Ladies of music ...

Niet enkel mannen kunnen wonderen verrichten als het op muziek aan komt. Vrouwen ook. Zekers en vast! Vast en zekers!
Het viel me een tijdje (laat ons zeggen een jaar ofzo en ook vele jaren voorheen) geleden op dat vooral mannen een stekje hebben verdiend in mijn nogal door mezelve beminde cdcollectie. Maar dit begint serieus en ommezwaai te vertonen. En dat is geen ramp, nee dat is fijn.

Misschien trek ik dezer dagen meer naar vrouwenmuziek (om het zo te stellen) omdat die gevoelens beter kunnen verwoorden. Al zeg ik hier nu niet dat mannen dat totaal niet kunnen, maar dat komt toch van een heel andere kant waar ik me niet zo gemakkelijk mee kan vereenzelvigen aangezien ik nogal een vrouwelijkgevoelsleven bezit. Is toch?
En dan uiteraard uit volle borst meezingen alsof ge uw eigen leven bezingt en dat de buren en muren het mogen geweten hebben. Zo is dat en zo zal dat zijn.

Welja er zijn dus zo van die vrouwen waar ik hun liedjes al eens graag van meezing. De één al wa beters dan de ander, de ander al wa gevoeliger dan de één en de volgende al wat serieuzer dan de romantische. Voor elke gelegenheid een gepaste keuze.

En wie zijn die vrouwen dan? Aaah, zal ik je eens met een joetjoeb filmpje tonen. En een van hun fijne nummertjes, waarvan ik elk woord in mijn hoofd kan laten afspelen.

Ane Brun - Don't leave


Zag Ane Brun deze zomer op Dranouter en moet zeggen had dan wel geen sokken aan, maar ben er wel sterk uitgeblazen geweest.

Emiliana Torrini - Hold heart


Een zotte lieve dame on stage en fijne tekstjes.
(Kvraag me wel soms af, is allemaal goed en wel, maar wat moet je in hemelsnaam aanvangen met die runketunketunk in uw hart als niemand uwen jungledrum wilt)

Laura Marling - My manic and I


Onlangs deze 'herontdekt'.

Feist - I feel it all


Fijnfijnfijn om Feistnummertjes mee te zingen.
oeeeeeh I'll be the one who'll break my heart
but I know more than I knew before
I love you moooooore

Ja tuurlijk zijn er nog, ma ho wordt anders wel hele lange post op mijn blog. Deze dames waren de eerste die popte in my head.

Vandaag is het een dag gelijk een ander. Alhoewel...
















Het is zondag, dus dan mogen we al eens zot doen.
Misschien toch iets beter dan tieren en roepen.

Nee, maar alles komt goed hoor...echt.
Toch?

Een nieuw fenomeen op de weg en laat ik er al meteen bij zeggen dat het vóóral niet op mijn sympathie moet rekenen. De fopbus. Ja, u leest het juist, de fopbus. De bus die op tijd is en je van verre ziet afkomen. Je neemt je zakken en spullen in de hand, klaar om de bus op te stappen en dán ... lees je bovenaan op de bus: 'Geen dienst' en rijdt de bus gewoon voorbij. *trekt een gezicht waar je duidelijk irritatie van kan aflezen*. Nee meneer de buschauffeur ik vind dat geen goei. En elke dag wordt deze zwans van jewelste me weer gelapt. Maar goed mij hebben ze niet meer liggen! Bij de volgende bus die ik op tijd zie aankomen zal ik gewoon blijven staan alsof mijn neus bloedt. We zullen dan nog eens lachen! Tsss.

Parel van de week

De Leicesterse (geluk dat ze niet van Worcester komen, want probeer dat maar eens uit te spreken) mannen van Kasabian met hun nieuw lied 'Fire'.



Single van hun derde album West Ryder Pauper Lunatic Asylum. Niet slecht moet ik zeggen. Verre van. Het geeft me zo een seventies gevoel en qua muziek kan dat dus niet slecht zijn denk ik dan.

And I'm on fiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiire...
(Im going, you tell me, I feel it, I say it
I'm heading back into the tunnel for my soul to burn)
And I'm on fiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiire...
(I'm coming, you coming, no hiding, my feeling
I wanna take it to the highest over me, yeah...)
Whooooooooooooo Whoooooooooo
Whoooooooooooooooooo Whooooo

En hopla laten we het nog maar eens afspelen.

'De gedachte dat de anderen in mij iemand zagen die niet degene was die ik zelf kende, iemand die alleen zíj konden kennen doordat ze van buitenaf met ogen naar me keken die niet de mijne waren en die me een uiterlijk gaven dat mezelf altijd vreemd zou blijven, ook al hoorde het bij mij, ook al was het in hun ogen het mijne (en in mijn ogen dus niet!); dat ze zich een voorstelling maakten van mijn leven waarin ik, hoewel het voor hen mijn leven was, niet kon binnendringen, deze gedachte liet me niet meer met rust.'

(uit 'Iemand, niemand en honderduizend' van Luigi Pirandello)

Soundtrack of Ine's life (deel 2)

Omdat ik het soms eens nodig vind om me te overtuigen dat ik toch wel enigzins één of andere goede smaak bezit qua muziek, dacht ik wat lijstjes te plaatsen, noem het mixtapes, noem het de soundtrack of ine's life, noem het ine's compilatie, noem het gelijk je wilt... het komt er op aan: deze nummers roelen hard!

6. Debaser van Frank Black en de zijne. Zot nummer. Gevolg Ine zot. Echt wel.

I want you to know
don't know about you
but I am un chien andalusia
wanna grow
up to beeee
be a debaser, DEBAAAAAAAAAAAAASER

Dat kruipt gewoon in ‘t lichaam. Ben benieuwd wat dat Pixies in Vorst gaat geven. Ine live Debaser aanhorend. U wilt er niet bij zijn, herhaal niet.


7. The time is now van Moloko

Dat begint al meteen kriebelend in mijn benen, armen, en vooral de buik. Die beginnende aangetokkelde snaren. Alsof er miljoenen vlinders gezamelijk beginnen te fladderen al hing hun leven er van af. Ahzo’n sexy nummer. KRIEBELS! Als een vent me dat kan bezorgen, hoedje af, dat is ‘em! En dan laat ik ‘em niet meer los. Jamais!

En dan zing ik van ‘You're the first thing
And the last thing on my mind
In your arms I feel
Sunshine’ En hij zal het geweten hebben.


8. Chris Martin en zijn tedere maatjes (Guy Berryman met speciale vermelding, ha!) en Green eyes (wil even melden ik heb groene ogen, toevallig? Chris jij kleine sloeber )

Ik zou het mezelve niet vergeven, moest ik grandioos gewoon Coldplay vergeten te vermelden. Bij deze, oef, het is gebeurd zou Erik Van looy zeggen, en terecht. Manmanman ik ben zo hard gelijk één of ander gillende tienermeid zot, echt zot, laat ons zeggen krankzinnige fan (fan vind ik eigenlijk steeds zo dwaas woord om gebruiken, ik neem liever het woord ‘liefhebster’ in de mond) van deze vierknappekoppigeband. Parachutes is wel degelijk, naar mijn menig, uiteraard, van de betere albums in het wereldje der muzische grootheden (jaja die kan goed overdrijven zegt u). Maar laat nu juist zijn dat Green eyes niet op die plaat staat, maar op hun tweede A Rush Of Blood To The Head. Doet dat er toe? Absoluut niet, is ook een parel van een plaat. Ah! Ahjamaja.

En amaai de meligheid druipt er eigenlijk wel vanaf (beseft ze na tien jaar) (eindelijk ze heeft het door). Ja, ik verdraag dat best en doe gewoon vollenbak mee.

That green eyes, you’re the one that I wanted to fiiiiiiiiiiiiiiiiiiiind

Heb ik die coldplayers al plat en grijs gedraaid zeg.

Cause I came here with a load. And it feels so much lighter, since I met you.
Honey you should know, that I could never go on withouuuuut youuuuuuuuuuu.


9. Eugene mcGuinness – Monsters under the bed

Geschift nummer! En geschifter wordt het te weten dat deze gewoon onbekend is. Maar allé denk ik dan, hooooooooooooooooooooooooow??!?? Meermaals de tip: EUGENE ZEG IK U! EUGENE! Naar stubru gestuurd. Resultaat, negeer. Dan denk ik, ja hela mannen daar die denken dat (wow! alliteratie, boenk viermaal! nicekes) ze de muzieksmaak te pakken hebben omdat ze toevallig in de studios van Brussel rondflaneren, kijk nu nekeer hiere, Ine heeft het toch wel wat meer, niet? Ik dacht het welles.

Maar goed, zei ik al dat dit een geschifte tekstschrijvende en zingende gast is?

I spent 5 hours on the net last
avoidin' the monsters under my bed
with square eyes
now I dare not stick my feet off the end
in case they bite
and sing the monster song
la-da-dup-ba-da-bow-ah


10. Pearl jam – Black

Omdat echte mannen ook eens aan bod mogen komen. Mannen die korte metten maken met meligheid en hoppes dat meteen ook van tafel vegen. Daarom!
En ook omdat den Eddie best wel de vader van mijn brave kinders mag zijn. Alhoewel ik zo hard de benen zou nemen moest hij wel degelijk aanbieden de vader te willen zijn. Vervloek die grungemannen! Tevens een zwakpunt. U ziet grote mond tot het erop aankomt.

All the love gone bad turned my world to black
Tattooed all I see, all that I am, all I'll beeeee... yeah...
Uh huh... uh huh... ooh...

I know someday you'll have a beautiful life,
I know you'll be a sun in somebody else's sky, but why
Why, whyyyyyyyyyyyyyyyy can't it be, can't it be miiiiiine

Aah... uuh..

Too doo doo too, too doo doo (en da gaat maar door too doo doo tot in de eeuwigheid...)

Pearl Jam roelt zo hard als geen ander het kan.

And owyeaaaaah i’m still alive!

What you wanted

Angus and Julia Stone - What you wanted

your sad eyes they dont keep me alive
not like they used to
not like they used to
and your cold feet they wont find their way to me
it's not like you want them to
it's not like you want them to
and your big heart, it won't tear me apart
not like it used to
not like it used to

its all about
it's all about
It's all about
it''s all about
what you wanted
am i what you wanted?

your cold hands, are they gonna catch me if you can?
its not like you want them to
its not like you want them to
and your long legs, they could carry you to me
its not like you want them to
its not like you want them to
its all about
its all about
its all about
its all about
what you wanted
am i what you wanted?

It's all about you
It's all about you
It's always about you
It's always about you
Its all about
It's all about
What you wanted
am i what you wanted?
oh, my love



Trouwens als het niet stoort, wil ik best ook wel eens in dat bad naast Angus liggen. Ssshht ons geheim *knipoogt*.

Echt waar. The sun will come out one day. *glimlach*

(Het onmogelijke is gebeurd, Ine is eens positief)

Gij trok de wijde wereld in

op zoek naar wat woorden

maar ge kwam niet meer terug

Vannacht reed ik mee in de Vuelta. Recht met de fiets de bergen op. Uhu zot! Naast andere wielrenners in het peloton. Bizar als je weet dat ik even sportief ben als de gemiddelde toeschouwer op een kermiskoers. Ja watte. Niet gewonnen, maar goed ben al blij dat ik mezelf niet heb kunnen aanschouwen in zo’n wielerpak, al voel ik me wel verdomd belachelijk tegenover de anderen. Het was uiteraard maar een droom en het leuke eraan is ik heb bijlange niet afgezien. Hoera! En Oef! Ik mag terecht een zucht slaken.

Ine in haar dromen, ik zeg u, totaal andere Ine in real life. U zou ervan verschieten hoe avontuurlijk en boeiend dat leven daar is. Een geluk dat ik mijn dromen altijd weer de ochtend nadien kan herrinneren al was het echt gebeurd de dag voorheen. Kwestie van toch met wat meeslepende verhalen voor de dag te kunnen komen.

In het zwembad tuimelen en dan niet meer weten waar het oppervlak is en maar door tollen, angstaanjagend kan ik u meedelen. Neergeschoten worden door de heer Bruce Springsteen – weet nog steeds niet waarom – is ook echt geen lachertje. Vallen in het niets en blijven vallen en blijven vallen en blijven vallen tot je eindelijk wakker schrikt. Maar aangezien ik nogal zeer bewust droom heb ik een truk die ik in dromenland toepassen kan. *Knipper knipper* en wakker is Ine. Serieus dat werkt. Als ik niet meer verder wil in de nare droom zeg ik tegen mezelf knipper met de ogen en het is allemaal weg. Hopla.

Is het niet dat vrouwen kunnen weten dat hij anders is. Anders dan al de anderen. Die éne. Die éne die tussen de lijntjes kan lezen wat je nu echt bedoelt. Die éne die een berichtje ‘hoi, alles goed nog, vele groetjes xxx’ leest als ‘lieve, zonder u ist leven zinloos, schenk mij wat levenskleur en bemin mij zoals ik u beminnen zal’. Die éne die leegte kan vullen met schoon vuur.

Pff, allemaal gezever in pakskes. Oftewel is mijn radar gedoemd tot eeuwige storing. Welja hij, die de éne zou schijnen te zijn is degelijk wel steeds anders. Anders dan ik dacht dat ie zou zijn.

Zot.
‘Maybe I’m too young , to keep love from going wrong.’ Dat zal het zijn!

Ik zeg u, ben veel te romantisch voor de liefde. Mijn ziel en wezen kunnen dat niet aan.

Ja! Ik beken kleur!

Normaal ben ik geen spiegelmens of fotomens. Maar kijk voor eerste keer vind ik me eens mooi staan op foto. Het is te zeggen, de kleuren geven wel veel meer dan de foto zelve. Maar kom, het feit dat ik positief over mezelve ben, voor een keer, zegt genoeg. Goed bezig Ine. Hoezee!

Gij lieve

Zijt gij mijn droom of enkel een illusie

And now for something completely different

Goed nieuws, lieve kunstliefhebbertjes. Wees zaterdag paraat in uw dichtsbijzijnde gazettenwinkel, want u kan vanaf dan bij De Morgen een reeks kunstboeken verkrijgen. Hoera! 'Geschiedenis van de Kunst' in twintig delen van Egyptische kunst naar Nieuwe media kunst. Fijnfijnfijn! Dat wordt wel een plekje zoeken, want rek zit al boekensvol. Maar dat zal me niet weerhouden deze interessante reeks in huis te halen.
Ik kijk al terecht uit naar de Renaissance, Romantiek en Impressionisme. Ha!

Geuren, kleuren, ... lang leve het zintuig!

Ik hou van de waarnemingen met mijn zintuigen. Lang leve mijn zintuigen en lang leve die van u. Smaken, geuren, geluiden, beelden, ... en noem maar op. Ik kan daar enorm van genieten.

Niets fascinerender dan kleuren. Ik zou niet kunnen zeggen wanneer deze fascinatie nu juist begon, maar in ieder geval hij is er. Hoeveel prenten heb ik vroeger wel niet ingekleurd, hoeveel tekeningen heb ik wel niet gemaakt, niets zo leuk als je eigen verbeelding in kleur te gieten. Kleur is iets fantastisch. In totaal kan de mens tussen de 120 en 160 zuivere kleuren van elkaar onderscheiden. Dat had je niet verwacht hé. Ik vind dat straf. Ik zou uren over kleuren kunnen vertellen. En dan nog te zwijgen over de betekenis die aan kleuren worden gegeven. Ook boeiend.

Geuren. Geuren zijn ook fijn. Als het niet stinkt dan toch. Ook al wordt een bepaalde geur niet altijd door iedereen slecht bevonden. Ik kan echt genieten van bepaalde geurtjes, dan springen mijn neusgaten open (bij wijze van spreken bedoel ik dan) en stromen de geurgolfjes zo naar binnen en laten ze mijn geurzintuig prikkelen. Heerlijk is dat toch. Zo heerlijk dat het zelf vaak een glimlach kan tevoorschijn toveren. Versgepelde mandarijntjes, na regen, de natuur, versafgemaaid gras, nieuwe ikeameubels, baby lotion, scotch plakband, vers gebakken brood van de mama, olieverf, frambozen, bepaalde bloemen, zonnemelk van nivea, een tas warme chocomelk, (vers) hout, boeken, water (rivieren, zeeën, watervallen, meren), kaneel, aardbeien, verse lakens op bed, play d'oh plasticine, een koude bries voor stormweer, kruiden, witte zoete wijn, het bos, yoghurt, mijn hoofdkussen, warme gesmolten chocolade, vanillestokjes, ... Dat prikkelt en dat doet deugd.

Geluiden. Een plezier voor het oor. Fijne trillingen. En niet enkel muziek kan mij een moment van geluk schenken. Stilte, regen, tsjilpende vogels in de ochtend, babylachjes, mannenstemmen, golven in de zee, schone woorden, walvissen, de natuur, de muziek en verbeelding in mijn hoofd, wind doorheen de bomen, Jeff Buckley, watervallen, de woorden 'ik zie u graag', windklokjes, ...

Schone geluiden, prachtige beelden, fijne geuren die doordringen tot het diepste van mijn wezen, heerlijk lijkt me dat.

Missen

Missen / ontbreken : de afwezigheid (van iets of [iemand] ) gewaar worden of ondervinden; voelen dat hij of zij er niet is...

Iets wat je voelt. Missen. Maar vraag me vaak af hoe voel je zoiets dan aan. Waar voel je dat? Ik ben er nog steeds niet uit. In hoofd, hart, buik, arm, pink, ... Eén ding weet ik, ik ken dat gevoel. Je wordt het gewaar met de ogen, maar je voelt het ergens anders in het lichaam. Ik mis bijvoorbeeld mijn zussen. Altijd al gedaan. Als jongste van de hoop zie je één voor één het nest verlaten. En welja dan komt dat gevoel van 'missen' al eens opzetten. En dat doet soms pijn. Maar toch zijn ze er nog, alleen wat verder af.

Ik mis snel mensen. Heb ik ondervonden. Eens iemand wat voor me betekent, kan ik die missen. Maar al is iemand zichtbaar afwezig, de persoon is nog steeds in zekere zin aanwezig. In het hoofd en in het hart, zelfs in de kleinen teen als het moet.

Ik heb gedroomd vannacht


gij
en
ik

met enkel liefde aan

Ik dacht dat ik het niet meer kon. Huilen met tranen. Maar plots waren ze er gisteren weer. De tranen. Ik huilde om iets en ik huilde om niets. Het was laat en kon de slaap niet vatten. Nam dan maar mijn mp3-speler en liet hem random afspelen. Na paar liedjes kwam 'La noyée' van Yann Tiersen. Mijn escape-lied. Zo noem ik het. samen met 'J'y suis jamais allé' (ook van Tiersen) zijn dat mijn veilige plekjes. Melodietjes waar ik volledig kan in verdwijnen in de wereld van de verbeelding. Bij elk lied heb ik een vast stukje fantasie waar ik me alleen bevind. En wil dat zo graag behouden. Daarom wijd ik er niet verder over uit. Want als ik ze deel verliezen ze hun kracht en zijn ze niet meer van nut.
'La noyée' speelde zich dus af tussen mijn oren, vervolgens in mijn verbeelding. En toen kwamen ze, heel geniepig en langzaam. Ze rolden zachtjes over mijn wangen. Tranen om iets en tranen om niets. Onverklaarbare druppeltjes, glanzend in de nacht.

Haast door dromen versmacht
diamante pareltjes op mijn wangen
gedroogde tranen doorheen de nacht.

Serieus tis ni alright

Pilot Speed - Alright



Tonight I lack the strength to even move,
When you walked, now watch me die
For I know this is harder for you,
For love has let you down

The road ahead is lined with broken dreams,
So walk, walk on by
And I failed to give you everything you need,
For the fears, behind your eyes

When I can't feel you,
I'm not alright, I'm not alright,
When I can't heal you,
I'm not alright, I'm not alright

When I can't feel you,
I'm not alright, I'm not alright,
When I can't heal you,
I'm not alright, I'm not alright

Jesus as you throw me on the rocks,
For love I left your side

For I believed in love and beauty's wiles,
Where heaven shone from her eyes

Try to hear what you say
I wanted to say
I wanted to believe
Chained to your train
I wanted you to say
I wanted you to say

Tell me that it wasn't all for naught,
It's such a waste now, It's such a waste now c'mon
I know your scared but baby don't you hide,
It's such a waste,
We'll stand alone now, we'll make it somehow

(Even de emoties hun gangetjes laten gaan)

Vergetelheid

Zijt gij misschien vergeten hoe het voelt
als ge geluk moogt ontwaren
en met blijdschap wordt overspoeld

Zijt gij misschien vergeten hoe ge dacht
toen ge ontdekte dat het leven
u af en toe toch ook eens toelacht

Zijt gij misschien vergeten hoe ge zong
over liefde en vriendschap
en van geluk u tranen bedwong

Zijt gij misschien vergeten hoe ge waart
doorheen al die schone jaren
van pijn en verdriet bespaard

Maar nooit moogt ge vergeten
dat de zon schijnt en
om alles wat ge zijt wordt aanbeden

Ine houdt van lijstjes maken. Lijstjes over favoriete liedjes, lievelings schilderijtjes, boeken die ze nog moet lezen, dromen die nog moeten uitkomen, veelzeggende citaten, bands die ze absoluut nog moet gaan zien, dingen die ze nog moet doen en liefst nu dan veel later, cd’s die in haar kamer rondslingeren al dan niet op hun vaste plek, landen die ze maar al te graag eens wilt gaan bezoeken, fijne woorden, ...

En zo vind ik dus altijd hier en overal lijstjes terug.

Boeken die ik eens van onze bib wil meebrengen en anders eens een centje voor moet opzij zetten:
* Elia Barceló - Bal masqué
* Elaine N. Aron - Hoog Sensitieve Personen in de Liefde
* Luigi Pirandello - Iemand, niemand en honderdduizend
* Stieg Larsson - Mannen die vrouwen haten
* David Browne - Dream Brother: The Lives and Music of Jeff and Tim Buckley
* Paolo Giordano - De eenzaamheid van de priemgetallen
* A.A. Milne - Positieve Poeh (wijze woorden van Poeh)
* Christophe André - De kunst van het geluk
* Yann Martel - Het leven van Pi
* Jonathan Safran Foer - Extreem luid en ongelooflijk dichtbij
* Pablo Tusset - Het beste wat een croissant kan overkomen
* Poppy Adams - Nachtvlinders


Aha! Heb nog een leuk lijstje gevonden. Interessante mannen in de muziekwereld. En jaja ik weet het. Ik moet dat van elkaar leren loskoppelen. Mannen en muziek. Maar ik vind dat toch eigenlijk best wel een beetje fijn zo. Een beetje heel fijn zo *blozende wangentjes* als het oor en oog tesamen van gelukzalige momentjes mogen genieten. Toch?
Welja toegegeven, moest ik heel het lijstje publiceren het zou nogal een hele lange bedoening worden. Dus u raadt het al, ik geef u maar enkele namen mee. De rest hou ik lekker voor mezelf zo, voordat u mijn fijne dagdromen wegjat.
* Mijn nummer één van de laatste dagen: Angus Stone (van Angus and Julia Stone). Mijn hart begint telkens aan een verfijnd ritme te kloppen als ik hem hoor. Merkwaardig. Alhoewel, het zou voor minder. Ik moet niet hebben van baardemannen, maar voor hem wil ik gerust eens een welverdiende uitzondering maken. Echt waar.
* Den Doug mag er gerust ook staan. Dougie Payne, bassist van Travis. Man in pak. Zalig schots accent. Bassgitaar in de hand. Geestig. Trefwoorden spreken voor zich.
* En u zou hem de nieuwe Jeff Buckley kunnen noemen. Maar vergelijken doen we niet. Hij is en blijft gewoon Scott Matthews (niet te verwarren met de heer Scott Matthew, maar zoals u kunt zien is dat zonder 's' als laatste letter).
Hemelse pracht als deze jongeman zijn liederen aanvangt. Kippenvel! Serieus. Het is een mysterieus type die Scott. En inderdaad ons Ine houdt daar wel van.
* Om het af te leren nog een laatste. Uiteraard zou ik mezelve niet zijn moest ik hier even niet twijfelen en niet weten welke te kiezen. Ha! Maar ik ga volledig voor Sufjan Stevens. Bij het horen van zijn nogal wat vreemdsoortige voornaam denkt u waarschijnlijk wat een dodderig type zal dat wel niet zijn. Wel laat mij hier nu duidelijk wezen, ban die gedachte maar snel uit dat hoofd van u. Sufjan Stevens is namelijk een muzikaal pareltje. En twijfelt u nu maar niet aan mijn woorden. Zoek het desnoods zelve op. Deze jongeman haalt uit onder andere zijn banjo fenomenale melodieën en vermengt deze met zijn fragiele zangpartijen.

Wel moest u, mijn tedere lezer, één van deze mannen bespeuren, laat ze dan vooral niet in de kou staan en stuur ze door naar mij. Eeuwige dankbaarheid zal u groeten.

Uw stilzwijgen

Ge moogt gij gerust zeggen
wat ge denkt en wat ge voelt
ge hoeft het niet allemaal uit te leggen
maar tis beter dan uw stil gezwijg

Ge denkt dat woorden kunnen kwetsen
maar stilte doet dat nog veel meer
en ik kan het blijkbaar niet verbreken
dus er komt geen andere keer

Er zijn wat grenzen overschreden
aan mijn kant teveel woorden verspild
zwijgen en vergeten
is het dat wat gij dan zo graag wilt?

Ge zijt nog een deel in mijn gedachten
tuurlijk zal ik u missen
maar niet meer in mijn hart
daar ben ik eerst begonnen met alles uit te wissen

Mijn blauwe schoentjes zijn aan het verslijten. Mijn mooie blauwe spaanse schoentjes. Paniek! En dan bedoel ik serieuze paniek. Niet van: ik stamp eens met de voet op de grond en zeg ‘oh nee hè’ met een trieste blik. Nee. Eerder van: ik stamp met harde stamp op de grond, roep’neeeeeeeeeeeeeeeeeee’, trek een dramatisch gezicht, sta op het punt in huilen uit te barsten, geef de schuld aan ieder die me passeren zal, ik slaag mijn hoofd een paar keer tegen de muur, ga dan wat zitten want deed uiteraard enorm pijn, vervolgens zucht ik en jammer
‘waaaarom is iedereen toch tegen mijhijjjjjjjjjhij *snik* *snotter* *snik*. Zoiets bedoel ik dan qua paniek. En ik vind dat terecht gegrond!

Het afscheid nemen zal me zwaar liggen. Een paar schoenen is als een man in je leven. Er is altijd een paar dat je toch wat nauwer aan het hartje ligt. En er is altijd die ene dat je nauw aan het hartje ligt. Vervanging is ondenkbaar en afscheid altijd moeilijk. En al zijn er schoenwinkels genoeg, al zijn er genoeg vissen in de zee, ... Het is iets moeilijk, jaja.
Welja wat schoenen betreft dan toch, dat andere moet ik nog ondervinden, want ik geloof dat ik den beste nog niet gevonden heb. Wat zeg ik? Ik ben er zelfs zekers van. We zullen wel zien. Tot dan loop ik vanaf nu blootvoets de wereld in.

Ik word gezien, maar ook snel weer vergeten.
Ik dwarrel door straten, parken, langs meren...
onopvallend en snel weer vergeten.