AAAARGHH Other Lives begod! - Maandag avond in Orangerie van de Botanique samen met hun voorprogramma The Magnetic North (niet te verwarren met Magnetic North naar eigen zeggen, want dat is een andere band wel te verstaan) en Deer Tick. - Als er nu eens een band is die mij de laatste tijd enorm weet te beroeren en vervoeren naar andere sferen, zijn zij het wel.
 |
| Foto: © Xavier Marquis |
Om acht uur startte het voorprogramma met hun set. The Magnetic North. Ik had er nog nooit van gehoord, maar was benieuwd. Ik weet niet waarom, maar de bandsnaam deed me vermoeden dat ik hun muziek best wel ging kunnen smaken. En had ik gelijk? Ik had gelijk. Heerlijk deuntjes vergezeld van een schone vrouwen - en mannenstem. De vrouwenstem is afkomstig van Hannah Peel waar ik het solo album in bezit van heb. (Een aanrader trouwens.) Luistermuziek voor een warme zondagse namiddag liggend in de tuin in het gras turend naar de langzaam voorbij varende wolken. ★★★☆☆
Snelle instrumentenwissel en podiumwissel en artiestenwissel. En toen kwamen de mannen van Deer Tick. Ietwat high en net uit de veren naar mijn menig. En het zal ook wel zo zijn geweest. Geen waterfleskes voor die mannen, geef ons bier verdomme. En de roadie mocht podiumafwaarts met zijn waterfleskes. Anyways. De set begon harder dan ik gewend was van hun plaat. Ik vroeg me ter plekke dan ook meteen af of ik wel de juiste Deer Tick in gedachten had. Moet uiteindelijk wel zijn van wel. Eerst viel het goed mee. Maar nadien werd het vooral aftellen naar Other Lives toe. Ik had het gehad na een paar nummers. Ook voornamelijk omdat het veels te luid stond. Niet dat ik daar niet tegen kan. Oh neen hoor. Maar gewoon als je al niet meer verstaat van wat ze zingen door dat het te luid is, is het wel te luid, ja. Daarom. ★★☆☆☆
Als er nu iets is waar ik niet van moet hebben, zijn het zatte mannen rondom mij. Stompen in de zij en rug. Mompelen onverstaanbare oninteressante dingen. Zijn altijd maximum met twee. Altijd met veel lawaai en handgebaren. Weten niet waar naartoe en komen dan tussen ons in te staan en dan terug weg. Neen, zatte mannen zijn niet aan mij besteed nee.
Weer een instrumenten- en artiestenwissel, ietwat trager dan voorheen, waardoor we toen al wisten dat we de laatste nummers niet meer meepikken konden. Verdomde nmbs! Maar goed geen gezeur en geklaag. Genieten is de boodschap. En genieten heb ik gedaan. POEF! Al bij de eerste noot verdwaald in mystiek, fragiliteit, harmonie en een overdonderend gevoel. Een luisterervaring om U tegen te zeggen. Other Lives heeft het gewoon. Vijf talentvolle multi-instrumentalisten die gevoel voor muziek met passie en subtiliteit weten te brengen met arrangementen die je niet mogelijk houdt voor zo weinig volk op het podium. Na het concert blijf je gewoonweg nog wat door dwalen in die sfeer om langzaamaan weer met beide voeten op de grond te komen te staan. ★★★★★ (met een boontje voor zanger/gitarist/pianist Jesse Tabish toch wel)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten