VOORLOPIG VERSLAG (WORDT NOG AANGEVULD) Concertmeisje

Eergisteren was het weer zo ver; Crossing Border. Lang genoeg naar uitgekeken en hops het is alweer voorbij. Maar goed was het. Zekers en vast.

Mijn eerste gedacht toen ik het gebouw binnenstapte was 'ooow nicnacjes *glundering*'. Aan de ingang en later bleek dan ook overal beetje verspreid binnen, stonden schalen met nicnacjes. Maar groot belang bij een recensie van formaat heeft dat niet. Maar dit is dan in feite ook geen recensie van formaat. Aha! Nicnacjes dus.

Wie was te vroeg? Ine was te vroeg. Was doe je dan? Ene pakken. Een drankje wel te verstaan. Een ice tea =D Braaf beginnen uiteraard, de avond zou nog lang duren. En terwijl eens op het programmablaadje kijken. John Cooper Clarke. Hij was nog niet goed gestart of ik kon al niet goed volgen. Owkeej! Een grote naam in de punkpoetry and literature. Kon die man in snel tempo zijn gedichten naar voren brengen ja. Wow. Waar ik dan wel ineens mee mee was, ga ik niet vertellen, want het zegt dan wel weer veel, hm over mezelf misschien waarschijnlijk. Anywayyyyys.

Villagers was het eerste muzikale plezier. Tijdens het stemmen van de instrumenten, viel het me op dat hij wel een kleiner formaat van acoustische gitaar in bezit heeft. Het viel me al eens eerder op, maar deze keer dus ook. Alsof een gewoon formaat wat te zwaar weegt voor hem. Tot zover mijn opvallingsheden. Of wacht! Zijn truien. Ja nog iets over zijn trui. Alsof de mama ze speciaal voor de gelegenheid gebreën had. En toen ving hij aan met zijn muziek. Heel andere sfeer dan toen ik hem een vorige keer zag. In het voorprogramma van Wild Beasts in april stond hij daar alleen met gitaar, nu had hij een band meegebracht. En ik vond het beter dan verwacht. Sterk van die jongens! Maar maar maar ... toch een kleine maar. Waarom waarom ... een kleine waarom. Waarom spelen die artiesten dat ene liedje nooit dat ik wil dat ze spelen? Dat is moeilijk doen om gewoon willen moeilijk doen. Maar goed, verder had ik niet te klagen. Ze deden zij dat goed. En als u dacht dat het rustige nummers gingen zijn, had het u toch goed mis. Af en toe gaven die gastjes toch eens van jetje. Fijn zo. Kortom goede eerste muzikale act van de dag.