hebben zo, die oohoawooooaaw honey i need you around ... Het stak zo van de eerste keer vast in mijn hoofd, het zweefde zo rond en ik had geen flauw benul van wie dat lied zou kunnen zijn. Maaar daar zong ik dan steeds van oohoawooooaaw honey i need you around ...

Tot een geniaal idee bij me opkwam: Ine zoek het op meid! En ik heb mijn hoofd gevolgd (meestal volg ik mijn hart btw, anyways voor dees keer kon het geen kwaad, het was slim van meneer hoofd). Het bleek dus een juiste gok te zijn, dacht al zoiets van 'Empire of the Sun'-achtigs. En het was dus ook een nummertje van hen, namelijk 'Half mast'. (Maar vind precies wel eigenlijk enkel het stukje uit de reclame het leukst... anyways het nummer valt wel mee)

Goed tot zover... het moet niet altijd over de boeiende dingen des levens gaan hè *knipoogt*

Zonder omslag (13)

Lieve schonemanspersoon op het perron,

Met je waistcoat, donkere krullende haren, donkere ogen, mystieke blik, ...
Ik vroeg me af of er ooit een dag is geweest dat een voorbijganger je niet wou kussen ...

Voor altijd de jouwe,

Deze week kreeg ik het gevoel dat mijn blogje één grote chaos wordt. Ik heb al overwogen om te verhuizen, een nieuwe layout te gebruiken (maar het is dan toch zo niet meer ine zo (mss wel, maar ik zie het zelve dan toch zo niet, mss opteer ik wel even voor een zomerse zijkant van de blog ofzo), paar entries te verwijderen, ... Maar uiteindelijk denk ik dan toch steeds: tis goed zoals tis.

Maar nu zat ik al met een nieuw wordpress account en ik denk dat ik daar dan maar gebruik van ga maken: ine goes international! *lacht* Het klinkt stom inderdaad. Maar kijk ik schrijf graag en ja dan moet een mens dat maar doen hè. Dus bij deze: http://raindropsarefairywhispers.wordpress.com (Voor gemakzucht heb ik de naam behouden.)

Alles is nog nieuw, fris in het hoofd. Ik heb nog geen echte richting van hoe en naar waar en zo. Dat zullen we met de aanvang van het avontuur wel te weten komen. Ochja de basis blijft hier. Nederlands is nog steeds de taal waar ik het best mee om kan. Dus heel lief klein groepje lezers van me; geen nood, ik ben hier nog steeds en blijf hier. Feest!

Zonder omslag (12)

Lieve tranen,

Blijf daar. Blijf verscholen. Mijn oogleden hebben het bevel jullie te onderdrukken en terug te zenden naar de plek waar jullie zijn ontstaan. Jullie hebben meer dan jullie deel fun met mijn wangen gehad. Jullie zijn niet langer meer welkom ...

Voor altijd de jouwe,

Zonder omslag (11)

Lieve Bart Kaëll,

Eén ding moet van mijn hart: het is te veel! Ik kan het echt niet meer uitstaan. Als ik nog één keer naar beneden ga en moet vaststellen dat ze weer op radio 2 afspelen van "hallo, goeiemorgen, hier ben ik, koekoek, zeg wordt het een mooie dag vandaag", bestaat de kans dat de radio nog nooit zo hard de lucht is ingevlogen. En ja dan zal het inderdaad pas een mooie dag worden. U lijkt er een gewoonte van te willen maken telkens te zingen als ik de trap afwandel. En dan altijd maar dat doordrammen van 'hier ben ik, koekoek'. Read my lips: I don't caaaaree! En dat geldt meteen voor heel de tot rede vatbare bevolking. Geloof mij.
Ik sta altijd open voor alle genres muziek, maar ergens moet wel eens een streep getrokken worden en die trek ik hier ___________________________ .

Eerst dacht ik nog een Van Goghske te doen, maar al snel realiseerde ik me dat het u niet stoppen zal en ik er enkel maar een verschrikkelijke pijn van ga over houden. Dus wat is het verschil? En anyways wie staat er nu ook geweldig goed met een oorverband?

En meneer kaëll, vergeet het man, neen, ik ga zekers niet één van hen zijn die staan te wuiven met lichtjes, koekoek meezingen op de dijk tussen al dat tienomtezientoestandgebeuren.
Ja, eens vermeldde ik op mijn blog dat ik 'zeil je voor het eerst' vroeger leuk vond. Maar daar zal het dan ook bij blijven. Uw best doen zal niet volstaan. Mijn excuses.

Dus alstublieft, stop met dat inpalmen van onze benedenradio. Danku ...

Voor altijd de jouwe,

Zonder omslag (10)

Lieve Wobbie de wielwennew,

Alleweewst: stwaf! Echt stwaf wat je daaw in de Touw de Fwance allemaal doet. Al zoveel keew gevallen, afgezien, ziek, ellendig, vwoeg het peloton moeten lossen, ... Je bent een dappewe wielwennew, Wobbie. Echt waaw. je gaat steeds maaw doow, tewwijl je afziet voow hondewd man. Ik gun je de winst in één van de volgende spwintwitten. Ga ewvoow ...
Ohja het lijkt me ook niet altijd even gemakkelijk in die intewviews en commentawen voow wepowtews van de VWT. Zo spweken is toch wel wat andews zo. Maaw kijk, je bent niet alleen. Tylew Fawwaw spweekt net hetzelfde heb ik willen mewken. Jullie vewstaan elkaaw waawschijnlijk wel goed in de spwints dan.
Wel Wobbie, blijven gaan in de Touw en pwobeew niet meew te vallen, zou misschien best wel wat handig kunnen zijn.
Handen op dat stuuw jongen!

Voow altijd de jouwe,

Mo Carlos toch!

Ik ben eerder vredelievend gestemd en zeg absoluut nee tegen geweld. Maar nu kon ik het me paar dagen geleden toch niet laten eens fameus te lachen met Carlos Barredo. En niet van uitlachen, neen zo'n dingen doe ik niet, maar lachen van haha dat is grappig. Azo. Ja.

De mannen Barredo en Rui Costa gingen op de vuist na de zesde rit. Waarom is eigenlijk niet echt duidelijk. Maar Carlos was duidelijk kwaad. Wie had gedacht dat onze Carlos eens van Spaanse furie kon zijn.
(even vermelden: beide zijn een favoriet van mij, Rui Costa want hij rijdt bij Caisse d'Epargne en Barredo want dat weet ik zelf al niet meer (het zal wel weer voor zijn schoon ogen zijn geweest zekers zegt u? tsss toch weer altijd hetzelfde gedacht dat u van mij heeft hè)



Scenario 1:
B: aja gij zegt dat mijn wielen draaien? hier sè een in uw gezicht!
OF
B: wa 'wielt' gij van mij?
OF
B: ge zei; laten we een bus maken; ik geef u een wiel en tis ni goe
OF
(eerder in de rit)
R: your mother was a hamster and your father smelled like eldeberries. I fart in your general direction!
(na de rit)
B: ni ni ni ni!
R: ooh it's just a bikewound, nothing more than a scratch
OF
(eerder in de rit)
R: ge peist gij toch zekers ni da Ine voor u supportert als ge ni in een Caisse d'Epargne pakske rijdt?
(na de rit)
B: *logische kwaadheid*
(wat meteen ook eigenlijk wel geloofwaardig lijkt)
OF
(eerder in de rit)
R reed in B's weg
(na de rit)
B: *gaf hij hem een wiel want waar een wiel is is een weg*

(ter verduidelijking Spanjaarden hebben een andere gevoel voor humor, daarmee dat ik mij nu ook niet meteen humoristisch heb verruimd *knipoogt*)



Scenario 2:
(wat dan meteen ook het meest geloofwaardige en het juist zal zijn)
Tijdens de rit reed Rui Costa wat te dicht tegen Barredo, en raakte zelf zijn stuur enzo aan. Er moet waarschijnlijk ook een woordenwisseling zijn geweest met gebruik van niet zo fraaie taal. Met de hitte, de vermoeidheid en alles in combinatie reageerde Barredo wat té fel nadien aan de aankomst. Nam zijn voorwiel, stormde naar Rui Costa en knalde dit tegen zijn hoofd aan. Boem pats. Allé hup Rui Costa nam het wiel van Barredo af en beide lieten dan hun vuisten maar hun vrije gang. Roldebolde samen nog wat op de grond vooraleer beide uit elkaar getrokken werden. Barredo droop af als furie met een bloedneus, terwijl Rui Costa daar stond met een blik van wat was me dat nu allemaal. Beide kregen een boete van 300 euro.

Mannen hè!

Zonder omslag (9)

Lieve nek,

Op een gegeven moment zal ik stoppen met jou uit te schelden en zal jij stoppen met die helse pijn...

Voor altijd de jouwe,

Zonder omslag (8)

Lieve Mark Cavendish,

Ik voelde gewoon dat ik je dit moest schrijven. Hoe je daar gisteren zo stond op dat podium al huilend, wel het brak mijn hart. Ook al wist ik dat je tranen geen verdriet illustreerde maar pure blijdschap, het was een vertederend zicht. En bij het interview gaf je nog net iets meer van die tranen. Je was één met je emoties. En laat dat nu net één van mijn zwakheden wezen. Mijn reactie kwam als volgt in woorden tot uiting: 'oooooooh, zie dat nu, mooooohh'.
Ook al krijgt Rojas mijn voorkeur als naam die ik tijdens zo'n sprints roepen ga, je verdiende het evenwaardig. Allé hup ermee voor de volgenden. En vooral: val niet jongeman!

Voor altijd de jouwe,

You don't know if I can draw at all or what records I am into

Er is duidelijk weer sprake van een lied van de week: Lisa Hannigan - I don't know. En ik zing het al van maandag op de meest verschillende momenten blij in het rond.



I don't know what you smoke or countries you been too
If you speak any other languages other than your own,
I'd like to meet you

I don't know if you drive, if you love the ground beneath you
I don't know if you write letters or you panic on the phone
I'd like to call you all the same,
If you want to I am game

I don't know if you can swim, if the sea is any draw for you
If your better in the morning or when the sun goes down
I'd like to call you

I don't know if you can dance, if the thought ever occurred to you
If you eat what you've been given or you push it around your plate
I'd like to cook for you all the same
I would want to I am game

If you walk away, I could keep my head
We could creep away in the dark or maybe now
We could shoot it down anyway

I don't know if you read novels or the magazines
If you love the hand that feeds you
I assume that your heart's been broke
I'd like to know you

You don't know if I can draw at all or what records I am into
If I sleep like a spoon or really at all
Or maybe you would do

If you walk away, I will keep my head
We will feel our way through the dark
Though I don't know you, I think that I would do
I don't believe at all, I don't believe you at all

Zonder omslag (7)

Lieve groupies,

Geloof mij. Heus. Hij zal morgen niet bellen.

Voor altijd de jouwe,

Zonder omslag (6)

Lieve mansfiguren,

Ik hou van 'gentlemen', maar dan ook weer niet overdeven in het een 'een-echte-heer-zijn'. Ik hou ervan dezelfde intresses te delen, zoals dezelfde muziek liefhebben. Maar aparte interesses zijn ook fijn, zodat je me wegwijs kan maken in voor mij nog te ontdekken dingen.
Ik wil samen in het gras liggen en om het eerst het leukste figuurtje in de wolken vinden. Maar ik wil ook mijn eigen stuff doen, zoals jij ook de jouwe kan doen.
Ik wil dat je je bekommert om je voorkomen, maar af en toe ruig wezen kan absoluut geen kwaad.
Als je kan vertellen over wat je voelt en denkt zonder enige moeite en schaamte is dat een voltreffer. Zolang je maar weet dat zwijgen niet altijd de beste oplossing is.
Humor is belangrijk! Jazeker. Maar een serieuze babbel moet ook kunnen.
Wanneer je de kamer binnenloopt en ik niet weet waar ik het heb, tintelingen doorheen mijn lichaam stromen, mijn hart oftewel begint te pompen als zot oftewel stopt voor even, ... is dat zekers verre van slecht.
Zachtjes de kamer binnensluipen in het donker en dan mij beginnen te kietelen of boe roepen, daar ben ik absoluut niet mee gediend. Raar opkijken als ik chocoladetaart als ontbijt wens is uit den boze.
Ik heb niet graag verteld te worden wat ik doen moet. Een pluspunt als je me weet te verrassen met hetgeen we aan het doen zijn.
Als je mij neemt zoals ik ben en als je voor me opkomt waar nodig ... ben ik volledig de jouwe ...

Voor altijd de jouwe,

Zonder omslag (5)

Lieve Marcus M,

Ik heb je vandaag bedrogen. Ik heb mijn hart geschonken aan jouw kameraad Johnny F. Voor een moment voelde ik me ellendig. Dat beken ik maar al te graag. Maar toen kwam er een zacht briesje mijn warme kamer ingevlogen, een bende woeste wespen viel mij niet aan en de banjo klonk zo fijn.
En toen voelde ik me ...

Voor altijd de jouwe,

Zonder omslag (4)

Lieve vergevingsgezindheid,

Je zweeft al paar daagjes doorheen mijn lichaam. En ik vraag me af of het mogelijk is verder te gaan zonder enig gebruik van jou.
ik heb eigenlijk nooit echt geleefd met een aanhoudende verbittering en liet me afleiden door iets nieuws om het oude ver in memoryland achter te laten. Maar is dat vergeving of echt enkel afleiding?
Is het beter een persoon te laten gaan en verder contact af te zweren? Of een verontschuldiging te aanvaarden met een glimlach en een knikje, wetende dat het nooit meer hetzelfde zal zijn? Maar dat je nu tenminste de spelregels kent en beseft dat je niet echt een speler van dat spel wil zijn?

Voor altijd de jouwe,

Op ontdekking in het land der schone kunsten (deel 6)

Van het Noorden worden we nu weer naar het Zuiden geblazen. Waar onze luchtballon in Italië nederdaalt. Een oude man met lange baard lacht ons toe en roept: 'Buongiorno amici, piacere, come stai? Sono Leonardo Da Vinci. Come si chiama? Era un viaggio piacevole? Da dove vieni? Hai stanco?' Een curieuze man is het wel. Zoveel vragen. Al kan ik op het moment maar enkel 'buongiorno principezza' bedenken. Mijn Italiaans is niet echt vloeiend te noemen. Maar tijd hebben we niet om ze te beantwoorden. Hij neemt ons meteen mee naar zijn atelier, al waar wij prachtige dingen zien.

Kunstenaar, wetenschapper, tekenaar, uitvinder, architect, astronoom, beeldhouwer, dichter, ... man van vele kwaliteiten. Da Vinci werd vermoedelijk geboren in Vinci op 15 april 1452. Zijn vader ontdekte al vroeg dat Leo tekentalent had en stuurde hem op jonge leeftijd naar Firenze om zich verder in al zijn kwaliteiten te vormen. Hij ging in leer bij Verrocchio, waar hij aan vele kunstwerken meewerkte en zich zo beginnend als één van de bekende kunstenaars van de Renaissance kon ontwikkelen. Op twintigjarige leeftijd werd hij lid van de Florentijnse schildersgilde.

Da Vinci sprak vroeger: 'ik wil wonderen verrichten en geschiedenis schrijven'. En dat heeft hij dan ook gedaan. Waarvoor een gemeend applausje. Allemaal.

Buiten zijn vele tekeningen, schilderijen, ... hebben we ook een paar uitvindingen en ontdekkingen aan hem te danken. Da Vinci ontdekte de jaarringen bij bomen. Deze jaarringen geven het aantal jaren aan hoelang de boom heeft geleefd. Deze ontdekking was zeer belangrijk voor de natuurkunde. Hij ging verder in op de Gulde Snede, de verhouding van het menselijk lichaam en de ledenmate. Want ook anatomie was een vak waar hij zich op toelegde.
Da Vinci heeft ontzettend veel dingen bedacht. Hij droomde te kunnen vliegen. Zo bedacht hij een parachute, 10 bij 10 meter en van linnen; een pedaal aangedreven vliegmachine, genspireerd door de op en neergaande beweging van vleugels van vogels (maar het gewicht van het toestel was ongeveer een 270kg en dus veel te zwaar om van de grond te komen); een helikopter, door de vorm van een boor zou die moeten kunnen opstijgen (maar weer door het gewicht nooit van de grond gekomen). Ook heeft hij veel dingen bedacht voor in het water en op het land, zoals een fiets.

Zijn vele nota's en ontwerpen waren in spiegelschrift geschreven. Waarom blijft een grote vraag. Vermoedelijk om geheim te houden. Logische verklaring. Een andere vernoemde reden zou dyslexie zijn. Zeker zullen we het nooit weten.

Da Vinci blijft één van de meest interessante en intrigerende personen. Ik kan jullie nog meer vertellen, maar dat zal dan voor een andere keer zijn. Jullie kunnen natuurlijk ook dingen vragen uiteraard en dan zal ik ze proberen te beantwoorden als ik het antwoord weet natuurlijk. Aja.

Maar toch nog even een bespreking van een werk. 'Het laatse avondmaal'. Een werk vol van mysterie en achterliggende betekenissen die nog niet allen bekend zijn en misschien ook nooit zullen worden.




Van links naar rechts zien we : Bartholomeüs, Jakobus de Mindere, Andreas, Judas (houdt in zijn rechterhand stevig een geldzakje vast (verdacht!)), Petrus (kijkt eerder kwaad), Johannes (lijkt bijna flauw te vallen en ziet er meteen ook wel redelijk flauw al dan niet verwijfd uit), Jezus (vraagt zich af waar al die drama goed voor is en wil gewoon beginnen met het verdelen van het brood en de wijn), Thomas (kwaad en wijst met de vinger van gij se manneken), Jakobus de Meerdere (lijkt Thomas en Philippus tegen te willen houden met een gebaar en gezicht van ho mannekes das wel Jezus), Philippus (vraagt om wat verdere uitleg want begrijpt het allemaal niet zo goed), Mattheüs, Thaddeüs en Simon (alle drie in gesprek en zoekend naar een uitleg over het verraad).

Het werk toont ons de reacties van de apostelen toen Jezus zei: 'Een van jullie zal mij verraden'.

Nu eens even dieper naar het werk kijken. Het valt de meesten niet op maar Johannes heeft een enorm vrouwelijk kantje. Johannes zou dus eigenlijk Maria Magdalena kunnen voorstellen. Jezus en Johannes zijn het tegenovergestelde gekleed, een blauw gewaad en rode cape, een rood gewaad en blauwe cape. Ze lijken vanonder aan mekaar vastgegroeid. Maar ze willen toch enige ruimte en zonderen zich een beetje van elkaar af. En laat die houding nu net ook een letter vormen, namelijk de M. De M? zou dat dan de M van Maria Magdalena kunnen zijn? Petrus lijkt het allemaal niet te waarderen en doet een ik-snijd-je-keel-over beweging. Je kan ook nog iets opmerken als je het schilderij eens nader bekijkt en de handen telt. Inderdaad er is er eentje te veel. Een hand met een dolk (links naast Judas). Van wie is het? Geen idee.

Zo zie je maar een schilderij is niet zomaar een schilderij.

Uw kunstvriend,
Ine

Zonder omslag (3)

Lieve melodietjes,

Soms maken jullie me blij. Soms maken jullie me bedroefd. Soms voel ik me triest in jullie plaats. Geschreven met de beste en gemeende bedoelingen, maar bekend en geliefd door weinigen. Soms misbruikt en gebruikt voor verkeerde doeleinden.
Ooit werden jullie geboren om mensen gelukkig te maken, om op te dansen, om op mee te zingen, ... Vaker worden jullie geboren om naar roem te streven en jullie zelf doen er niet toe.
Jullie verdwijnen naar de achtergrond, de donkere schaduw. Terwijl jullie eerst het licht waren.

Treur niet. Jullie worden gekoesterd door degenen die jullie liefhebben en ontdekken.

Voor altijd de jouwe,

Zonder omslag (2)

Lieve blog,

We leven nog! We hadden geen idee wat er van ons zou worden en of we ons avontuur zouden doorstaan. Ik beken, ik was in het begin een beetje onzeker en bang, maar jij bleef ondertussen jezelve en ging mee diep in het avontuur. En hier staan we dan, nog steeds grote liefde.
Mensen dachten misschien dat we het niet zouden halen, dat we in stilte zouden wegzinken in het land der nooit gelezen woorden. Maar we waren sterker en toonden ons strijdlustig. Hier en daar vergaarden we wat lezers, waaronder nieuwe vrienden. En wie weet wat de toekomst nog in een geschenkverpakking voor ons heeft.
Je hebt me uitgedaagd. Ik heb die uitdaging aanvaard. En ons avontuur is bijlange nog niet ten einde. Vele verhaaltjes moeten nog geschreven en beschreven worden.

Lang leve de inspiratie! Lang leve jij!

Voor altijd de jouwe,

Zonder omslag (1)

Lieve gevoelens,

Dat jullie het nog niet beu zijn om altijd de leiding te willen nemen. Wordt het niet stilletjes aan tijd om wat rust te nemen en meneer hoofd tot leidinggevende functie te promoten? Hij zal wel weten wat goed voor ons is. Hij weet dat logica en relativeren winnen kan. Hij kan een sudoku in minder dan drie minuten oplossen. Hij kan gemakkelijk premies jagen bij Bruno Wyndaele. Hij weet dat het niet verstandig is om van hoge gebouwen te springen zonder parachute. Ik meen het, geef meneer hoofd de leiding voor even, laat hem ons terug in de juiste richting doen varen.

Ik wil jullie nu niet het harnas injagen, maar jullie zijn een ware verveling de laatste tijd. Altijd zo melodramatisch en van muizen olifanten makende. Jullie zullen me nu voor een tijdje een onfijn figuur vinden, maar diep van binnen weten jullie wel dat ik gelijk heb. En over een paar weken moeten we er waarschijnlijk om lachen en weten we niet meer waarover het ging.

Gevoelens, ga even, als jullie om me geven…

Voor altijd de jouwe,