13 november 2016

Boekenbeurs

Zag Fabian Cancellara.

En stond toch maar mooi met hem op de foto. 
(Al was het maar enkel mijn froefroe in de rechterhoek. Foto is foto hè vriend)
 

R.I.P Meneer Cohen

Leonard Cohen at home in Los Angeles, September 2016, Photograph by Graeme Mitchell for The New Yorker

 "Everybody has experienced the defeat of their lives. Nobody has a life that worked out the way they wanted it to work out. We all begin as the hero of our own dramas, in centre stage, and inevitably life moves us out of centre stage, defeats the hero, overturns the plot and the strategy and we’re left on the sidelines, wondering why we no longer have a part, or want a part, in the whole damn thing. So everybody’s experienced this. When it’s presented to us sweetly, the feeling goes from heart to heart and we feel less isolated and we feel part of the great human chain, which is really involved with the recognition of defeat."
- Leonard Cohen on why people enjoy listening to melancholy songs. From a BBC radio interview in 2007

03 november 2016

'Letters of the forgotten'. Een fragment door mij geschreven en voorgelezen. Achtergrond muziek van Ludovico Einaudi - Walk



"Behalve ’s nachts. Dan wil ik ineens weten hoelang voor altijd duurt."
 
- Bart Moeyaert

01 november 2016

Wielerjaar 2016

To do: ontkoersen. Vaneigens geen voor de hand liggende taak na zo'n fijn koersjaar. En voor een nabeschouwing van het seizoen zou ik het mij best gemakkelijk kunnen maken door hier een filmpje te posten met de hoogtepunten. Zo dus.
 
 
Easy. ik hoor het u al zeggen. Maar heeft u ondertussen wel stiekem het filmpje bekeken? Aha!
 
Het blijft vreemd voor anderen dat ik koers volg. Voornamelijk omdat ik vrouw ben. Indeed lame. Blij dat u het eens bent (daar ga ik dan toch vanuit aangezien u nu een door een vrouw geschreven koersblog leest). Maar na al die jaren ben ik afgehaakt om mijn medemens het 'waarom' te verhelderen. Alsof ik enkel voor mannelijk schoon kijk, waarbij ze dan ook vermelden dat coureurs doorsnee geen adonissen zijn, waarbij ik dan meteen responderen wil dat zo'n veralgemening niet opgaat met voorbeelden en zij er mij dan willen op wijzen dat hét dus toch het mannelijk schoon is dat me aantrekt in het koerskijken en ik dan met een zucht me laat vangen. Bij deze een laatste keer. Echt een laatste keer! En laat het duidelijk zijn. Okee, ik beken het is  in feite  af en toe moeilijk te negeren  dat deze mannen vaak schoonbruingespierd in aansluitende lycrapakskes op schoon gedesignde fietsen zitten. Maar ik zie dat louter als schoon meegenomen. Ik volg fervent de koers sinds mijn 13de. Ik hou van pronostieken maken (ik heb al vaak gewonnen, ohja, dat vergt kennis over de sport zelve, aah ziedaar. Dit jaar trouwens voorjaar, Giro, Tour en Vuelta gewonnen (met pronostieken weliswaar, niet al koersend, jij grapjas) kijk eens aan). Ik hou van bergritten. Ik hou van de spanning op het einde van een ronde. Ik hou van teamsgewijs de eindmeet halen. Ik hou van de sport op zich. Laat dat nu toch duidelijk zijn. Alstublieft.  
 
Goed. Een jaaroverzicht. Beknopt. Waarin elke essentie ontbreekt. Laten we eerst beginnen met toch wel het grappigste moment uit de koers dit jaar. Eentje zelf zonder fiets in de hoofdrol. Froomey die de berg oploopt. Wanhoopspoging om zijn Tour te redden. Hoogstwaarschijnlijk grote paniek bij Sky, maar ik heb althans toch eens goed kunnen lachen. Waarvoor mijn dank. Run Froomey, run!
 
 
 
 
 
Ziezo de toon is alvast gezet.
 
Greg Van Avermaet en Peter Sagan. Dé twee namen van het jaar. Daar kunnen we het in ieder geval al zeker over eens zijn. Als u dit niet kunt beamen zag u klaarblijkelijk een andere koers, vriend. Want wat was er mooier dan de strijd tussen deze twee mannen? (En durf zeker niet het pakske van Lampre te antwoorden, waag het niet!) Beide de heersers van het eendagswielrennen. Al heeft u nog wel tussendoor ter afwisseling de Ulissi's van deze wielerwereld die de hoop niet opgeven. Van Avermaet: "Het verschil tussen Sagan en mij? Peter heeft lang haar, ik niet.” Ik bespaar u de oplijsting van hun overwinningen. Al kan ik wel verklappen dat het een hele lijst is met sleutelwoorden goud en regenboog.
 
 
 
Valpartijen. Nog iets waar we een lange lijst van kunnen opstellen. Alom aanwezig in de strijd der pedaalridders. Met fatale en minder fatale gevolgen. Nefast voor de wielervreugde.
 

"Fight for Stig"
Een dikke streep doortrekken denk ik dan. Gedaan met het vallen. Gedaan met de aanrijdingen. Gedaan Zeg Ik U.
 
 
 
Dit jaar betrapte ik me er zelve op enige sympathie te vertonen voor de heren Cavendish en Froome. Ongezien de laatste jaren. Ik moet bekennen, beide hadden een goede Tour gereden. Verdiend. Ziezo zwart op virtueel papier gedrukt. Ik kan er niet meer onder uit. De kleine-arrogantie en de ik-rijd-als-een-kleuter-op-een-fiets krijgen zowaar een positieve vermelding. Tot zover. We gaan niet meteen overdrijven. Of wat had u gedacht.
 
Overdrijven doen we enkel als het de mannen van Movistar betreft. Of, inderdaad, wat had u gedacht. Ik mag toch maar weder fier aankondigen dat de heer Valverde en zijn kompanen op het hoogste schavotje van de UCI lijst mogen pronken. De vader: 'gij doet precies of wilerennen, dat is van levensbelang'. Zeker! *knipoog*  Ik wil geloven dat ik daar een ienimienie-ietsiebeetje mee verantwoordelijk ben door mijn trouw gesupporter voor den televies. En valverde doet er nog eens twee seizoenen bij. Hoezee en driewerf hoera enzo! Awoert aan de Movistar mannen die naar Nibali's ploeg vertrekken. U breekt mijn hart.
 
mijn fanhart smelt

Bijna had Quintana de Tour te pakken. Bijna. Had de Tour een week langer geweest en Froome zijn fiets weer verloren onderweg. Maar zo kunnen we altijd weer excuses bedenken. Ik toch. Volgend jaar is het echt van dat. Ik geloof het. Lach niet, zeg ik u. Trouwens, ligt het aan mij of is Sky's tweede man in alle eerlijkheid steeds de betere? Froome ten tijde van Wiggo. Porte en Poels ten tijde van Froome?


Het is me opgevallen dat de dopinglampen dit jaar hoger moeten gehangen hebben. Of heb ik dan toch iets gemist? Maar tot nader order wordt de prijsuitreiking in de categorie 'loop-eens-tegen-de-lamp' gestaakt. Inzendingen (lees: namen,  geen positieve plaspotjes) mogen uiteraard alsnog bezorgd worden. 
 
Voorjaarsrenners waar ik eigenlijk best wel fan van ben naast the usuals. Geraint Thomas, Ian Stannard,... Ronderenners. Esteban Chaves, Diego Rosa,... Gewoon even ter nutteloze info. Chaves gaat tevens lopen (fietsen in zijn geval) met de I'm-always-happy-cyclist-and-I-know-it-clap-your-hands prijs.


Ook altijd te boeken voor een overenthousiaste kookles. Ik geef het maar even mee.
 
 

Hoe pijnlijk een Giro te verliezen? Vraag dat aan Steven Kruijswijk. Klaar om als underdog te winnen. En dan BAM, zo'n heus sneeuwblok in de weg, PATS droom weg. Het kan verkeren, mijn beste. Meer wou hij er hier dan ook niet over kwijt.

 

Voor de rest zagen we straffe toeren, minder straffe toeren, solovluchten van jewelste, sprints zonder valpartijen, ontsnappingen die tot niets leidden, waaiervormingen tot jolijt van sommigen en groot verdriet van anderen, berggeiten, kasseivreters, lustige pedaalridders, duw- en trekkerijen aan de sprintersmeet, ... kortom het was weer een geweldig koersjaar.

En als laatste een welgemeend en waardig afscheidsgroet voor Fabian Cancellara. Dada!