Ha! Ha! Said the clown!

Vannacht dacht ik dat komt niet meer goed. Ik dacht dat ik het kreeg. Manfred (eigenlijk Mike D'Abo, want Manfred Mann is de toetsenist) bleef maar on repeat 'ha ha said the cloooooown' in mijn hoofd zingen. Keer op keer dat ene zinnetje. Ik kreeg het niet weg. Ik hoorde het net zo duidelijk als u wanneer u hieronder op play duwt. Ze zaten precies in mijn hoofd, die mannen van Manfred Mann. (Trouwens, een onderschatte band van de sixties in mijn mening. Daarmee is dat ook nog eens gezegd.)

Nog even iets volledigs naast de kwestie. Maar iets springt in mijn gedachten. 'Tussen pot en pint.' Wat zit er in die pot?

Billet-doux

Opvallend ...

de laatste weken hoor ik vaak dat ik er goed uitzie ... familieleden die zeggen dat ik er gelukkig uitzie, zelfs dat ik er stralend uitzie ... de kapster aan mijn moeder de week nadat ik bij haar voor knipbeurt kwam zei van hetzelfde ... de gebuur ... kennissen ...

ik vraag me af wat de oorzaak ervan is

zag ik er dan voordien zo ongelukkig uit?

ik vertrouw het voor geen haar!

Geliefkoosde scènes (6)

(Lost in translation)

Le route des vins d'Alsace

Paar daagjes tussen de wijnranken vertoefd, bergje op en bergje af, stadje hier en stadje daar, wijntje op en wijntje leeg, fototje van dit en fototje van dat, genieten van het zonnetje en genieten van de uitzichten ...

Soms hoef je niet ver te trekken om er eens even tussen uit te zijn ...

En met gepaste muziek helemaal in de sfeer ...

Als ik ooit ...

kinderen heb, zullen zij waarschijnlijk met één van deze namen de wereld verkennen ...

Als Ine iets doet ...

doet ze het goed! Deze week wat zotte aankopen gedaan. Maar allemaal wel in het teken van de intellectuele verruiming (ahum). Dus dan mag dat zeer zeker. (Bij deze is het beslist. Waterstones is veruit mijn meest favoriete plek, wat betreft winkels. Bijna een uur zitten snuisteren. En graag! (En ze spreken daar dan ook enkel Brits Engels 'These three books, Miss?','Yes please, Sir.','Here you go, Miss.','Well thank you, Sir.',' Goodbye and thank you.', 'Bye.')

En er moet zelfs nog een boek arriveren in de brievenbus!

Soms vraagt een mens zich af ...

Vanmorgen toen ik van het station naar het werk wandelde -met toch wel een zekere doorzet stap- vroeg ik me plots af waarom onze linkerarm met ons rechterbeen samengaat en onze rechterarm met ons linkerbeen. Tijdens het wandelen. De beweging, bedoel ik dan.

Hoe sommige bands aan hun groepsnamen komen. Ik probeer me die situatie dan even voor te stellen. Eddie Vedder tijdens een in een zeer diepe concentratie gedoken denkbeurt: 'Ik zie confituur, ik zie parels ... mannen ik voel een combinatie aankomen'.

Hoe zijn ze te werk gegaan met vertalingen. En dan echt in den beginne. Wezen zij dan naar een stoel en zeiden zij (Zij refereert hier dan naar de vertegenwoordigers van elke taal. Ja, in mijn verbeelding zaten die allemaal eens op nen schonen herfstavond (kon ook een lenteavond zijn, of een doordeweekse avond midden januari, maakt echt niet uit) bij elkander met zeer ernstige blik.) dan ieder op hun beurt 'stoel' in hun betreffende taal? Zat daar dan een persoon met typmachien ijverig er op los te typen als basis voor dé woordenboek?

Is er nog iemand die zo veel nadenkt over al die dingen? Soms voel ik mij daar zo alleen in en kan ik dit met niemand delen. Zou fijn zijn met iemand over die dingen te kunnen mijmeren ...  er gewoon op los te zitten fantaseren of van de ene gedachte naar de andere over te schakelen ... Soms denk ik zo veel ... denk ik ...

En zo zaten ze daar bij elkaar (3)

*Telefoon rinkelt*
A: Hallo.
B: Hallo.
A: Hallo, ja?
B: Ja, hallo.
A: Met wie spreek ik?
B: Met mij.
A: Ah zo.
B: Wat bent u aan het doen?
A: Wat ik aan het doen ben?
B: Ja.
A: Euh ...
B: Heeft u het momenteel druk?
A: Euh ...
B: Bent u met iets bezig?
A: Euh ... ik was ... excuseer, maar ken ik u?
B: Daar ben ik niet zeker van.
A: Hoezo?
B: Wij hebben elkaar misschien al eens gezien.
A: Misschien?
B: Ja, ik weet dat toch ook niet met zekerheid.
A: Hoezo?
B: Een mens komt zo veel volk tegen in zijn leven.
A: Ah zo.
B: Maar u ging zeggen waar u mee bezig was.
A: Ik?
B: Ja. U zei 'ik was', maar vervolledigde uw zin niet.
A: Nee?
B: Nee.
A: Meneer, ik weet niet wat u ...
B: 'U' creërt zo een afstand, vindt u niet?
A: Ik ga u moeten laten meneer.
B: Ah dan toch met iets bezig?
A: U bedoelt?
B: Volgens mij bent u een bezige bij.
A: Pardon?
B: U heeft het te druk voor een gesprek?
A: Meneer, ik ken u helemaal niet.
B: Dat is geen probleem hoor.
A: Meneer, wat wilt u nu eigenlijk?
B: Ik?
A: Ja?
B: Oh, niets.
A: Ah zo.
B: Ja.
*Telefoon wordt neergelegd*