28 november 2009

Liefste Sinterklazeman


Sinterklazeman Wensjes



Omdat ik geen leeftijd op brave kinders plak, hoop ik dat u als eerlijke man dat ook niet doet. Dus! Welja ik heb dan ook maar een wenslijstje gemaakt. Want ik verzeker u, ben heel braaf geweest dit jaar. Echt hoor. Okee ja misschien hier en daar eens ondeugende streek ofzo, maar wie maalt daar nu zo zwaar om? U, mijn beste Sinterklazeman was in uwen jongen tijd waarschijnlijk ook wel eens schelmachtig. Niet waar misschien *deelt een oogknip en stompke in de zij uit*?

En ohja, ik eet graag witte chocolaa!

Een heel braaf meisje,

23 november 2009

Concertmeisje (2) en de schoonste dag van haar leven ...


Het zou zot zijn om dit niet in mijn blog te zetten, aangezien ik mijn blog ook gebruik om (niet-te-vergeten) momenten neer te schrijven. En niet enkel nutteloos gezever. Wel in elk geval dat hoop ik toch. Zo niet, zwijgt u dan maar wijselijk.

Vraag mij niet naar welke acteurs en actrices op mijn favorietenlijst staan, vraag me eerder naar muzikanten. En u zult het geweten hebben, want een lange waslijst zal u te wachten staan. Maar allicht kan ik dan als u echt wil een beknopte lijst maken. Als u echt wil. Ik kan u nog even iets extra meedelen; zondag zag ik drie stamgasten van mijn diepgaande muziekcollectie. En dat was f a n t a s t i s c h ! Serieus!

Een zot als mij stond uiteraard al vroeg aan de deur van het Crossing border festival. Want ik ging niet zomaar, ohnee, mispak u daar zeker niet aan, ik ging met een missie! Met het idee van 'ik sta vooraan bij Mumford en Scott Matthews, en lukt het niet bij Patrick Watson niet zo'n ramp want daar stond ik ooit al eens op de eerste rij'. (Kleine meisjes staan inderdaad liever vooraan dat ze tenminste iets kunnen zien, inderdaad. En neeeee, dat is niet waar, niet enkel om zé beter te kunnen zien, ook om alles beter qua instrumentatie te zien en om er echt deel van uit te maken, zo ja. Ja zo. Echt hoor! Want muziek moet je kunnen voelen.) Maar goed verder over mijn missie. Ik kan u zeggen met glans geslaagd. Hoeraatjes!

Daar stond ik dan van voor aan het podium bij Mumford and sons. Zelf serieus mispakt, want het was een laag podium en ik stond er gelijk bijna naast. En dan heb ik een gevoel van ik weet niet naar wat eerst kijken zo. Maar goed ik blijf erbij ik had ze verdomd moeten huggen. Maar dat zal dan voor de volgende keer zijn, want een sessie van veertig minuten is echt veels te weinig. Wel 40 minuten serieus van jetje gegeven die mannen. En dat mogen we al eens graag zien.


Setlist:
Sigh no more
awake my soul
little lion man
white blank page
timshel
winter winds
the cave
thistle and weeds
dust bowl dance


Ik zeg u: Marcus is een beest live! (and I liked it ^^)

En nadien, hopla richting Patrick Watson. De straffe muzikantenman! Verbazingwekkend wat die man uit zijn muzikaalhoedje toveren kan. Zijn eerste noot was meteen raak, al was ik even van mijn kluts en tegelijk de melk kwijt. Het was precies of de heer Buckley Jeff had zich vergist. En toen ging de spot aan en ik was weer helemaal mee. En hopla ik bevond me dan ook meteen in sprookjesland. Patrick Watson's muziek is ideaal om bij weg te dromen. To be off with the pixies. Liedjes die onder mijn vel gaan zitten, diep in mijn wezen.


En mijn avontuur zat er nog niet op. Neenee. Ik haastte me naar het andere zaaltje voor een goed plekje voor Scott Matthews, een bekende onder de onbekende artiesten. Heuse zonde!
Ik plofte me daar ergens op de grond neer voor het podium en wachtte geduldig af tot mijn grote held numero twee (numero één is onbetwistbaar Jeff Buckley) zich muzikaal liet horen. Met enkel zichzelve en vier schoon gitaren gaf hij een sessie van jewelste. Ik was verbijsterd!
Zoals gewoonlijk bij elk concert, had ik een lied in mijn hoofd die hij absoluut moest spelen. 'Elusive'. Eén van mijn favoriete liedjes allertijden. En hoera want hij heeft het gespeeld, jawel! Als een schone afsluiter. En weer veels te vroeg gedaan was het. *trekt beteuterd gezicht* En de zaal liep onmiddellijk leeg. Maar ik greep mijn kans. Het is niet gelijk ik dat even zomaar zou laten passeren.
Aangezien zijn cds hier moeilijk te vinden zijn kocht ik ze beide en vroeg aan de meneer, waarschijnlijk meneer de manager, of ik hem kon zien. En het was geen probleem zei hij met vriendelijk enthousiasme. En toen kwam ie en viel ik stil. Hij vroeg naar mijn naam en moest het even spellen. Die Britten toch. En met een glimlach en in mijn ogen kijkend zei ie: 'ow nice and easy'. Ik liet hem dan meteen ook maar mijn ceedeetjes signeren kwestie van moment vast te leggen. Al waren maar paar zinnetjes uitgewisseld, ik had nog wat willen vragen moesten die mannen van Mumford er niet tussenkomen. *zucht* Stond ik daar tussen mijn huidige helden. Ik wist totaal niet waar ik het had. Maar het was schoon, heel schoon. (en dat klinkt mss heel childish, maar kheb het ondertussen toch maar schoon gehad mijn beste)
Achteraf na een halfuurtje passeerde Scott en glimlachte nog eens. Hoezee! ^^ Maar goed ik was dan ook precies gelijk zijn enige fan aanwezig. Niet dat dat zo erg is, maar toch verdient die man wat meer erkenning. Dus bij deze.


Ik had een fijne dag. Wees u maar zekers.

Op zo'n momenten en ook na zo'n momenten kruipt het nog dieper in mijn wezen en wil ik zo graag mijn eigen liedjes brengen. En nu weet ik ook dankzij Scott Matthews dat een band daarom niet noodzakelijk nodig is. Dus schrijven maar die songs! En als Marcus Mumford kan zingen, gitaar spelen, met beide voeten kan slagwerken en dat allemaal tegelijk, wel dan moet ik als vrouw dat toch ook wel kunnen, niet? Mits heel heel heel wat oefening dan toch. Heel heel heel veel oefening.

21 november 2009


Mannen in waistcoat zijn uitermate sexy!



(Wou ik gewoon effe kwijt zo beetje zo)

15 november 2009

Vragenronde


Vraagjes oplossen dat is al eens plezant. En wat plezant is, wel daar doen we al eens gaarne aan mee. Evoila! Men neme de koe bij de horens!

  • Verslaving van het moment?

Dat is een gemakkelijke! En een overduidelijke verslaving eveneens. Schone muziek dat mijn oren binnendringt van de jongemannen van Mumford and Sons. En ik weet het; ik overdrijf! Maar ik vind dat zelf serieus terecht. Ik vind hun muziek herkenbaar qua teksten en de melodietjes schenken mij een glimlach op het gezicht. Ik ben zo hard verliefd op hun debuutalbum. Hmm maakt dat van mij nu een objectum-seksueel. Brr hopelijk niet!
Maar goed als u dacht dat ik over hen ging zwijgen, moehaha dan had u het serieus bij het verkeerd eindje. Inderdaad ja.

  • Naar wat ben je momenteel aan het luisteren?

Muziek! Zowaar. En ik heb u serieus in het ootje genomen want neeeeeeeeeeeee het is niet naar Marcus Mumford en vriendjes, wel naar Scott Matthews. Zijn muziek mag er ook gerust wezen en mijn liefde evenveel waard.

  • Vijf belangrijke dingen in je leven?

* Mijn familie. Mijn mama en papa , zussen, broer, schoonbroers, neefje, nichtje en petekindje en ... Happy family moment.
* De muziek. Want wat zou leven zijn zonder muziek. U zegt: 'niets?' En gelijk hebt u!
* Kunst. Zonde moesten mijn ogen geen schoonheid kunnen waarnemen.
* Het geluk van u en de ander. En dat maakt mij blij.
* Vriendschap en liefde. Wat heeft een mens meer nodig!

  • In welke periode zou je het liefst leven?

De laatste week werd me verdacht veel gezegd: 'We leven wel in de Moderne tijden en niet in de Romantiek hoor'. Dus ik heb een witgeelgestreept vermoeden dat dat toch wel eens de Romantiek zou kunnen zijn. Ik vind dat niet mis.

De romanticus is geneigd te kiezen voor:
Voelen (romantiek) boven denken (verlichting).
Het subjectieve (romantiek) boven het objectieve (verlichting).
Synthese en holisme (romantiek) boven analyse (verlichting).
Het ambigue en ironische (romantiek) boven ondubbelzinnigheid en helderheid (verlichting).
Kunst (romantiek) boven wetenschap (verlichting).
Creativiteit in de kunst boven nabootsing.
Het spirituele boven materialisme.
Zin boven nut.
Kwaliteit boven kwantiteit.
Een organische natuurbeschouwing boven een mechanische natuurbeschouwing.
De mens die deel van de natuur uitmaakt boven de mens die boven de natuur staat en haar probeert te gebruiken.

  • Tien favoriete stemmen?

* Jeff Buckley
* Scott Matthews
* Marcus Mumford
* Angus Stone
* Fran Healy
* Eddie Vedder
* Damien Rice
* Patrick Watson
* Jasper Steverlinck
* Pete Yorn

Wow deze was wel een moeilijke aangezien er zovele in aanmerking komen. Maar ik heb mijn best gedaan om toch een selectie van tien te verkrijgen. Oef!

Groet!




Gij zwijgt zoals
gewoonlijk
uw woorden stil
en onbeduidend
afwezig in uw zijn.


13 november 2009

De dingen waar ik van hou ...


Het is altijd gemakkelijk opsommingen te maken van eigen slechte eigenschappen. Ellenlange lijstjes. Maar waarom zou een mens niet eens eerst aan de dingen denken waarvan hij/zij denkt 'om deze eigenschappen ben ik blij dat ik ze in bezit heb' of 'deze dingen maken me blij om wie ik ben'. Of zoiets.
Het zou veel beter zijn. Want hoe kan een mens nu in hemelsnaam met zichzelf content zijn en zich goed voelen als hij/zij telkens zichzelf enkel confronteert met de bad stuff.

Toegegeven ik heb wel even moeten nadenken over de leuke dingen aan mezelve. Maar goed tien dingen.

1. Het volgen van mijn hart (of toch proberen te volgen, want meestal ligt mijn hoofd met hart in conflict)


2. Mijn creatieve uitspattingen


3. Leven voor muziek (en dat meteen ook zeer serieus en overdreven)


4. Veel aan fantasie (en er tenvolle in leven)


5. Mijn hevige emoties (beter teveel aan emoties en hevigere beleving dan helemaal geen emoties)


6. Mijn intuïtie (en het aanvoelen van dingen met mijn zintuigen)


7. Passie voor dingen


8. Verdwalen in dagdromen (top!)


9. Romantische ziel


10. Houden van de eenvoudige dingen in het leven (en blij zijn met enkel geluk en het geluk van de ander)




iNeArT



Collages maken zijn fijn! Zeker wanneer je er bestaande werkjes in kan combineren en toch tegelijk ook een eigen stijl kan creëren. Al weet ik begod niet hoe mijn stijl kan verwoord worden en of ik überhaupt wel een stijl bezit. Maar dat zijn details, mijn beste.

En met een citaatje er bij is het nog ohzofijner.





12 november 2009

Kvoel me vandaag ...



(van een heel fijne illustratrice (kheb dit woord inderdaad eerst eens opgezocht vooraleer te typen want ik zat al vast met de uitspraak, inderdaad ja) Nicoletta Ceccoli http://www.nicolettaceccoli.com/)


(Onverwachte) dingen die al eens fijn en gelukzalig kunnen wezen:

- Stiekem een hele reep chocolade opeten
- Een hele dag in pyama broek rondlopen zonder enig schuldgevoel
- Lieve berichtjes krijgen wanneer je ze niet verwacht
- Zo lui zijn dat je totaal niet anders kunt bedenken dan luisteren naar muziek en tot zover de activiteit
- Het ontdekken van een paar euros in een handtas die je al tijdje niet gebruikt hebt
- Een relaxerend bad met veel schuim en er zolang in blijven liggen tot je beseft dat het water wel wat koud wordt en je vingertoppen beginnen te schrompelen
- Volledig van jetje geven op A-ha
- Een glimlach in uw richting
- Het beleven van blijdschap met of zonder reden
- Pannenkoeken en pannenkoeken eten maar net op tijd kunnen stoppen
- Het spotten van een knapperd van een Spanjaard
- Figuurtjes in de wolken zoeken
- Ongestoord naar Pingu kijken
- Eens goed uitwaaien aan de zee buiten het seizoen uiteraard
- Een zalig concertje kunnen meepikken waar je al zooooooo lang naar uitkeek
- Een echt-ine-moment, in alle stilte met mijn muziek (jaja toch houdt deze zin ergens steek hoor)
- Voor de zoveelste keer naar Monty Python kijken en buikpijn als gevolg
- Als eerste de witte praline met nootje uit de pralinedoos weten te nemen

Fijn is me dat!

07 november 2009


Het is herfst! Het is er aan te zien. Slecht weer zegt u. Maar herfst kan ook mooi zijn. De kleuren rood, geel, oranje,... En dat mis ik dit seizoen. Nu is het grijs en grauw, wind en regen. Niet fijn zeg ik en niet fijn zegt u.


Een lichte schijn van zon. Met de voeten in de hopen blaadjes schoppen. Nadien een warme tas chocomelk. En een mens is perfect gelukkig!


MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com



Warme herfstgroetjes en een lach!


05 november 2009


Ik kijk in uw richting
maar ge gunt me geen blik, ist ni?
ik weet da ge ni maar me luistert
want ge zegt da ge me doorziet, ist ni?

maar keer op keer
van het moment dat ik ontwaak
tot het moment dat ik slapen ga
zal ik aan uw zijde staan; probeer me maar tegen te gaan
ik ga gewoon aansluiten in de rij, kijken of ge er toch wa om geeft

wilt ge da ik verander?
wel dan verander ik voor goed
en ik wil da ge weet da ge altij uw zin zult krijgen
ik wou gewoon nog zeggen

ga niet staan huiveren
ik zing het luid en duidelijk
ik zal altij op u blijve wachten

ge weet hoe zeer ik u nodig heb
maar ge ziet me niet staan, ist ni?
en is dees mijn laatste kans om bij u te kunnen zijn?

maar keer op keer
van het moment dat ik ontwaak
tot het moment dat ik slapen ga
zal ik aan uw zijde staan; probeer me maar tegen te gaan
ik ga gewoon aansluiten in de rij, kijken of ge toch wa om me geeft

wilt ge da ik verander?
wel dan verander ik voor goed
en ik wil da ge weet da ge altij uw zin zult krijgen
ik wou gewoon nog zeggen

ga niet staan huiveren
ga niet huiveren
ik zing het luid en duidelijk
ik zal altij op u blijve wachten

jaja op u zal ik blijven wachten

en ik ben het die u ziet, maar gij ziet mij niet
en ik ben het die u goed en wel hoort
kzing het luid en duidelijk
ik ga altijd op u blijven wachten

Ik kijk in uw richting
maar ge gunt me geen blik

(vrije vertaling Coldplay - Shiver)

03 november 2009

Concertmeisje


Op twaalfjarige leeftijd begon ik met het ontwikkelen van een eigen muzieksmaak. En tot zover ben ik er nog steeds tenvolle tevreden over. Het begon allemaal bij het steevast ontdekken van soortgelijke bands als Arid (B), Muse (GB), Travis(GB), Coldplay(GB), Starsailor (GB), ... Kortom de Britten zijn voornamelijk te bedanken. Bij deze bedankt! (negen jaar later, nu, ben ik een trotse bezitter van een verzameling vol van van schone bands en muzikanten)
En het zotte is voor de meeste heb ik zolang moeten wachten om ze live te mogen bewonderen. En heb in één jaar (dit jaar, wat qua concerten zeker en vast een goed jaar is) van die eerste bands Arid, Travis, Coldplay en Muse mogen aanschouwen. En dat is al eens plezant!

Jahaaa ik was er bij gisteren! Muse in Antwerpen. En dat was me het fijne avondje wel. Mijn verwachtingen werden ruimschoots ingelost. Naar gewoonte had ik weer een paar liederen in mijn hoofd gestoken die ze absoluut moesten spelen. Maar ja, ondertussen weet ik wel dat dat beter niet wordt gedaan, want anders ben ik toch altijd wel ergens lichtjes gedesillusioneerd. Maaaaar, ik had er een beetje veel in gestoken dus met het plezier dat ze er toch paar van gespeeld hebben. Hoezee!
En ze hebben gespeeld:
Uprising
Resistance
New Born
Map of the Problematique
Supermassive Black Hole
Guiding Light
Interlude
Hysteria
Nishe
United States Of Eurasia
Feeling Good
Unintended
Undisclosed Desires
Starlight
Plug In Baby
Time Is Running Out
Unnatural Selection

En na heel wat applaus, geroep, gefluit kregen we ook nog de bisnummers:
Exogenesis: Symphony, Part 1: Overture
Stockholm Syndrome
Knights of Cydonia


Hoe zag het eruit? Wel hier volgt het concept van podium:
Drie immens hoge kolommen met uitzicht al waren het flatgebouwen, waarbij de onderste delen als minipodia op en neer konden. U raadt het al, ja, op elk minipodium stond een Museman inderdaad. Op de kolommen werd vanalles geprojecteerd zoals livebeelden of gewoon bepaalde sferen die bij het lied paste. En veel groene lasers.
En naar mijn gevoel werd al vanaf het eerste nummer 'Uprising' de menigte serieus wild en meegezogen in het spektakel. Ik zelf dus ook. Enorm! Al bleef ik wat op mijn honger zitten, want waar waren in hemelsnaam de ohzoschone pianopartijen heen. Jammer.
Maar 'Feeling good' maakte het toch iet wat goed ondanks het feit dat de pianopartij hier ook niet was wat het zou moeten zijn.
Bij 'unintended' was het even een schoon moment waar een romantische ziel zoals ik al eens ontroerd kan door geraken. Zo'n momentjes mogen er ook al eens zijn.
Eén van de bisnummers was 'Kniggets of Cydonia'. Begon zeer ik-waan-me-even-in-het-wilde-westen met een mondharmonica (super uiteraard) en dan serieus ingezet met 'ahaaaaaaaaaahaahaaaaaaaaaaaaa ahaaaaaaaahaahaaaaaaaaaaaa'. En maar geven, van begin tot einde. Longen uit mijn lijf.

Blij dat ik er bij mocht zijn.

Sfeerbeeldje:


01 november 2009

Schone kunsten


Dat ik van kunst hou, wist u, u als aandachtige lezer, uiteraard al. Maar wat u nog niet weet is welke kunstwerkjes ik ohzo mooi vind. En ik wil u dat gerust vertellen. Met plezier zelf. Ik hou van schoonheid van woorden en beelden. Esthetiek zoals dat wel eens genoemd wordt.

1. Leonardo Da Vinci - La Scapigliata

De eerste keer dat ik dit zag, was ik er meteen weg van. Het heeft zoiets mysterieus en tegelijk ook zoveel zeggend. Ik vind het prachtig hoe Da Vinci dit vrouwenhoofd met penseel tot leven heeft gebracht. Sober van kleur en sober van compositie. Maar ohzo mooi. 'La Scapigliata' betekent 'de ongekamde vrouw'. Best wel grappige titel vind ik. Het zegt letterlijk wat je ziet (alhoewel ik heb al ergere kapsels gezien). Enja eigenlijk moet dat ook niet meer zijn.





2. William-Adolphe Bouguereau - Evening mood


Het is nu niet dat ik graag naar met-weinig-bedekkende-klederdracht-dragende-vrouwen kijk. Maar laat ons nu eerlijk wezen, naakte mannen in schilderijen is het nu ook niet echt hè. Meestal zijn ze zó overdreven qua lichaam en gebaren. Zo bruusk. Nee. Dat moet ik niet. Geef mij maar elegantie, verfijning, ... Esthetiek in zijn eenvoud en alle aspecten.






3. Sandro Botticelli - The birth of Venus

Mijne favoriet! Nog nooit in het echt gezien, wat een totale schande is. U hoeft het me niet te vertellen. Mijn kaken worden al rood van de schaamte als ik eraan denk.
Maar goed. Ik kan u eens vertellen wat er allemaal op dit werk te zien valt.
Vier figuren worden afgebeeld. De vrouw die haar kleden voor de gelegenheid thuis heeft laten liggen is Venus. Zij is olalala de Godin van de liefde.
(Haar pose die zij op de schelp aanneemt kan men vergelijken met deze van de Venus de Medici (een marmeren beeldhouwwerk uit de Klassieke Oudheid)(Dit even terzijde. Het is maar dat je het weet moest je ooit eens interessant willen wezen en mij imponeren met uw kennis van zaken. U zou zeer slagen mijn beste.) De twee vliegende figuren links van Venus zijn Zephyros (de god van de wind) en Flora (de godin van de bloemen, logisch). Vandaar de bloemen en de wind. Ha! Ge moet het maar zien hè. Aan haar rechterkant zie je een vrouw die haar een mantel aanreikt. Zij is de Horae (godin) van de lente. Zoals beschreven in de Griekse mythologie ontstond Venus uit het schuim in zee. Hier op dit werk wordt dus eigenlijk eerder haar aankomst op het eiland Kythira afgebeeld dan haar geboorte. En zo misleiden ze al eens mensen. Maar niet met mij!





Uit het leven gegrepen : 50 dingen


1. Lazy Sunday is bij mij een feit en een waarheid als een koe!
2. U hoeft me niet op mijn luiheid te wijzen, ik weet dat
3. Ik kan ‘ik hou van u’ zeggen in het Zweeds, Deens, Spaans, Lets, Cherokee, Spaans, Engels, Frans, Duits, Nederlands, Italiaans, Chinees, ...
4. Je kan maar beter voorbereid zijn want je weet nooit dat je dat eens moet gebruiken, toch
5. Ik heb super veel spullen van Jip en Janneke
6. Ik vind dat dus leuk
7. In de loop van de jaren gespaard: tandenborstel, platte knuffels, pennenzak, kousen, een uitgebreid eetservies (zonder bestek jammer genoeg), poppenservies, brooddoos, stickers, kartonnen bekertje, servetten, lippenbalsem, prentjes, het grote verhalenboek, een ouderwetse wekker (zet ik niet meer op, anders is dat enorm verschieten als die afgaat), en nog dingen
8. Ik ben al eens graag kinds ja
9. Zo’n dingen moeten kunnen
10. Ik ben geboren op Goede Vrijdag om 3u30
11. Velevelehelevele jaren geleden werd Jezus gekruisigd op Goede Vrijdag om 3u
12. Uhu de link is snel gelegd inderdaad!
13. Ik breng u vrede en liefde
14. Maar ik ben uiteraard wel vele stoerder dan meneer Jezus, ahja
15. Ik ben al eens in de war
16. Soms zit ik ‘s morgens zo hard naar mijn bril te zoeken terwijl ik ‘m al op mijn neus heb
17. Straf hè
18. Ik ga Marcus Mumford trouwen! Het is beslist!
19. Op een antwoord van Eddie Vedder kan ik niet blijven wachten
20. En een mens moet verder met zijn leven zeggen ze toch altijd
21. Mijn eerste tekenfilm was ‘De reddertjes’
22. Ik ben er naar het schijnt jaren niet goed (lees bang) van geweest
23. Maakt dat mee
24. Ik zou misschien moeten gaan lopen
25. In toerkes
26. In den hof
27. Moet misschien nog wel lukken
28. Onzen hof is niet groot
29. Ik rook niet (en ga dat ook nooit doen en ben daar fier op)
30. Hetzelfde geldt voor drugs
31. En ook voor in grote maten alcohol drinken
32. Misschien is het eens tijd om eens kei gewaagde dingen uit te halen ofzo
33. Hmm, maar misschien ook niet
34. Boeken zijn beter dan de films zeg ik u!
35. Ik vind wasserettes met vintage wasmachines en felle kleurtjes echt geweldig
36. Ik dacht altijd vroeger dat ik een gemakkelijk, goedaardig karakter had
37. Ik begin daar soms aan te twijfelen
38. Afvragingen zitten al eens vaak in mijn hoofd
39. Alle soorten afvragingen
40. Zoals welke voet is het snelst?
41. Wat als de zwaartekracht niet bestond, hebben we dan een serieus probleem of valt dat allemaal nog goed mee?
42. Of zoals wat als ik mijn Nederlandse woordenschat verlies?
43. Ja maar het is goed om eens over dingen na te denken hoor
44. Ik moet soms hard lachen met Hugh Grant
45. Ik vind dat beschamend
46. Maar ook heel moedig dat te bekennen
47. Ik ben in het vijde leerjaar op skivakantie geweest en veel gevallen
48. Had dat nog nooit gedaan en toch heelhuids thuisgekomen
49. De volgende Lo-les had ik mijn voet zwaar verstuikt door over een plint te springen en slecht neer te komen, gevolg maand in het gips
50. Vreemde dingen kunnen gebeuren zeg ik u!