Soundtrack of Ine's life (deel 3)

Het is weer lijstjestijd. Hoera! En lijstjes over muziek zijn de beste lijstjes. Echt waar! Dus hier weer een vijftal liedjes die op een of andere manier een rol spelen in mijn bestaan. Want zoals de heer met de nogal snorrige snor, Friedrich Nietzsche zei, 'without music, life would be a mistake'. En terecht.

11. Travis - Last train

De Schotse mannen van Travis weten mijn hartje te doen smelten. En ik neem hen dat absoluut niet kwalijk. In tegendeel. Doe zo verder mijne heren!

Here's what I'm gonna do
I'm gonna write a song
Gonna sing it to everyone
And then I'll sing it to you
'Cos it was you that wrote it too

Een pracht van een lied. Vol van emotie en melancholiek. Mijn zakdoek bovenhalen is hierbij geen slecht plan. Zo schoon en teder. En zo veel schoner als hij aanvangt met het 'whoeeehoeee' gedeelte. Fran Healy is een hartenbreker zeg ik u!

En rrrr als ze spreken, ahzo sexy accent!

12. Neil Diamond - Girl, you'll be a woman soon

De jaren zestig en zeventig zijn dan misschien al een tijdje voorbij, maar de liedjes, de klassiekers, blijven plakken. En ze plakken hard.
'Girl, you'll be a woman soon' mag dan al vele keren gecoverd zijn, het origineel doet me toch het meest. Neil Diamond geeft met zijn stem nét dat iets extra in dit lied dan de anderen poogden te doen.

13. A-ha - Take on me

Nee, er wordt hier niet gelachen met mijn keuze. A-ha is fijn! Geklasseerd in de afdeling 'eens goed in uw ondergoed uit de bol gaan en uw zangcapaciteiten tenvolle uitoefenen al staand op uw bed' ('come back and stay (paul young); love cats (the cure)...' worden hier ook in onderverdeeld).
Nee, ik schaam mij niet!

14. Sisters of Mercy - Temple of love

Ine luistert alleen naar zoetsappige melodietjes met melige teksten zegt u? Vergeet het! En snel!
Eer voor de zussen en broer. Omdat zij mij tot Nirvana, Pearl jam, Sisters of Mercy en verwanten brachten. Waarvoor dank!

Ik weet niet wat ik me allemaal moet voorstellen van de tempel der liefde, maar slecht kan het in ieder geval niet zijn denk ik dan. Wat denkt u? Allen daarheen?

15. Belle and Sebastian - Funny little frog

Vrolijke liedjes zijn ook welkom. En dan draai ik al eens graag 'funny little frog'. Een lied waarbij allen zachtjes op en neer deinen op de maten van de melodie. En dan eens van links naar rechts. En we beginnen gezamelijk mee te fluiten. Kortom u blij, ik blij, iedereen blij. En dat is fijn.

Dromen, een schoon geschenk

Aangezien mijn vorige post niet echt zo om blij van te worden was, sla ik nu even een andere weg in.

Mocht ik ooit mijn droom kunnen waarmaken, het zou begod het schoonste zijn dat er bestaat. Maar meestal zijn dromen dromen en blijven ze dromen. Maar je weet maar nooit. Soms kan een droom, zelfs de allergrootste levensdroom, hopla realiteit worden. En dat is fijn. Heel fijn zelfs en dan loop je rond met een hemelsbrede glimlach en is het leven plots volmaakt. Vogels fluiten alsof ze niets anders te doen hebben, de zon schijnt want van regen is geen sprake meer, de mensen lopen je niet meer in de weg, beter nog je omhelst hen en overspoelt hen met hartelijke zoenen, de hondenstront die aan je schoen blijkt te plakken is niet zo'n verschrikkelijke ramp meer, het wachten op de volgende trein omdat je de vorige gemist hebt is bijlange zo erg nog niet als voorheen, je begint tegen tuinkabouters te spreken zo ook tegen de bomen in het park, kortom het leven lacht je toe...
Kijk mijn droom is, al van toen ik nog kleiner was dan ik nu ben, nog steeds muzikant worden. Het liefst zingen in eigen band en dan beginnen we klein en treden we op in den Ab en dan zo verder groeien tot Werchter ons lonkt. En daar staan we dan.
Eerst nog wat onwennig want alles is zo wat nieuw. Maar genieten is het tenvolle, wees daar maar zeker van. En dan zing ik eigen geschreven songs. Songs in de aard van Jeff Buckley tot Emiliana Torrini ofzo. En dan ben ik een Singer-songwriter in hart en nieren. Maar goed dat kan dan nog allemaal evolueren. En dan mag u mijn fan zijn. Ja u mag.
En ik speel dan eens op mijn mondharmonica of op mijn banjo. En we zingen allemaal luidkeels mee. Dat zou fijn zijn.

Maar goed het is een droom. Een mooie droom!

Omdat soms al eens dingen van het hart moeten ...

Ik moet eens iets doen, want zo gaat het echt niet. (Ik had me altijd voorgehouden op mijn blog niet persoonlijk te zijn, maar ja aangezien dat al vaak geschonden is, doen we maar gewoon verders zekers en daarbij het is niet dat mijn lezersaantal te vergelijken valt met de massa aanwezig op den voetbal, wat onlogisch klinkt, ik weet het (mezelf eens bestoefen mag aangezien iedereen zegt 'kind wees toch niet zo bescheiden').)
Ken je dat gevoel van energie steken in mensen die het niet verdienen of niet appreciëren? Ik besef het maar al te goed, maar toch zegt mijn hart iets compleets anders. Bij deze moet het er eens uit: ik verfoei éénkantsvriendschappen! (vriendschappen die dus maar van één kant komen) Mijn hart zou zeggen: ik verfoei dat niet!
Maar het is nu eenmaal niet altijd gemakkelijk, want is het vandaag, morgen of over een jaar, gekwetst zal er iemand worden. Zwevende donzige wolkjes veranderen vaak in donderwolkjes. En dan komt het moment van het ellendig voelen. Tot de zon terug tevoorschijn komt. Ik laat mij altijd vangen ook al beloofde ik mezelf nooit meer gevangen te worden. Ik kan gewoon niet anders dan enkel goeds in de mens te zien. En of dat nu verkeerd is of niet, ik zie liever allemaal goed dan eerder allemaal slecht.
Vriendschap kan niet van één kant komen. Dan is er iets serieus misgelopen en kan dat geen wederzijdse vriendschap zijn. Zo is het toch?
Ik help graag mensen en heb enkel het beste met hen voor. Ik zie niet graag ongelukkige mensen, want dat maakt mij ook ongelukkig. Ik haal mijn geluk uit anderen hun geluk, want zelf kan ik het niet vinden. Sommigen zeggen dat ik harder moet zijn, niet zo overgevoelig en me niet moet laten doen. (Waarom zien sommigen dat en ik niet als het over mijn eigen leven gaat?) Maar overgevoeligheid kan niet bestreden worden. Ik ben zo geboren en zal zo sterven gaan. En ik heb me daar bij neergelegd. Maar kan me moeilijk neerleggen bij het feit dat mensen anderen willen kwetsen wanneer daar totaal geen rede voor is.
Soms word ik zo hard in mijn gezicht geslagen waneer realiteit mijn ogen bereikt. Dat gevoel is niet om fantastisch genoemd te worden. Nee, dan wens je dat je alles gedroomd had en er niets veranderd is.
Als ik al mijn vrienden eens op mijn vingers tel, kom ik misschien nog tot een vol hand als ik enkel de goede echte oprechte vrienden tel. En het is beter een paar goede, dan vele vrienden waarvan je niet weet of het wel vrienden zijn. Vrienden die na een tijd verdwijnen met de noorderzon en waar het windstil rond wordt, die verdwijnen zonder enig weten waarom, doet pijn en dat maakt een mens ongelukkig. Daarmee heb ik besloten te proberen wat harder te zijn. Ik steek mijn tijd niet meer in mensen die het niet appreciëren. Er komt een dag dat je eigen geluk ook eens van belang wordt.

Ben ik te eerlijk, te lief, te naïef, te zacht, ... om in deze wereld te overleven?

En jahaa we have a winner!

Zot hoe ik toch telkens een lied van de week kan aanduiden. Vorige week nog 'Just breath' van Pearl Jam en vandaag alweer een waardige opvolger: Mumford & Sons met Little lion man.



De londenaren van Mumford and Sons brengen hier zowaar een debuut van jewelste uit: Sigh No More. Een debuut vol van kleine folkliedjes in herfstklanken met al eens een bombaste inval. Marcus Mumford, mijn God van de week en tevens zanger van de band, lijkt een pakje schuurpapier fijn gekorreld te hebben ingeslikt of heel wat jaren van veel sigaretten achter de rug te hebben met daarbij nog eens kommer en kwel. Maar niet enkel de stem van deze jongeman maakt de plaat tot enkel hoogtepunten, ook de meerstemmigheid die me al eens aan Fleet Foxes doet denken, de blazers, de toetsen, de banjo (krijg ik een ongelooflijk ieehaaaaaa-paniek-op-de-prairie-gevoel van) doen veel, heel veel. Kortom een rijke instrumentatie.

Applausje voor de charmante twintigers van Mumford and Sons. *applaus*

Mijn persoonlijk top drietje meegeven: "Little Lion Man" , "The Cave" en "Hold On To What You Believe" (de laatste staat niet op de plaat).


En daarbij nog een recordje verbroken in Ine's geschiedenis, namelijk - hou u vast - we zitten aan meer dan tien keer wat het beluisteren na mekaar deze namiddag betreft. Hoeraatjes voor Ine met hier en daar een frons.

Een kort verhaaltje

Een kunstwerk van eender welke soort is niet enkel om gezien te hebben. Nee! Er zit vaak veel meer achter een werk. Dat kan een boodschap zijn van de kunstenaar, een verhaal (zoals saga, mythe, ...), emoties van de kunstenaar al dan niet heftig, ... of gewoon to the point een kunstwerk.

Eén van de bekende werken van John William Waterhouse (een kunstenaar eerder al eens vermeld) is ‘Hylas en de nimfen’.


En dit schilderij heeft nu eens een verhaal. En ja ik ga u dat vertellen, inderdaad.
Er was eens ... Aangezien het hier niet om een sprookje gaat, maar een mythe ga ik het zo niet vertellen. Maar als volgt.
Vroeger toen de dieren nog spraken en het chocoladesaus regende was er eens een god. Een god met goesting, want die had welgeteld vijftig dochters. Zijn naam was Nereus en de dochters werden de Nereïden genoemd. Meneer de god had geen gewone dochters, zij waren van een speciale soort, zeenimfen. Ze groeiden misschien op als brave kinders, maar later zou blijken dat meneer de god nog zijn peren zou zien. Met hun schoonheid en onschuldige blikken verleidden zij jongemannen. En jongemannen zouden jongemannen niet zijn moesten ze hun hier niet laten vangen. Hylas, de knapperd van het godendom der griekse mythologie, was zo een in de val gelokt ventje. Naïef dat hij was en door schoonheid betoverd bukte hij zich naar de jonge nimfen toe. Maar helaas! Dat had hij beter niet gedaan. Ze sleurden hem het water in zo diep als het kon en hij vervaagde tot een echo.

De bleke, heldere lichamen van de nimfen staan in contrast met het donkere water en de vegetatie eromheen.

Mr Wrong?

Ik lees Humo en Focus, maar aangezien hier wekelijks de Libelle op le table du salon ligt, is mijn wezen al eens geneigd te bladeren doorheen dit vrouwenblad. En wat ik daar las was me nu eens een weetje van jewelste. De foute man! En zo zijn er maar liefst zeven soorten. Zeven! *geveinsde verbazing* Mo zeg het is in feite wel veel (gaat van de narcist , de gesloten oester tot de don juan). Begint daar als vrouwmens maar eens rekening mee te houden. U zou voor minder paranoia worden.
Ze zijn tenminste dan nog vriendelijk om nuttige tips (nuttig zeg ik hier met sarcastische ondertoon voor degenen die het niet zo snel begrepen hadden) mee te geven. Want u moet het maar voorhebben na dertig jaar getrouwd te zijn, wekelijks de libelle gelezen te hebben, dan pas te ontdekken in een artikel dat u een foute man aan de haak hebt geslagen.
Maar goed: vooral niet negeren dat alarmbelletje als hij:
- je de hemel belooft, maar nooit terugbelt (tsss)
- vertelt dat zijn liefde voor de vrouw waanzinnig groot is en dat hij ze allen graag ziet (volgens mij beschikt de vrouw dan toch genoeg iq om te weten dat er wat mis is)
- nooit lief, aanhankelijk en zacht kan zijn
- getrouwd is
- niets onthoudt van wat voor jou van belang is
- altijd voor zichzelf kiest en nooit voor jou (de egoïst! lang leve de altruïst!)
- creatief omspringt met de waarheid (vind dat persoonlijk zó slecht nog niet)
- spullen van zijn ex bewaard
- zich na één afspraakje al gedraagt alsof je van hem bent

U weze gewaarschuwd.
Mij hebben ze niet meer liggen. Meneer de man ik doorzie u snode plannen!

Er wordt hier weer een lied als zot gedraaid. Maar het mag, want het is een schoontje. En schone liedjes zijn van de gevaarlijke soort. Die kunnen immers leiden tot een grootse verslaving. Voor mezelve is dit nu niet met rampzalige gevolgen enzo, maar de omgeving denkt daar hoogstwaarschijnlijk anders over. But do I care? Ik dacht van nietes en draai het gewoon nog een keer. (alhoewel nogal fanatiek, want het is om heel eerlijk tegen u te zijn al de zesde keer achtereenvolgens)

Pearl Jam - Just breath

Yes I understand that every life must end, aw huh,..
As we sit alone, I know someday we must go, aw huh,..
I’m a lucky man to count on both hands
The ones I love,..

Some folks just have one,
Others they got none, aw huh,..

Stay with me,..
Let’s just breathe.

Practiced are my sins,
Never gonna let me win, aw huh,..
Under everything, just another human being, aw huh,..
Yeh, I don’t wanna hurt, there’s so much in this world
To make me bleed.

Stay with me,..
You’re all I see.

Did I say that I need you?
Did I say that I want you?
Oh, if I didn’t now I’m a fool you see,..
No one knows this more than me.
As I come clean.

I wonder everyday
as I look upon your face, aw huh,..
Everything you gave
And nothing you would take, aw huh,..
Nothing you would take,..
Everything you gave.

Did I say that I need you?
Oh, Did I say that I want you?
Oh, if I didn’t now I’m a fool you see,..
No one know this more than me.
As I come clean.

Nothing you would take,..
everything you gave.
Hold me till I die,..
Meet you on the other side.



Zo schoon en zo zacht.

Afvragingen van de dag

* waarom wil ik zo graag in sprookjes geloven?
* waarom moeten mensen nu steeds venijnig uit de hoek komen, geweldadig zijn tegenover elkander, leugens verkopen, anderen al waren ze lucht negeren, denken dat de een beter is dan de ander zou zijn, ...
* waarom zijn er keuzes terwijl er vele twijfelaars bestaan, dju toch
* waarom mogen vogels vleugels hebben en ikke ni?
* waarom ben ik waar ik ben en niet waar ik zou kunnen zijn?
* hoeveel rijstkorrels zitten er in een gemiddelde doos?
* wie heeft er in godsnaam bedacht dat werken een noodzaak moet zijn (snul!)
* waarom kan ik niet beetje assertiever zijn, zo beetje zou al veel zijn zo, dan zou ik al eens nee kunnen zeggen zoals NEE! IK WIL DAT NIET in plaats van okay of ja of is goed of allé dan ofzo
* waarom hebben planten , bomen en bloemen wortels in de grond en wij niet?
* waarom schrijft niemand nog een brief, fijn nochtans
* waar in hemelsnaam hangt die man van mijn dromen toch uit, dat hij beter eens wat nuttigs deed
* waarom zijn mieren zo klein en toch zo energievol, bewonderswaardig!
* hecht ik veel belang aan stilte, aan met rust gelaten te worden?
* zou ik niet eens aan een sport beginnen?
* waarom ben ik bang van de toekomst?
* volg je beter je hart of je hoofd?
* en hoe weet je nu wat je hart je zegt of je hoofd je zegt?
* wordt het niet eens de hoogste tijd om mijn droom der dromen te vervullen?
* hoe begin ik daar aan?
* waarom kunnen we niet gewoonweg doen wat we willen doen?
* wat als mijn gehoor weg zou vallen?
* en wat als dan ook mijn zicht vervaagd?
* waarom wordt ons vanalles opgelegd?
* waarom niet zijn wie je echt wil zijn in plaats van te zijn zoals anderen om erbij te mogen horen?
* zal ik het ooit echt doen? andere oorden opzoeken en daar blijven plakken?

Pieker ik teveel misschien?

Met een beetje goede wil ...

Serieus! Er zijn zo van die liedjes waar mijn naam al eens in voorkomt. Raar? Inderdaad. (Tot dat de consternatie er is dat het helemaal niet mijn naam betreft, maar een onnozel engels woord. *mineur*)
Maar met wat goede wil is alles mogelijk.

Bertje Ostyn bezingt me hier gewoonweg in de nieuwe single van Absynth Minded 'Envoi'.
'Dat is niet waar Ine, die zingt 'enough'.' Maar gij zijt dan ook ni van goeie wil gij!

Luister hier:


Een mens zou voor minder vereerd zijn.

Of die zweudse mannen van Eskobar.
Ine if you know me don't say halloooo ohnooo.

Luister hier ook maar eens naar:


Haaaaa! Nu gij!
Ik zeg het een beetje van goede wil en u gelooft het allemaal ook.

Ik heb een deal gesloten met mezelve. En al had ik het niet verwacht. Mijn beloftes aan mezelve worden hier zowaar gehouden. Nee maar, toch. Goed bezig meid (nee normalerwijze zeg ik tegen mezelve niet 'meid', maar het kwam nu gewoon in een impulsieve bui uit mijn vingers)
Vorige week in een opvlieging een rood kort rokske gekocht in den Hasjenem. 'Zot Ine' was mijn eerste gedacht, maar de zus was mee en die zei: doen. En ja wie ben ik dan om niet naar de grote zus te luisteren.
Ik val niet graag op. Maar draag ik een kanariegele sweater (sweater zo'n lelijk woord) met kap en gebruik terwijl moves uit 'reservoir dogs' met 'Little green bag' afspelend in mijn oren in de grote gang van Brussel-Zuid, ik zeg u geen kat die me opmerkt. Dus ja waarom geen fel kort rood rokske. Het hangt nu schoon in de kast te wachten om gedragen te worden (het juiste moment wordt afgewacht).
Welja dat was nu een kado van Ine aan Ine. Niet zomaar, oonee, een kado omdat Ine zich een week lang happy heeft gevoeld.
Nu de deal! Als Ine dat een week kan, dan kan ze dat toch ook een maand? U zou zeggen: tuurlijk! Welja laat ons hopen, want indien 'tuurlijk!' bevestigd wordt, koop ik me zowaar even een groter kado. Het nieuwe album van Pearl Jam. *en een spotlicht begint te schijnen op vorige zin*

Uit het leven gegrepen: 80 dingen

1. Ik heb de laatste weken paar mensen beloofd positiever te zijn.
2. En wonder bij wonder heb ik in de laatste weken nog geen negatieve gedachten laten ronddolen in mijn hoofd.
3. Hoera!
4. Lag het aan mij en had ik veel geld ik kocht een vleugelpiano, basgitaar, elektrische gitaar, accordeon, banjo, ukelele, congas, viool, cello, mondharmonica, ... en zet er mijn hele huis mee vol.
5. Ik ben de grootste twijfelaar die er bestaat.
6. Ik word lastig, gek, radeloos als ik ’s nachts aan het heelal denk en niet kan verklaren hoe dat ineen zit en niet kan vatten waar het stopt en of het überhaupt ergens stopt.
7. Ik ben gestopt met het piekeren over het heelal.
8. Ik verjaar op 1 april en heb daar nog nooit een normale reactie op gehoord.
9. Sergei Rachmaninoff is ook op 1 april geboren. ... Ik wil maar zeggen ...
10. Tot mijn grote ergernis word ik steeds in het Frans gevraagd naar de weg of dergelijke.
11. Ik kan absoluut geen Frans.
12. Ik heb de laatste tijd nog nooit op tijd mijn boeken terug binnengeleverd in de bib en vind het dan ook schandalig dat ze me een boete opleggen omdat ik me intellectueel wil verruimen.
13. Ik doe dit niet met opzet, ik ben gewoon lui en een uitsteller.
14. Overanalyseren is een gekend fenomeen bij mij.
15. Ik vraag mij al heel mijn leven af wat de mannelijke versie is van een muze.
16. Indien die term er is, zou ik u kunnen zeggen dat Jeff Buckley mijn mannelijke muze is.
17. Maar in feite wist u dit al.
18. Ik wil mijn dochters als ik die ooit heb Pixie en Sterre laten heten.
19. Mijn toekomstige man zal zich daar gewoon bij moeten neerleggen.
20. Ik blijf erbij dat ‘daar spant de mouw’ een gekende uitdrukking is.
21. Ik heb veel te veel liedjesteksten in mijn hoofd zitten.
22. Mensen vinden het vreemd dat ik zo’n dingen onthoud en dingen die ik moet onthouden zoals lessen niet.
23. Toevoeging: ik vind dat niet vreemd.
24. Ik heb twee jaar geleden Peter Van de veire geinterviewd.
25. Ik ben hem nu beu gezien en gehoord.
26. Ik kijk naar wielrennen en ik kan daarover meediscussiëren.
27. Dus ik kijk niet alleen om knappe spanjaarden te spotten.
28. Ik heb een zwak voor knappe spanjaarden.
29. En voor aangename mannenstemmen.
30. Ik wil dolgraag eens meedoen aan karaoke.
31. En mij dan volledig durven geven.
32. Ik heb veel te veel fantasie.
34. En ben daar dan ook meestal de dupe van.
35. Zei hij ja als ik het hem vroeg, ik zou Eddie Vedder trouwen.
36. Zo niet Chris Cornell.
37. En we krijgen vele kindjes en leven nog lang, gelukkig en muzikaal.
38. U ziet te veel aan fantasie.
39. Ik had vroeger en misschien nu nog (maar voor gemakshalve vermijd ik deze woorden) moeite met de woorden ‘boederij’, ‘bibiotheek of blibiotheek’ of varianten, ‘pranile’, ‘panamoraal’, ...
40. Ik ben niet dyslectisch, ik heb gewoon moeite met een paar woorden.
41. Ik kijk uit principe niet naar horror- en actiefilms en eet geen foisgras.
42. Mijn broer noemt Bert en mijn bijnaam volgens sommigen is Iniemienie.
43. Wij keken inderdaad graag naar Sesamstraat.
44. Ik ben te romantisch ingesteld en kan al die emoties niet aan.
45. Hopla dan plakken ze er een label op: hoogsensitief.
46. Vroeger had ik goudvissen, en toen die stierven was ik er kapot van.
47. Sinsdien heb ik geen vissen meer gehad.
48. Ik vertel vaak nutteloze dingen.
49. Het duurt lang eer ik iemand toelaat en graag durf te zien.
50. Maar ik zie graag mensen graag.
51. Ik erger mij aan geweld ‘wat is daar het praktisch nut van’ en kan er met mijn hoofd niet bij.
52. Een mens zou er geweld voor gaan gebruiken om het te laten stoppen.
53. Maar we gaan dat niet doen.
54. Ik kan niet tegen warmte, veel licht, ... dan krijg ik rode wangen enzo...
55. Zet mij alstublieft dan ook niet onder een lamp.
56. Danku!
57. Ik hou van mijn zintuigen. Maar soms zijn ze me iets te sterk en dan verfoei ik ze.
58. Was ik een voorwerp dan zou ik gaarne een geschilderd doek zijn.
59. Eentje van Waterhouse, Botticelli ofzo,... ja.
60. Ik heb zin om een mega super uitgerust fototoestel te kopen en dan mooie plaatjes te schieten. In sepia ofzo, naargelang de foto uiteraard.
61. Ik vroeg vorige week of ik humor had. Ik heb het blijkbaar niet. (Al was de persoon in kwestie misschien ook geen goede referentie.)
62. Nog steeds nefast voor mijn feestvreugde.
63. Had ik nog melktanden en viel er eentje uit, legde ik die onder mijn kussen zodat de tandenfee hem kon komen halen en dan wenste ik in de plaats een vleugje humor.
64. Ik kan fysisch ziek worden van een lelijk schilderij.
65. Vooral zo van die hondenkoppen met een middeleeuws mensenlichaam aan.
66. Muziek mogen ze mij niet afnemen.
67. Want dan ben ik in staat de hele buurt bij elkaar te tieren en roepen van ‘i feel so empty’ en dan sluit ik een deal met mezelve om nooit of te nimmer nog een woord te zeggen.
68. Ik kan niet zonder muziek. Dat gaat gewoon niet.
69. Ik heb ooit eens zo hard moeten lachen tijdens het eten van choco krispies (cornflakes) dat de choco krispies mijn neus in vlogen. Dat was niet aangenaam. Want dat ging er niet gemakkelijk terug uit.
70. Soms vraag ik me af waarom ik ben waar ik ben.
71. Als ik niet lui ben, wil ik graag altijd alles weten. En als ik het antwoord niet vind, dan erger ik me en laat ik niet los voordat ik het weet.
72. Ik ben ongeduldig en volharder.
73. Ik weet nog altijd niet wat mijn favoriete seizoen is.
74. En vraag me af of dat noodzakelijk is te weten.
75. Net zoals ik me afvraag waarom ik in feite een gsm heb. Ik gebruik dat even in periodes en dan weer helemaal niet en dan ligt dat ding daar zo nutteloos te liggen, wachtend op een rinkel.
76. Ik geef al eens graag knuffels, maar dan niet aan vreemden om rare blikken te vermijden.
77. Impulsieve handelingen en overdramatisch gedoe zijn mijn dada.
78. Al bedenk ik steeds seconden na mijn handelingen dat ik beter eerst eens had nagedacht.
79. Het meest gezegde woord is ‘sorry’. Ik heb zo een drang om me steeds te excuseren ook al zijn daar hoegenaamd geen redenen voor. Sorry.
80. Ik heb geheimen die ik niet aan uw neus ga hangen.