Soms zijn er zo van die momenten waarbij ik totaal mezelve kwijt ben. (Zoals Thom York het bezingt in Karma Police 'for a minute there, I lost myself' en ik begrijp hem volkomen).
Ik zie mijn drum staan en denk bij mezelve 'gooien daarmee, smijt het van u af kind'. Maar wanneer ik dan denk 'djuje dat heeft me wel wat gekost' verander ik snel van gedacht, want dat is het ook niet waard.
Met ceedees smijten, boeken uit het rek, of wat dan ook is nu ook niet echt een optie. Want het is niet dat ik nadien met plezier alles wil opruimen uiteraard. Ah nee.
Mijn hoofd tegen de muur slaan is veel te pijnlijk. Zo ook sjotten tegen eenders wat van straffe kwaliteit.
Nee. Ik zeg u. Schreeuw het van u af in uw hoofdkussen. Uw omgeving heeft er geen last van en gijzelve achteraf ook niet. Enkel een gevoel van relief. En zo moet dat. En zo kan je weer verder.
als ge toch met u drum zou gaan smijten, gooi em dan maar naar hier ;)
BeantwoordenVerwijderen