Het begon in de winter met een fiks trainingskamp.
Voor de meeste ploegen ging dat van een leien dakje,
Marc Sergeant echter zag het eerder als een kolosale ramp.
De meesten verkozen een forse rit stevig in hun wielerpakje,
Quickstep koos liever toch voor een andere strategie.
De opening van het wielervoorjaar, met Omloop het Nieuwsblad,
ging vlotjes naar de Italiaan Luca Paolini, oh nostalgie.
Geen Kuurne-Brussel-Kuurne, door sneeuw en de weg te glad.
Het weer zat hen duidelijk allemaal niet zo mee.
Porte en Nibali staken ondertussen Parijs-Nice en Tirreno in hun zak.
Milaan-San Remo was andere koek, het was nogal vree,
door de hevige sneeuwstorm, wouden sommige renners niet aan de bak.
Boonen en anderen waren later kwaad afgestapt bij de herstart.
De mannen waren verkleumd, nat en niet content.
Ciolek won verrassend de nogal vreemde rit, het was apart.
Hij stond op het podium tussen Sagan en Cancellara als een rasechte wielervent.
Ondertussen wou mijn oog ook wel wat, ik blijf immers een vrouw.
Al was dat soms wel wat moeilijk,
ze reden vaak de koers als ninjas door die kou.
Alweer op vlaamse bodem, won daar die Italiaanse kat Oscar,
in zijn fluo gele pak,
Dwars door Vlaanderen sprintend voorbij Voeckler zowaar.
Sagan en Cancellara demonstreren hoe het moet in het wielervak.
E3, Gent-Wvlgem, Brab Pijl, De Ronde, Par-Roubaix, niemand anders was de baas.
De Belgen deden nochtans wel hun best.
Tom Boonen echter viel erbij als houten klaas.
We mogen terecht fier zijn op oa Van Marcke, Gregske, en Vandenbergh.
Die eerste bleef ontroostbaar in tranen achter in de velodroom.
Een week later nam Kreuziger de benen op de Cauberg.
Moreno reed in de Waalse pijl iedereen naar home.
De laatste koers van het voorjaar werd gestreden,
door Purito, een panda en Daniel Martin.
Fin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten