Een poll! Stemmeuh!

Naam voor mijn creaties

• Les retrouvailles (Yann Tiersen is nu eenmaal een inspiratiebron)
• Un autre été (idem hierboven)
• Picture the clouds (naar mijn schrijf inspiratie blog)
• Fantastic Mrs Fox (zit nogal in een vossenperiode)
• Mr Fox and Mrs Rabbit (ook konijnen)
• Fox you! (label met vossenkopke)
• Le désir du renard
• Fox in a rabbithole (verwijzing naar andere inspiratie, Alice in wonderland)

Freeblogpolls

More polls: Free online poll

(Copyright voor alle naamkeuzes *knipoog*)

Flarden (11)

'Hij was de schaduw als de zon in haar ogen scheen.'

Flarden (10)

'Hij vroeg haar hoe ze verliefd werd. "Op mensen? Langzaam, aarzelend en eenmalig. Op al de rest, altijd en overal."'

Kersttijd!

Geliefde van de week

 

'If you must die, sweetheart,
 die knowing your life was my life's best part.'

 

(You, Keaton Henson)

Flarden (9)

'Ik mis alsmaar vaker de vingertoppen die over mijn lichaam heen gleden. Hij is veranderd, wij zijn veranderd, alles is veranderd. Eenzaamheid is nog donkerder dan de nacht.'

Flarden (8)

"Jij bent de enige 'jij' waarover ik schrijf," fluisterde hij haar toe. Zij verstopte zich achter haar lange lokken en hoopte zo dat hij haar blozende wangen niet zag.'

Flarden (7)

'In de kamer kan je soms de gesprekken die we ooit hadden nog horen ...'

(picture source unknown (tumblr))

 

I love handmade

Joepie! Mijn pakje is toegekomen. Vorige week heb ik nog eens iets gewonnen. Dankzij Rok en rol. En vandaag werd het mooi in inpakpapier gewikkeld thuis afgeleverd. (Breinaalden, haaknaald, wol, dvd met tips en voorbeelden, een bon en gesigneerd boek met vanalles en nog wat leuks.) Kerstmis valt precies vroeg dit jaar! En ik vermoed dat mijn bon van de veritas hier niet al te lang zal kunnen liggen.

 

Wie wil een sjaal? Of een vossenmuts misschien? *knipoog*

Flarden (6)

'Hij vroeg haar of leegheid haar net zo veel pijn deed als aan hem.'

Flarden (5)

'Hij zei dat hij geen masker meer wilde dragen, want elke dag sterft hij een beetje meer. Ik zei dat het wel okee was om een beetje ongelukkig te zijn.'

Flarden (4)

'Er waren twee dingen die ze liefst wou vermijden, spiegels en klokken. Ze had geen vat op beide ...'

Flarden (3)

"Ik hou van een man die me zo stevig vasthoudt, dat geen een van ons twee nog ademen kan," zei ze," zijn woorden zo zacht als zijn lippen, zijn aanrakingen als brandend vuur."

Flarden (2)

'"Soms verdwaal ik zo hard in mijn hoofd, dat ik de terugweg niet meer vind", sprak ze. Hij lachtte. Zij zweeg verder.'

Flarden (1)

'En hij deed al het spreken, terwijl ik maar naar mijn voeten bleef staren en me enkel kon focussen op mijn eigen ademhaling.'

Deze week ...

... hield ik van Keaton Henson, mijmer paars, herfstzonneschijn, the man on fire walking through my street with one guitar and two dancing feet, kaneel en appel, Fernando Pessoa, zilte zee blauw, 'De geschiedenis van de schoonheid', ...

Waar ik dezer dagen mee bezig ben? Veel. Veel te veel. Het chaotische nabij. Waardoor ik mijn blog verwaarloos. Amper blogstukken gepost de laatste tijd. De schaamte nabij.

 

 

Maar ik wil het goedmaken. Met mijn blog. Met u, mijn lezer. Als u daar nog steeds ergens ronddwaalt. En met mezelf. Is mooi, niet? Ik zal u wat vertellen over de laatste weken. Misschien van de hak op de tak. Misschien ook niet. Misschien allemaal in één bericht. Misschien ook niet. Ik schrijf hoe het in mijn hoofd opborrelt en hoe het dan geleidelijk aan in mijn vingertoppen stroomt naar het toetsenbord toe.

 

Mijn voorbije weken bestonden voornamelijk uit:

 

- Vloeken op de NMBS. Ik ben het haast niet meer gewoon, een trein die op zijn uur rijdt.

 

- Eindelijk seizoen 3 van The Killing ook tot zijn einde gezien. Het enige wat ik wil toevoegen is 'aaarghhh open eindes zijn niet fijn'. Zo. Dat is gezegd.

- Het zijn grote dagen voor deze prutser. Sjaals haken, juwelen in elkaar steken, naaien, schrijven, zingen, ontwerpen,  andere fijne diy dingen, ... Mijn hoofd borrelt van ideeën. Ze ten uitvoer brengen is totaal wat anders. Het is te veel in ene keer. Help.

- Ik heb eindelijk door waarom Belle altijd al van kinds af aan mijn favoriete Disney prinses was. Haar liefde voor boeken.

- Vorig weekend was ik op stap met mijn nieuwe beste vriend Nikon. Schone plaatjes schieten tijdens een herfstwandeling. En de mist hielp daarbij. Serieus mysterieus in de mist was het thema. En ik was niet de enige op pad. Ik raakte geïntrigeerd door een schonejongemansfiguur, die de bomen bestudeerde ofzo. Een verwante ziel dacht ik. Ik kreeg een glimlach en knipoog. Maar mijn introvert- en verlegenheid weerhouden mij altijd van een conversatiestart. Nefast.

- Mijn brievenprozaroman krijgt meer en meer vorm. Verwacht geen opgewekte tekstjes. Daar ben ik immers nog steeds niet in geslaagd. "Monday. Waiting for someone to notice. My biggest fear, being unknown until the end of my days. In the evening I putted on my favorite dress and danced till the moon arrived. I named the stars after my fears."

- Vorige zondag was het weer tijd voor Crossing Border. Heel fijn en gezellig festivalletje vind ik dat. Ik ontdekte Lucius, droomde weg bij Phosphorescent, genoot van John Grant en had een hele fijne muzikale tijd. Soms zegt kort en bondig meer dan een uitgebreid verslag. Bij deze hoop ik het te bewijzen. *knipoog*

- Danone yoghurt met kiwi! Njammie.

- Dit heb ik voortdurend:

 

- Ik ben op zoek naar een liefdevolle en geweldige man met geld zodat we samen een herenhuis kunnen kopen en ik mij volledig kan laten gaan wat het interieur betreft. Geïnteresseerden mogen het mij altijd laten weten. Aarzel niet.

- Een muzikale tip? Keaton Henson. Qua tekst en melodie bekoort ie me zeer. Maar ie is te bedeesd om op te treden. 

- Ik ben nog steeds op zoek naar een naam voor mijn juweeltjes. Ideeën zijn altijd welkom.

- Er zijn hoogstwaarschijnlijk interessantere dingen die ik u kon melden, maar dat zijn meestal nooit de anekdotes die ik onthoud.
 

Geliefde van de week

 

"Miss you terribly already
Miss the space between your eyelids,
Where I'd stare through awkward sentences
And void through awkward silence

...

Get distracted by my music,
Think of nothing else but art
I'll write my loneliness in poems,
If I can just think how to start"

(Keaton Henson, Small hands)

A girl you should date (ik lees en schrijf *wink*)

"Date a girl who reads. Date a girl who spends her money on books instead of clothes. She has problems with closet space because she has too many books. Date a girl who has a list of books she wants to read, who has had a library card since she was twelve.

 

Find a girl who reads. You’ll know that she does because she will always have an unread book in her bag. She’s the one lovingly looking over the shelves in the bookstore, the one who quietly cries out when she finds the book she wants. You see the weird chick sniffing the pages of an old book in a second hand book shop? That’s the reader. They can never resist smelling the pages, especially when they are yellow.

 

She’s the girl reading while waiting in that coffee shop down the street. If you take a peek at her mug, the non-dairy creamer is floating on top because she’s kind of engrossed already. Lost in a world of the author’s making. Sit down. She might give you a glare, as most girls who read do not like to be interrupted. Ask her if she likes the book.

 

Buy her another cup of coffee.
Let her know what you really think of Murakami. See if she got through the first chapter of Fellowship. Understand that if she says she understood James Joyce’s Ulysses she’s just saying that to sound intelligent. Ask her if she loves Alice or she would like to be Alice.

 

It’s easy to date a girl who reads. Give her books for her birthday, for Christmas and for anniversaries. Give her the gift of words, in poetry, in song. Give her Neruda, Pound, Sexton, Cummings. Let her know that you understand that words are love. Understand that she knows the difference between books and reality but by god, she’s going to try to make her life a little like her favorite book. It will never be your fault if she does.

 

She has to give it a shot somehow.
Lie to her. If she understands syntax, she will understand your need to lie. Behind words are other things: motivation, value, nuance, dialogue. It will not be the end of the world.

 

Fail her. Because a girl who reads knows that failure always leads up to the climax. Because girls who understand that all things will come to end. That you can always write a sequel. That you can begin again and again and still be the hero. That life is meant to have a villain or two.

 

Why be frightened of everything that you are not? Girls who read understand that people, like characters, develop. Except in the Twilight series.

 

If you find a girl who reads, keep her close. When you find her up at 2 AM clutching a book to her chest and weeping, make her a cup of tea and hold her. You may lose her for a couple of hours but she will always come back to you. She’ll talk as if the characters in the book are real, because for a while, they always are.

 

You will propose on a hot air balloon. Or during a rock concert. Or very casually next time she’s sick. Over Skype.

 

You will smile so hard you will wonder why your heart hasn’t burst and bled out all over your chest yet. You will write the story of your lives, have kids with strange names and even stranger tastes. She will introduce your children to the Cat in the Hat and Aslan, maybe in the same day. You will walk the winters of your old age together and she will recite Keats under her breath while you shake the snow off your boots.

 

Date a girl who reads because you deserve it. You deserve a girl who can give you the most colorful life imaginable. If you can only give her monotony, and stale hours and half-baked proposals, then you’re better off alone. If you want the world and the worlds beyond it, date a girl who reads.

Or better yet, date a girl who writes."

– Rosemarie Urquico –

Soms vraagt een mens zich af ...

wie schrijft er toch die dialogen uit Familie?

- laten we 't nie over 't werk hebben
- laten we 't dan over iets anders hebben
- waar beginde gij nu over
- ah over iets anders

- zo'n AA meeting kan toch deugd doen hé... wa drinken we?

Sterk!

(voor alle duidelijkheid dit programma gun ik enkel bij het zappen een blik)

Want lijstjesfreaks maken lijstjes

Treinbezigheden zijn meestal een noodzaak tegenwoordig.
Bij deze al een beginnend lijstje: 100den dingen te doen voor ik heenga ...

http://raindropsarefairywhispers.blogspot.be/p/to-do-be.html

Asa Blumendahl (pseudoniem) fragment!

Lieve,

Ik vind het heerlijk om tussen de bomen te dwalen. Omringd door het kleurenpalet van warme tinten. De frisse wind ruist tegen mijn kaken aan. En de zon schijnt verdoken. De aarde heeft de bloemen ingeruild voor een alles bedekkend kleed van bladeren. Ze dwarrelen een voor een naar beneden. En vullen langzaam aan de bodem alsof het een puzzel is.

Mijn handen voelen wat koud aan. Verder op zie ik een oude man. Hij wandelt moeizaam. Maar hij is vastberaden zijn eerste herfstwandeling te verduren. Af en toe stopt hij en kijkt hij omhoog. De wolken wantrouwend. Vervolgens gaat hij weer onbevallig verder op pad. Op het bankje aan de oude boom zit een koppeltje. Hun ogen verraden alles. Een eekhoorntje snelt weg wanneer een hond haastig achter een stok aanloopt.

Herfst ... misschien wel mijn geliefkoosde seizoen.

 

 

Al mijn liefs,

A.B. xxx

Zonder omslag (28)

Lieve Alejandro Valverde,

 

Het is niet gemakkelijk uw fan te zijn. Zondag heeft u waarschijnlijk bakken kritiek over u heen gekregen. Maar ik begrijp u wel. Het kan nu eenmaal niet gemakkelijk zijn om te kiezen tussen ploeggenoot/vriend en een landgenoot waarmee het niet echt botert. Trek het u niet aan, vriend. Het is enkel blijkbaar niet gemakkelijk te verstaan voor andere mensen dat ik mijn fanschap met u delen wil. Ik probeer het ze dan ook niet meer uit te leggen. Het is al vreemd voor mensen dat ik een Movistar fan ben. U moet niet vragen. Blijf vooral wielrennen! Dan kan ik u blijven goed praten. Haters gonna hate, weet u wel. (Stiekem vind ik dat misschien wel fijn.)

 

Voor altijd de jouwe,

Story of my life ...

"Am I in love? Absolutely. I’m in love with ancient philosophers, foreign painters, classic authors, and musicians who have died long ago. I’m a passionate lover. I fawn over these people. I have given them my heart and my soul. The trouble is, I’m unable to love anyone tangible. I have sacrificed a physical bond, for a metaphysical relationship. I am the ultimate idealistic lover."

- James Dean

Zonder omslag (27)

Lieve jurk,

 

Ik vind het doodjammer dat jij enkel in kleine maten bestaat. Ik zag in de paskamer onze herfstige toekomst al samen. Maar toen kreeg ik vanachter bij de laatste tien cm de rits niet toe. En werd mij nog eens met een slag in het gezicht gezegd dat jij enkel in de drie kleinste maten bestaat. Discriminatie was mijn eerste gedacht. Mijn tweede gedacht leidde tot complexen. En complexen willen vrouwen niet. Ik wou toch nog even laten weten dat jij het schoonste kleedje bent dat ik ooit heb gezien. Je stond me. Van voor gezien dan toch. Vanachter liet je me in de steek. Het ga je goed.

 

Voor altijd de jouwe,

Soundtrack of Ine's life (recentelijk dwalend in mijn hoofd)

Erlend Oye - La prima estate

De Italiaanse zon schijnt, ik staar in de verte, een zwoele bries waait ruisloos door mijn zonovergoten haren heen, en dat terwijl mijn gelato zoetjes aan de grond op sijpelt.

 

Edward Sharpe and the magnetic zeros - I don't wanna pray

Ooit deze live aan het werk gezien? Heus, was meneer Sharpe een sekteleider, ik trad toe. Whatever zijn boodschap ook wezen mag. Ik geloof het, dedju! En ik huppel hem met de tamboerijn in de hand achterna.

Matt Corby - Brother

Ik hoef het niet meer achter banken of stoelen te schuiven. Af en toe valt het voor dat een man maar enkele klanken moet laten horen en ik ben verknocht aan zijn stemkleur.

Fever Ray - If I had a heart

 

Zo'n nummer dat je niet moet beluisteren in de pikkedonker, in het midden van de nacht. En dan vooral niet ineens achter het gordijn naar buiten kijken. Neen. Tenzij je verbeelding onbestaande is.

Vance Joy - Riptide

Ach, hoor daar de zomer. Al is het weer typisch dat ik het ontdek terwijl de herfst op kousenvoeten zijn intrede maakt. Ach, zie daar de dwarrelende bladeren. Maar in mijn hoofd smeult de barbecue nog na en zijn we al lang op strand de kleurtinten aan het tellen die de zonsondergang vertoont.

 

Tate gallery

Zonder omslag (25)

Lieve meneer op de stoel,

 

Elke werkdag als de zon schijnt, weet ik dat u voor u deur zal zitten op die ene stoel. Elke werkdag rond twintig voor vijf wandel ik langs u heen. Elke werkdag wens ik u een fijne avond en knikt u met glimlach alsof u daar heel de dag al zat te wachten. Mag ik denken dat u dat doet? Mag ik denken dat mijn goede avond wens u toch een beetje minder eenzaam maakt?

 

Voor altijd de jouwe,  

 

Simon Van Booy

Mijn favoriete schrijver! Beslist! Al had ik nog geen boeken van hem gelezen. Hij overtuigde me door alleen al een paar quotes die ik las op Goodreads.  En ik wist, dit wordt de schrijver waar ik  platonisch en literair van houden zal. Na een zoektocht van zeker 6 Waterstones en andere Londense bookshops ben ik er in geslaagd twee van zijn romans in huis te halen. Vreugdekreten alom. U zou voor minder na zo'n queeste.

 

Momenteel houdt 'The illusion of separateness' me in de ban. En maakt Van Booy die eer van favoriete schrijver te zijn, meer dan waar.

Soms denk ik dat ik meer in het hoofd van mijn personage zit dan het personage in mijn hoofd...

Zomaar

Put your iPod on shuffle. Give me the first 6 songs that pop up.
Blitzen Trapper - Black river killer, Dark dark dark - In your dreams, Pixies - Where is my mind, Ryan Adams - Where the stars go blue, Laura Marling - Alpha shallows, Bruce Springsteen - The river.

If you could meet anyone on this earth, who would it be?
Momenteel Simon Van Booy. En dan zou ik zeggen 'manneke, waar vind ik nu in hemelsnaam al uw andere boeken, vriend?'

Grab the book nearest to you, turn to page 23, give me line 17.
Simon Van Booy - The illusion of separateness. Pagina 23 is een titelblad. 'Mr Hugo, Manchester, England, 1981.'

Ever had a poem or song written about you?
Jep. Een nummer gecomponeerd, getiteld 'Valiente Ine' (staat op mijn mp3-speler), door een Venezuelaan in Barcelona. Ha! Nu gij!

Do you have any strange phobias?
Ik denk niet dat ze zo vreemd zijn. De dood, spinnen en vuil weecees.

What was the last lie you told?
'Ik heb twee dikke patatten gepakt hoor.'

How do you vent your anger?
Niet. Ik ben een opkropper.

What's your biggest "what if"?
Wat als ik naar een andere middelbare school was gegaan? Wat als ik knap was?

Do you believe in ghosts?
Ik zou daar durven in te geloven. Omwille van mijn fantasie in de donker.

Stick your right arm out; what do you touch first? Do the same with your left arm.
Mijn toetsenbord. Mijn theetas  van Penguin books 'The Great Gatsby'. (Ja, ik begin thee te drinken begod. Maar wel nog steeds kieskeurig.)

Smell the air. What do you smell?
Appel en kaneel.

To you, what is the meaning of life?
Ach, moesten we dat eens weten hè...

What's the worst injury you've ever had?
Mijn voet zwaar verstuikt en in het gips bij het verkeerd neerkomen bij het springen over een plint in de turnles in het vijfde leerjaar.

Do you tend to hold grudges against people who have done you wrong?
Ik ben daar veel te zwak en gevoelig voor ...

Love or lust?
Liefde. Echte liefde.

In your opinion, what makes a great relationship?
Wederzijds respect. En de ander zichzelf laten zijn.

Can insanity bring on more creativity?
Waarschijnlijk *knipoog*

What is your current desktop picture?
Een foto van een standbeeld dat ik getrokken heb in Stockholm. In zwart-wit gezet.

You accidentally eat some radioactive vegetables. They were good, and what's even cooler is that they endow you with the super-power of your choice! What is that power?
Onzichtbaarheid. Al ben ik dat in feite al.

You just got a free plane ticket to anywhere. You have to depart right now. Where are you gonna go?
Right now? Hmm. Ow zeg. Euh. Argentinië! Als het gratis is, beter er van te profiteren en meteen een verre en duurdere bestemming kiezen. Ahja. DOEEEEG!

Geliefde van de week

Er is een nieuwe liefde in mijn leven.

 

 

De eerste zin 'the light of home', meer had ik niet nodig.

Zomervakantie (deel 2)

De tweede week van mijn verlof was misschien om net iets meer naar uit te kijken. Londen! Een heerlijke stad waar ik liever wat langer had gebleven. Een week, een maand, een jaar, een leven?

 

 

Eindelijk een doel gevonden voor dat ene schetsboek. Een travel journal. (Stockholm zet ik er nadien ook nog in.) 

Zomervakantie (deel 1)

Deze zomer heb ik twee weekjes verlof genomen. Aangezien ik dit jaar nog niet zoveel verlof heb, spreid ik mijn daagjes schoontjes over het hele jaar. En om het maximale eruit te halen, werden het twee weekjes van huis. Met bestemming Duitsland, dan een halt thuis om meteen naar Londen door te gaan. De twee weken zijn jammerlijk genoeg voorbij gevlogen.

 

Duitsland. Een fotoreeks.

 

Boodschap van algemeen nut

Gedroomd

Gisterenmorgen had ik me tiental minuutjes overslapen. Maar ik kan dat uitleggen. En daarbij ik was niet te laat op het werk hoor. Edoch had ik liever willen blijven slapen. Zal ik het vervolg nu ooit te weten komen? ...

 

Ik ging met de fiets weg. Al had ik een platte band. Dat kon me duidelijk niet deren. Een (onbekend) ouder koppel dat op bezoek was vertrok ook. Samen reden we de woonwijk uit. Op de hoek stond een (onbekend) amateur wielerman (ik kijk duidelijk teveel wielrennen). Een knappe man (moet gezegd worden). Vooral de ogen. Krullend haar, een beetje ruig. Kort wielershortje. Dat viel me ook op. (Ik ken hem echt niet. En toch zag ik hem heel duidelijk.) Hij vroeg het ouder koppel iets, ik verstond weer niet wat. Maar ze konden hem niet helpen en toen vroeg ie het aan mij. Of ik dan soms een touristil bij had. 'Jazeker!', zei ik. Thuis. En we keerden beiden terug. Onderweg babbelden we wat. Hij zei 'jij hebt een post in Londen of Parijs zeker?' (Post? Ipv werk meende ik te verstaan.) 'Euh, nee hoor, al zou ik het best graag willen, ja', antwoordde ik hem. 'Ah en je bent op zoek naar Italiaanse mannen?' 'Spaanse' zei ik nogal redelijk snel ter antwoord (vond ik nogal frappant). 'U bent wel nogal goed op de hoogte over mij precies?' deed ik hem met een nieuwsgierig lachje verstaan.

'Moet gij niet gaan werken?' En ik werd wakker. De vader stond aan de deur met de melding dat ik me overslapen had. 

 

Wie was die man?! En waarom heeft een man op een fiets nood aan een touristil?!

 

Zo'n dingen haat ik. Open eindes. En vragen die onbeantwoord blijven.

 

Had de man in kwestie mij in de droom gezegd hoe het kwam dat ie mij wel kende en wie hij was, moest mijn vader mij niet verderfelijk zijn komen wakker maken?

 

Dromen. Het blijft mij allemaal een raadsel.

 

Wie was toch die man?!

Geliefde van de week

 

"And if you're still breathing, you're the lucky ones, 'cause most of us are heaving through corrupted lungs.

And if you're still bleeding, you're the lucky ones, 'cause most of our feelings, they are dead and they are gone.

And if you're in love, then you are the lucky one, 'cause most of us are bitter over someone.

 

We are the reckless, we are the wild youth, chasing visions of our futures.
One day we'll reveal the truth that one will die before he gets there."

Vive le vélo: Tour de France 2013

(Waarschuwing: als je wielrennen 100% serieus wil geanalyseerd zien worden ben je waarschijnlijk niet op de juiste blog beland. Mijn excuses. Ik ben van vrouwelijke makelij en het is dus in feite moeilijk om tussendoor dan ook niet enigzins op te merken dat deze mannen vaak schoonbruingespierd in aansluitende lycrapakskes op schoon gedesignde fietsen zitten. Inderdaad.)

De Tour is gepasseerd.  De drie weken zijn voorbij gevlogen. Een leegte blijft achter. Alléja die eerste week dan toch. Geen koersende mannen meer op mijn televies, geen Karl aan tafel die mijn avond vult. Ontwennen is de boodschap. Maar eerst nog, de nakende feiten van de 100ste editie *lichtshow* en *dramatisch muziekske*.

Grootste ontgoocheling voor het publiek:  uren wachten op de doortocht.

- hun verwachting van wat het is en wat het dan werkelijk is (overgenomen van tumblr)-

 Beste buschauffeur: aan de man van Orica Greenedge, als eerste over de meet, proficiat!

Meest besnorde pedaalridder: Cousin

Een belg waar we trots op mogen zijn: Jantje Bakelants

Een belg waar we trots op mogen zijn, maar die ze steeds vergeten te vemelden: Maxim Monfort

Meest op-een-rare-plek-zittende renner: 'inmaanhol' Erviti? Michel wat zegt gij toch allemaal...

Meest onnozelste, vaak overenthousiaste, zeer inlevende fan: Ine (gelukkig bestaan er hier als nog geen beelden van)

Eindelijk weten we zijn naam uit te spreken: Kanstantsin Sivtsov , spreek uit als sijoetsof. Met dank aan Karl.

Krijg ik het serieus op mijn heupen van: José die toch maar HesjeRdal blijft zeggen. Kan hij niet of wil hij niet. Hij deed vorig jaar nochtans een poging na mijn tweet. Helaas.

Meest slijmerige fan: Ine. Ik verdien een viparrangement! Ik ben zo hard slijmbal geweest de voorlaatste zaterdagavond (ik had na Rui's overwinning nog iets getweet). En daags nadien controleerde ze heel de tijd het peloton en won Quintana bijna. Ik wil maar zeggen. (Trouwens ze zouden later nog drie ritten gewonnen hebben ook. Aah, zodus. Aah.)

 

Minst opgewarmde renner: De Gendt. Man vindt dat blijkbaar niet nodig voor een tijdrit.
Waar bleef die verrassing nu: Meneer Schleck?
Meest door Michel en José bejubelde ploeg: Movistar. Finally! (Ik voel een zekere invloed op José en co. Ik moet hen meer tweeten.)

Meest "hebben die wel meegereden"-ploeg: Astana. Want buiten Jakob Vogelgezang was er van die mannen weinig spoor.

Pedaalridder die duidelijk geen afrasteringen kan zien: Johnny Hoogerland. Moet zwaar zijn als je leeft met een drang om toch maar steeds weer naar die afrasteringen gelokt te worden om er zich dan vervolgens in te wurmen.

 

 

Meest 'coole' bril: Die van Ryder Hesjedal.

Meest beschutte renner: Kriske Boeckmans. Men krijge daar nog een boete voor ook.

Geheim van een straffe meesterknecht: Toblerone. Vraagt u maar aan Richie Porte.

De mysterieus verdwenen pedaalridder: Pete Kennaugh.

 

 

Meest groene man: Peter Sagan. Tot zijn baard toe. Achter de oren? Dat weet ik niet.

Meest onnodig gebidonde pedaalridder: Jack Bauer. Zat zijn truike overvol met bidons, waren ze al snel weg op de beklimming bleef hij ondertussen begod wel achter. Ach dorst zal de man wel niet gehad hebben.

Leukste duo van den hoop: De Lau en de Bau

Meest zijn bestdoende pedaalridder: 'José Joaquin Rojas is een dappere renner. De Spanjaard van Team Movistar jaagt al vijf jaar op een ritzege in de Ronde van Frankrijk. Zonder succes. Maar dat wil niet zeggen dat de sprinter het snel opgeeft. Rojas is namelijk de eerste renner die er in slaagt om 20 keer in de top-20 van een etappe in de Tour te eindigen, zonder er ooit een te winnen. In Calvi was de Spanjaard er alweer dichtbij. Rojas kon de ritzege ruiken, maar toen zeiden Gerrans en Sagan: 'No way, José!' Blijven proberen.' (bron: Sportwereld)

Grootste lezer: Jens Voigt. Had na week één al drie kastaars van boeken uit.

Minst van waaiers houdende pedaalridder: Alejandro valverde

Meest schizofrene pedaalridder: Markel Irizar

Verdient een serieuze pataat of een high five met een stoel in het gezicht: Pierre Rolland. Nooit van fairplay gehoord, meneer Rolland? En de fransen hadden het natuurlijk weer niet gezien. Chauvinisten!

Meest glimlachende pedaalridder: Richie Porte. Zijn glimlach op het gezicht was aanstekelijk. Die man geniet duidelijk van zijn sport. Is het nu bergaf, bergop, lastig, minder lastig, ... Richie is altijd content.

De daaldurver: Simon Clarke. Ziet 'm gaan!

 

 

Bromance: Froome dog and the Tasmanian devil.

Meest gemiste pedaalridder: Carlos Barredo. Ja, ik mis hem in het peloton, ja. Ik vond dat nen toffe.

Meest gele pedaalridder: Christopher Froome.

Onofficiële wereldkampioen nummer 4: José Joaquin Rojas.

Blijf toch volgende keer thuis man: Jurgen Vanden Broeck.

Man van de wheelies: Peter Sagan (al mocht die van Jack Bauer op de Mont Ventoux er ook best zijn). Ik doe het hem niet na.

Meest speekselverzamelende pedaalridder: Laurens Ten Dam. Eikebah!

Gij moet oppassen me wa ge doet zelle, manneke: Alberto Contador. Na zijn sarcastische duim naar Quintana en Valverde.

Always fun in het team: Orica Greenedge. Na 'call me maybe' kwam er AC/DC, waar ze zich op konden uitleven.

Beste jojo: Richie Porte. Haakte af, maar kwam steeds terug bij de groep alsof het niets was.

Meest nasty crash: Jack Bauer die met zijn gezicht plat in de prikkeldraad vloog. Er stond blijkbaar ook nog elektriciteit op. Ocharme. Op zo'n momenten wil ik mij kandidaat stellen om die mannen in mijn armen te sluiten. (Zeker als ze Jack Bauer heten.)

*Puts her sad face on and goes oooooh*: Edvaldje Boasson Hagen (mama's toekomstige schoonzoon (grapje hè!)) die schouder brak en triest de streep over reed.

 

Fietsenremover van dienst in een massale val: Ramunas Navardauskas. Lig je even onder een hoop fietsen? Geen nood, Ramunas is al onderweg.

Schoon om zien: De verbroedering van Sky en Movistar (die van Garmin er nog bij en de dees zou haar fan emoties niet meer onder controle kunnen krijgen).

Pedaalridder speelt nog met de poppen? Manuel Quinziato.

 

Serieuze kwak van de Tour: Mark Cavendish die 'per ongeluk' Veelers van zijn fietske duwde.
Meest toeristische pedaalridder: Cadel Evans.

Meest onwennige podiumbetreder: Nairo Quintana.

De enthousiaste ploegleider: Davide Bramati (ziede trouwens wel dat Italianen enkel maar 'Si' zeggen, er is dus niets mis met mijn Italiaans).

 

 

Pintelierende pedaalridder op Alpe D'Huez: Adam Hansen

Wil ik wel eens graag vanachter bij op de fiets zitten *wink*: Jack Bauer en/of Richie Porte.

Beste top drie in jaaaaren: Froome, Quintana en Purito.

Meest verdacht veel voorkomende naam in mijn Tourfeiten: Richie Porte.

Au revoir!





Mijn eerste rokjes

...



Echt waar Mister Cumberbatch?

Zonder omslag (24)

Lieve meneer van The National,

 

 

Mag ik u bedanken? Want dat zou ik graag doen. En u kussen. U hoeft nu niet te denken dat ik een vies mannetje ben. Maar ik zou u willen bedanken voor 'About today'. Dat nummer doet me wonderen. Wist u dat? Ik ben misschien zelfs een beetje verliefd. (Op dat nummer.)

 
Ik mag graag hopen dat u het morgen spelen zal.

 
Voor altijd de jouwe,

Reading questions (part 2)

11. Do you ever dog-ear books?

nooit! fysiek ziek word ik van een beschadigd boek of bij het zien van nonchalance van mensen in de omgang met boeken. misschien klinkt dit neurotisch. ik weet totaal niet waar dit vandaan komt of hoe het uberhaupt begonnen is. maar beschadidgde boeken is pas acceptable. ik leen dus ook niet graag van en aan.

 

12. Do you ever write in the margins of your books?

schrijven in boeken doe ik in feite ook niet graag, tenzij de auteur van het boek er zelf een boodschap in zetten wil voor mij. dat is wat anders. toch.

 

13. How do you feel about giving bad/negative reviews?

dat lukt mij zelfs niet. simpelweg gezegd.

 

14. The most money I’ve ever spent in the bookstore at one time?

iets rond 68 euro voor elf boeken. nogal een deal hè. was trouwens niet echt in een boekenwinkel, maar op een boekenfestijn. boeken zijn boeken hè kameraad.

 

15. Are there any books you’ve been avoiding?

jazekers! zoveel tinten grijs dinges, twilight saga, ... en dat lukt mij aardig.

 

16. What distracts you easily when you’re reading?

alles. echt waar. ongelooflijk hoe snel een mens kan afgeleid zijn. allé, ik dan toch. het best lees ik voor het slapengaan, in stilte, eenzaam in bed liggend.

17. Do you prefer to keep books or give them away once you’ve read them?

goed gij! houden vaneigens. en meer hoef ik daar niet over kwijt.

 

18. Favorite place to read?

op een onbewoooond eilaaaand, loopt niemand voor je neus. ja, je voelt je er blijjjj, want lekker leven is de leus. drinkt met je billen bloooot, melk uit een kokosnooot. je wordt vanzelf grooot, op een onbewooond eilaaand.

nee. gewoon in mijn bed. knus. gezellig lampje. meer moet dan niet zijn.

 

19. Name a case in which hype ruined your reading experience.

awel, ik ben daar eigenlijk van gespaard gebleven. zo ver. ik lees wat ik gaarne lezen wil. de rest maakt me niet zo uit. denk ik. hype of niet.

 

20. How often have you returned books to the library unread?

enkel omdat mijn uitleentermijn verstreken was. toch een paar keer. ik nam dan ook veel te veel boeken mee. vergat dat de tijd zo snel voorbij waait.

 

"Ge zijt helemaal alleen, zoals iedereen altijd en overal alleen is in alle talen. Ge zijt bloot en weerloos. Ge zijt gemaakt van dun papier. Eén windvlaag en ge vliegt omver. ’t Is niet dat de anderen u niet willen helpen. ’t Is dat ze zelf gemaakt zijn van dun papier. Eén scheurtje en ze scheuren. En ge kijkt naar mij, en ge ziet uzelf staan en ge zegt tegen uzelf wat ge altijd al geweten hebt. Dat uw pijn voor u alleen is. Niemand anders kan er aan, niemand heeft er weet van. En dat is goed zo. Zo zijn we vrienden. Dat soort vrienden zijn we. We proberen niet, we hopen niet, we kijken. We kijken elkaar aan en we zeggen: kom, leg uw pijn maar hier bij mij. Het zal geen grammetje helpen. Kom, leg uw hoofd in mijn schoot. Dat ik u aai, dat ik u zeg dat ge van geluk moogt spreken dat ge niets betekent. Kom dichterbij, kom, ik heb u niks te bieden. Kom, vertel mij uw verhaal. Ik beloof, ik zal er niks van snappen. Kom, leg u in een bolleke aan mijn voeten. Ik zal een lied zingen voor u. Over niks."

- Wim Helsen, uit Heden soup (gelezen op Mosgroen.tumblr)

Zonder omslag (23)

 

My loved one,

I am sorry if running was the only choice I could make. I always hide. It is what I do.

Yours sincerely,

Tussendoor ...

Ik moet eens een balpen of potlood in mijn handtas steken. Dringend. Elke dag herinner ik me er wel aan. Maar veel te laat. Zoals gewoonlijk. Als ik al onderweg ben, dus. En er weer inspiratie komt opduiken. En dan denk ik, 'Ine onthou het!' 'Onthou het!' Maar dan onthou ik meestal gewoon dat ik dingen moest onthouden. En die dingen op zich dan weer niet.

 

Mijn boeken staan even on hold. Een dipje. Ik vraag me af als niemand mijn blog leest, wat zouden ze dan mijn boeken lezen? Maak dan reclame? Hoor ik u denken. Ja, maar hoe dan? En is dat dan wel de moeite? Is mijn schrijven het wel waard? Twijfelaar. Dat ben ik. En onzeker.

 

Dit nummer doet me iets. Je ne sais pas quoi. Maar het ontketent traanvocht in mijn ogen. Zeer spontaan en wel meteen. En toch voel ik ook wel een vlaag van gelukzaligheid over me heen vloeien. Curieus.

 

 

Het heeft wel iets. Zo een Mr Rochester. "I am to take mademoiselle to the moon, and there I shall seek a cave in one of the white valleys among the volcano-tops, and mademoiselle shall live with me there, and only me." Het inspireerde me dan ook tot deze mixtape 'la douleur exquise'. Ja, romantische ziel ben ik ook wel.

Dingen waar ik precies niet goed mee om kan ...

• eindaflevering van een serie.
• hagelstenen. ook al zit ik binnen.
• een wirwar van loslopend volk die niet uitkijkt waar ze loopt.
• wanneer 's nachts mijn deken aan mijn voeten loskomt en mijn voeten bloot liggen. en ik daarvoor uit mijn bed moet komen. in het midden van de nacht. dan nog wel.
• krullen in mijn haar leggen. de volgende morgen lijken die verdwenen te zijn. mijn haar ligt terug plat.
• allergie aan (zon)licht.
• altijd 'uietaard' in plaats van uiteraard typen en 'belusiteren' in plaats van beluisteren.
• dat er te weinig uren in mijn dagen zitten. en vooral te weinig weekend in mijn weekend.
• mensen die niet kunnen begrijpen dat anderen een andere mening kunnen hebben.
• tegen mij over assertiviteit beginnen. heb er even genoeg van.
• radiopresentators die de artiest van een nummer niet zeggen. net altijd wanneer ik het weten wil. schobbejakken.
• mensen die verwachten dat je hen meteen sms terugstuurt, maar het zelf niet doen.  
• de verstopplaats achterhalen van mijn droomvent is ondenkbaar moeilijk.
• wachten. wachten eindigt precies nooit.
• wakker worden en moeten opstaan. net wanneer de ontknoping van je droom staat te gebeuren.
• tegen anderen over iets beginnen en vergeten dat zij niet kunnen weten waar je net over aan het denken was. waardoor ze dus niet meteen mee zijn.
• mensen die altijd haast meteen met hun (dodelijk) geweld hun standpunten moeten duidelijk maken. ge kunt dat ook gewoon zeggen. nu toch niet moelijk zeker.
• het over mijn naam hebben.
• een heel verhaal bedenken. 's nachts. en er niet voor op willen staan om te noteren. 's morgens vloeken dat je het niet meer weet.
• mijn spiegelbeeld.
• denken aan dingen waar ik precies niet goed mee om kan.

Soms zou ik willen dat mensen bomen waren ...

Een slechte gewoonte ...

Ik struikel vaak over woorden of moet vaak zoeken naar het laatste woord van mijn zin omdat ik heel vaak vergeet tijdens het vertellen wat ik aan het vertellen was.

En zo zaten ze daar bij elkaar (5)

En ze mijmerden wat ...

 

A: Meestal voel ik me onwenning als ik iemand voor de eerste keer ontmoet. Ik durf ze niet in de ogen te kijken of ik vermijd elk fysiek contact.

B: Meestal als ik iemand voor de eerste keer ontmoet, en ik voel me op mijn gemak, dan weet ik haast meteen dat we een mooie langdurige vriendschap tegemoet gaan.

A: Doorheen de jaren zijn vriendschappen vervaagd. En meestal voel ik me daar wel okee bij. Maar er zijn ook keren waar het aan me vreet.

B: Hmm.

A: Ik blijf maar denken aan dingen zoals wat is het laatste waar we over spraken, waar zijn ze nu mee bezig, zijn ze gelukkig, hebben ze de liefde leren kennen, ...

B: Hmm.

A: Ik durf me zelf de vraag te stellen of ze beter af zijn zonder mij... Weten dat mensen die je ooit graag zag, die belangrijk voor je waren, ineens niet meer van je moeten weten en het hen koud laat hoe het met je gaat, moet wel een van de ergste gevoelens zijn. Beangstigend.

...

A: Je wil wel wensen dat wanneer je elkaar weer tegenkomt, je de handen weer naar elkaar kunt uitreiken, je weer een weg voor hem of haar kan openen naar je leven. Maar tegelijk weten we beide dat het nooit hetzelfde zal zijn.

B: Ook al weet je dat er mensen zijn die van je houden, we houden ons toch vaak onbewust bezig met de mensen die dat niet doen.

A: Vreemd... Ik wou dat er iemand was waar ik alles aan zou kunnen vertellen. Echt wel alles. Dingen die ik mezelf zelf niet eens zou durven toevertouwen. Ik heb nooit iemand gehad die steeds voor me klaar stond, waar ik veel aan kwijt kon, die me nergens over veroordeelde, die me nergens over beoordeelde...

B: Zou ik die persoon kunnen zijn?

A: Zou je ze willen zijn?

...

- op de achtergrond speelde Devendra Banhart's Santa Maria De Feira af -

...
 

Reading questions (part 1)

Omdat ik mijn tijd liever verdoe met voor u oninteressante vragen op te lossen!

 

1. Favorite childhood book?

Roald Dahl - Matilda, en al zijn andere boeken (meest herlezen boeken doorheen de jaren vrees ik)

Annie M G Schmidt - Jip en Janneke (u wil niet weten wat ik allemaal van Jip en Janneke heb!)

2. What are you reading right now?
'Will Grayson Will Grayson' van David Levithan en John Green. heel leuk boek. een Will Grayson uitgevonden door Green en een uitgevonden door Levithan. elk hun hoofdstukken. elk hun stijl. de twee verhaallijnen worden met elkaar verweven en zorgt hopelijk voor verder leesgenot.

en er staat een hele schap klaar gelezen te worden, aanvallen geblazen!

3. What books do you have on request at the library?
een hele lijst, en ze blijken niet echt de boeken te hebben van die lijst, en bovendien word ik nerveus van die mensen die werken in onze bib, waardoor ik de bib al even aan het vermijden ben, wat niet erg is, want ik heb hier nog boeken genoeg staan die popelen om in mijn handen genomen te worden

4. Bad book habit?
heb ik niet, een boek behandel ik met respect, en misschien ben ik daar ook wel een ietsiepietsie te neurotisch in, ik leen niet graag boeken uit, ik word psychisch ziek van ezelsoren en beschadigde boeken, ... echt waar!

5. What do you currently have checked out at the library?
niets, en als u zich af vraagt waarom, dan hebt u duidelijk een vorige vraag overgeslagen, kapoen!

6. Do you have an e-reader?
een boek heeft toch o zo veel meer charme? al trachtte de schoonbroer me toch te overhalen ... het lukte hem bijna, maar toch ...

7. Do you prefer to read one book at a time, or several at once?
ik heb een vreselijke gewoonte in verschillende boeken tegelijk te vertoeven, waardoor er soms al eens eentje lang met een bladwijzer tussen zijn bladeren blijft zitten

8. Have your reading habits changed since starting a blog?
vooral sinds ik mijn quote blog het leven ingefluisterd heb, krijg ik vaak een overspoeling van nieuwsgierigheid in bepaalde romans omwille van bepaalde schone woorden die in zinnen werden gegoten en waarvan ik nog niet eens het verhaal ken, maar de woorden spraken genoeg, zo dus

 

9. Can you read on the bus?
goed gij! nog nooit in een bus in Brussel gezeten zeker? die rijden alsof ze de rempedalen onder hun voeten nog niet ontdekt hebben.

 

10. Favorite Poet?

meneer Fernando Pessoa en hij mag er fier op zijn. dedju!

 

Giro

Men kan al niet zeggen dat Ryder deze Giro zal verliezen omwille van gebrek aan ploegmatensteun.

 

 

Een top drie pronostiekje wagen? Ga gerust uw gang ... (bent u zowaar een straffe kandidaat, krijgt u uiteraard een eervolle vermelding in mijn Giroblog *knipoog*)

Concertmeisje

Het staat vast dat in de top drie artiesten met de meeste platen hier in huis een zekere Mark Knopfler staat. De andere twee uit de top drie zouden hoogstwaarschijnlijk die twee andere gitaarhelden van de papa kunnen zijn. Al komt mijne Jeff Buckley misschien toch nog redelijk dichtbij. Maar het record is moeilijk na te streven. Echt. Beneden, boven, in de garage, een album van die drie komt u altijd wel tegen.

 

Dus ja, het was uiteraard eens tijd dat ik de liefhebber meenam naar een concert. Iemand moet het doen hè *knipoog* Al was ik er zelve maar al te gaarne bij. Door de jaren ook wel een redelijke liefhebber van de heer Knopfler geworden. Als u wil kan ik zelf heel Sultans of Swing meefluiten. Moest u dat willen.

 

Dit jaar was het dan zover. Al in november stond het op de kalender geschreven. 12 mei Mark Knopfler Sportpaleis. En we waren paraat.

 

© alex vanhee.

 

In de auto zei ik nog dat hij zeker dat en dit en dat en dit nummer moest spelen. Wel drie van de zes speelde hij. Ben ik wel tevreden mee, als je weet dat die man solo en met Dire Straits een repertoire heeft van hier tot ginder. Maar met het nummer dat ik écht absoluut live wou horen begon hij zijn set. Ine enthousiast van de eerste noot. Uiteraard. What it is. En ik kan hier nu ook een heel blog schrijven over het feit dat de man weinig van zegges is en dat er schermen mochten staan met vergroot beeld, en dat de kwaliteit van het geluid net wat beter mocht, en dat ie best wat langer had mogen spelen. En ik kan u ook een heel nauwkeurig kritisch tot in detail toe recensie schenken. Maar neen, ik doe dat niet, want ik ben al content dat ik muzikaal genot heb mogen beleven. Misschien toch één puntje van kritiek - 't is dat we het moeten leren - als laatste bisnummer en tevens dus afsluiter mocht er na 'Piper to the end' toch een hit als Brothers in Arms ofzo (ik zeg maar wat) het sportpaleis ingepalmd hebben. Want nu bleef het even heel donker en ik maar hopen op een terugkomst en een bisbis. Maar het bleef stil en dan gingen toch die lichten aan. Nefast voor mijn feestvreugde.

 

Opvallend: ik voelde me jong. Het viel me op dat leeftijdsgenoten die er dan toch aanwezig waren vergezeld waren van een ouder, twee ouders, in ieder geval mensen die de jaren zeventig en tachtig bewust(er) hebben meegemaakt. Tja, ben gezegend met een goede smaak voor de goede oudere muziek zeker? *knipoog* (verwijzing naar recensie Focus).

 

Minder: ge hebt toch altijd wel mensen die moeten klappen op momenten dat er niet geklapt moet worden, of hun hels gefluit moeten bovenhalen, of die denken op de rodeo te zitten (swat eerlijk te bekennen, ik denk ook eens van ieehaaa bij paniek-op-de-prairie-muziek maar ik ga dat dan ook niet luidkeels gaan roepen. Nee.)

Achter ons zaten - duidelijk- de hollandse Statler en Waldorf heel de tijd hun eigen kijk op het concert te geven. Was irritant, maar ook wel ietwat grappig, enkel omdat ik aan de muppetfiguurtjes moest denken.   

 

Ik kan echt geen recensie schrijven. Moet ik toch maar weer vaststellen. Ik doe nochtans mijn best. Ik hoop dan ook dat u dat merkt. En apprecieert. En dan ook nooit verwacht een recensie à la De Morgen of Focus te mogen lezen. Daarvoor stuur ik u beter door naar de betreffende sites zelve. (Maar keer dan toch ook eens weder hè.)

 

Uiteindelijk: ik vind het straf dat na al zo'n lange carrière de heer Knopfler nog steeds zo'n sportpaleis vol lopen doen kan. Hij verdient het dan ook. Gitaarspelenderwijs zit het hem nog altijd uitstekend in de vingers.

 

Ine's hoogtepunten: What it is, Privateering, Romeo and Juliet, Sultans of Swing, Postcards from Paraguay, Telegraph Road, So far away, ... en de rest eigenlijk ook ...

 

 

 

Wat is het toeval dat je te voet op weg naar sportpaleis achter net dezelfde vier Nederlanders loopt waar je na het concert ook weer achter loopt op weg naar de auto? Gek vond ik dat, als je weet hoeveel man daar wel aanwezig was.

 

*zet Mark Knopfler's jongste plaat 'Privateering' nog eens op*

Nu de zomer nog ...

De stofkes en het naaimachine zijn in huis gehaald. Het boek 'Allemaal rokjes' ligt klaar. Nu enkel nog de zon en aan mijn rokjes beginnen.

Ontdekkingstocht doorheen het land der schone kunsten (deel 11)

Het is al veel te lang geleden dat we nog een trektocht in onze luchtballon maakten. Vindt u ook niet? Ik heb hem afgestoft en hij staat klaar om terug hoog te lucht in te varen. Het kunstelijk avontuur tegemoet. Hopsakee. Weg zijn wij.

 

'Heda! Kommen weiter unten! Ihr seid wilkommen. Meiner Kunst has etwas zu erzählen über meiner leben. Ich zelb weiß eine Sache zu erzählen; ich bin arm und verrückt! (dat zei hij destijds ook al, heb ik vernomen) Hurra! Was sagen sie mir davon?' (zijn Oostenrijks is ook niet meer wat het was) Een man in een breed gewaad staat ons naar beneden te lokken. Hij komt me bekend voor. 'Aber, natürlich kennen sie mich. Das stimmt, ich bin Gustav Klimt.' Ondanks het feit dat hij erom bekend staat absoluut geen sociaal en een zwijgzaam mens te zijn, ontvangt hij ons bijzonder hartelijk. Dat heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat wij sympathieke fervente kunsttrawanten zijn. Vermoed ik. Hij staat ons op te wachten in de tuin van zijn atelier, waar hij in alle eenzaamheid teruggetrokken leeft. In deze tuin haalt hij zijn kracht en inspiratie voor zijn werken.

 

Gustav Klimt werd in 1862 geboren ergens in de buurt van Wenen. Zijn vader was goudsmid, edoch leefde het gezin in armoede. Grote opofferingen zorgden ervoor dat de veertienjarige Gustav naar de kunstschool van Wenen kon. Daar merkten ze al snel zijn talent voor tekenen en schilderen op. Na zijn studie richtte hij samen met zijn broer Ernst de 'Künstler Compagnie' op. Zij hielpen mee aan het decoreren van paleizen, musea, theaters, ... en kenden groot succes. Gustav hield het niet enkel bij decoreren, zijn liefde voor het schilderwerk bleef niet achterwege. Hij zocht hierin zijn eigen weg. Hij hing enerzijds tussen het klassieke, al wou hij niet vervallen tot het academische, en anderzijds werd hij sterk aangetrokken tot het symbolisme. Hier begon zijn stilistische ontwikkeling. Na de dood van zijn vader en niet veel later die van zijn broer richtte hij zich helemaal op de schilderkunst. Het was zijn vaders beroep dat hem inspireerde tot het veelvuldig gebruik van goud en het decoratieve aspect in zijn werken. Als er een kunstenaar bestaat wiens gehele kunst erotisch te benoemen valt, zal het toch Gustav Klimt wel wezen zekers. Klimt's hoofdthema: de schoonheid van de vrouw, hij bezingt ze, met een fixatie op erotiek. De overdaad aan goud onderstreept het erotisme. Hij schilderde de vrouwen naakt, of met prachtige klederdracht ... Hij schilderde hen zittend, staand, liggend, ... Hij schilderde ze verfijnd en elegant ... Hij schilderde ze in alle houdingen en bewegingen ... zelfs de geheimste. Als kijker dring je als voyeur binnen in het intieme leven van de modellen op het doek. Je wordt je bewust van de intimiteit van de kunstenaar met zijn modellen. Zijn werken zijn gevuld met leven, maar voortdurend bewust van de dood. Zijn grote kunst bestond erin de figuren tot leven te wekken. Hij was gefascineerd door Eros en Thanatos. De levenscyclus. De associatie van dood en seksualiteit. Verstopt onder de hoofdthema's vrouwen en bloemen. Kort gezegd; het was dus gewoonweg nogal ne snoeper die zijn libido ergens kwijt moest.

Gustav Kimt, Danae

Klimt behoorde tot de nieuwe generatie Oostenrijkse kunstenaars in zijn tijd die zich groepeerde onder de naam Secession. Zij wouden een eind maken aan het onderscheid tussen kunst met de grote k en de 'ondergeschikte genres' van de kunst. 'Gedaan ermee', zeiden ze. 'Het gaat hier vanaf nu niet alleen om het estetische maar de 'kunst' zelf.' Zo kregen zij een belangrijke rol toebedeeld in de verspreiding van de Jugendstil.

 

Gustav Klimt, Music

 

De kunstenaar leerde in zijn schilderjaren ook de werken van zijn tijdsgenoten oa Schiele, Toulouse-Lautrec, Van Gogh, Munch, Matisse, Gaugain, Picasso, Toorop... kennen en liet zich door enkele doorheen de jaren ook beïnvloeden (alsook andersom).

 

Gustav Klimt stierf in februari 1918 op 55-jarige leeftijd aan een hartaanval (in dat zelfde jaar stierf ook Egon Schiele waarmee hij kameraadschap had gevormd.). Hij werkte altijd aan meerdere doeken tegelijk. Hij vulde ze langzaamaan met kleuren en vormen. Hierdoor bleven talrijke schilderijen na zijn dood onvoltooid achter. Ruim 3000 tekeningen werden bewaard. Deze werden lang verwaarloosd. Ze werden door de gevestigde orde in zijn tijd bestempeld als pornografisch.  De gevestigde orde dezer tijd vindt ze dan weer even belangrijk als zijn schilderijen in zijn gehele oeuvre.

 

Tot slot, woorden van een bescheiden man "Schilderen en tekenen kan ik. Dat geloof ik zelf en er zijn ook een paar mensen die zeggen dat ze dat geloven. Maar ik weet niet zeker of het waar is. Zeker zijn er maar twee dingen. 1. Er bestaat geen zelfportret van mij; ik ben niet geinteresseerd in mijn eigen persoon als onderwerp voor een schilderij, meer in andere mensen, vooral vrouwelijke, maar nog meer in andere verschijningen. Ik ben ervan overtuigd dat ik als mens niet extra interessant ben. Aan mij is verder niets bijzonder te zien. Ik ben een schilder, die dag in dag uit, van 's morgens tot 's avonds schildert. Figurenschilderijen, landschappen en soms portretten. 2. Het gesproken en geschreven woord ligt me niet al te goed., al helemaal niet als ik over mezelf of over mijn werk moet praten. Als ik een eenvoudige brief moet schrijven, heb ik angst en ben ik bang als voor een dreigende zeeziekte. Daarom zal men het moeten stellen zonder een artistiek of literair zelfportret van mij. Wat verdet niet hoeft worden betreurd. Wie iets over mij -als kunstenaar- wil weten, moet goed naar mijn schilderijen kijken en daarin proberen te ontdekken wie ik ben en wat ik wil." (uit 'Klimt' van Gilles Néret (Tasschen))

 

Gustav Klimt, The kiss (detail)

 

Gustav Klimt, Water serpents (detail)

Gustav Klimt, The tree of life

Kunstige groetjes,

Ine