Ik was niet echt uw grote fan. Niet dat ik u niet graag had als coureur. Simpel omdat ik toch besloten had niet voor iedereen een fanschap te kunnen delen. En spanning, dat moest er toch ook zijn? Aangezien u concurreerde met mijn wielerhelden. En u deed dat trouwens meer dan goed.
Maar, één ding bracht ons een band. U reed jaren voor Lampre. Laat dat nu de ploeg zijn met een catastrofale verpakking om het lijf. En telkens u in beeld kwam maakte ik er de gewoonte van 'ma wa heeft diene nu aan zeg' te zeggen. Tot u van ploeg veranderde en ik dacht een kleine bijdrage geleverd te hebben tot uw vestimentaire verandering. U reed nu voor Astana. Sorry, ik kon het niet opbrengen te zwijgen. En zie daar onze vaste traditie. Telkens u in beeld kwam zou ik het zeggen. Misschien had u dat stiekem gewoon graag?
Meneer Scarponi. Tegen wie moet ik het nu zeggen? :-(
Vaarwel
Zaterdag overleed de Italiaanse profwielrenner Michele Scarponi, een groot kampioen en in het peloton bekend als goedlachse levensgenieter en lolbroek. Hij werd aangereden door een busje tijdens een trainingsrit. Alle hulp kwam te laat ... In de komende Giro zou hij als kopman worden uitgespeeld, zijn geliefkoosde ronde ... Vandaag droeg Alejandro Valverde zijn overwinning in Luik Bastenaken Luik op aan zijn goede vriend ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten