Lang geleden dat ik nog eens een paar nummertjes op jullie losliet dacht ik bij mezelve. De gedachte werd omgezet in een plan en het plan werd meteen als een koe bij de horens genomen.
41. The Doors - Break on through (to the other side)
Ik hou van mannen die zich eens durven kwaad maken. Enkel en alleen in muziek dan wel te verstaan. Mannen die zich volledig loszwieren in hun emoties. En zo'n man is Jim Morrisson. Mijn hart gaat sneller kloppen als ik hem weer hoor in al zijn furieuziteit. She gets high. She gets high. She gets highhhhh. Absolutly!
42. Ane Brun - The puzzle
Voor elke gebeurtenis, emotie, ... in mijn leven kan ik meteen een mogelijke soundtrack opnoemen. Zo ook kunnen liedjes van Ane Brun in aanmerking komen. Voor typische vrouwenemoties bijvoorbeeld.
Her remains were spread out like the pieces of a puzzle
it took her 365 days putting them together
the pieces were quite difficult to distinguish from eachother
they were tiny and the clear blue sky went on forever
I wouldn´t do that to you ...
43. dEUS- Little arithmetics
En dan nu toch nog eens tijd voor iets van Belgische makelij. Dit nummer staat toch wel in mijn top drie dEUS nummers. Gewoon een heerlijk nummertje. Soms hoeft dat niet meer te zijn.
44. The Shins - Australia
Ik word er zowaar vrolijk van. En dat gevoel hebben we graag. Zeer graag!
Deze band toch naar mijn bescheiden mening een beetje onderschat.
En oh hoor ik daar zo even een banjo tussendoor? Ach Ine en het geluid van een banjo. Het klikt wel. Ja.
En eindelijk. Eindelijk. Eindelijk weet ik wat er in het begin geroepen wordt. Ik had slim kunnen wezen en het al eerder kunnen opzoeken. Maar soms denkt een mens daar gewoon eens zo simpel niet aan. Mij klonk het nogal oostenrijksebierindebergendrinkendduits maar het blijkt dus gewoonweg engels te zijn. Dan toch.
Time to put the earphones on…
45. Bill Whiters - Ain't no sunshine when she's gone
Een nummer uit de oude doos. Effe afgestoft en klaar om nog eens beluisterd te worden. Een waar pareltje! En misschien, heel misschien baant er zich wel een heel klein druppeltje traanvocht een weg vanuit mijn ooghoek langs de wang naar beneden toe. Het klinkt dan ook wel zeer onfijntjes allemaal wat de heer Whiters meemaken moet en dat dan allemaal in zo'n droefgestemd melodietje gegoten. Muziek, muziek, wat klinkt het soms toch schoon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten