29 april 2012

Concertmeisje

Ik sta op een redelijk achterstand wat mijn verslagjes betreft. Vanavond naar Patrick Watson en moet (nu niet echt moeten, maar doe het graag) Ben Howard en Nekka Nacht nog bespreken. Van uitsel komt afstel zeggen ze. Maar daar doe ik niet graag aan mee. Zo dus ...

Tickets besteld voor januari. Maar meneer Howard Ben vond het wel grappig om dat concert te verzetten naar april en ik zodus nog wat maanden langer mocht wachten. Maar het was het waard. 

Foto: © Alex Vanhee

Een volle zaal en sfeer verzekerd. Ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat de jongeman al zo'n uitbundige aanhang had. Het was alweer een tijdje geleden dat ik in de AB zo'n sfeer gevoeld/gehoord/gezien had. Dat maakte het concert nog net dat tikkeltje geweldiger. Want over zijn performance kan ik niets negatiefs meedelen. Sympathieke kerel met aanstekelijke songs. Eén plaat was materiaal genoeg om  me heel de avond mee te krijgen in de muzikale wereld van surferboy Ben en zijn gitaar. Maar mijn reacties na een concert zijn  dan ook wel altijd euforisch, doch gegrond. Wat kan me het schelen dat De Standaard en De Morgen een ster minder geven of het te weinig boeiend materiaal vonden. Ine heeft genoten en dat is wat telt. 

Met af en toe een kampvuur gevoel, een rustigere luistermelodie, een meezingend koor gevoel, ingetogenheid ... was de set qua afwisseling zeer ok. Een kort verslag voor het voorlopig beste concert van 2012. Ach waarom rond de pot draaien als het woord 'geweldig' al boekdelen spreekt. ★ ★ ★ ★ ★ 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten