Dood dacht u? Vergeet het maar. Na vijf jaar zijn de heren Eirik Glambek Bøe en Erlend Øye terug met een schitterende nieuwe plaat: 'Declaration of Dependence'.
Kings of Convenience is een indie (folk) duotje uit Noorwegen, waarvan de muziek in mijn ogen het best kan omschreven worden als dromerige acoustische gitaarpopliedjes met een melancholische toets. Hoera! Ja, want wij houden van zo'n muziek!
De plaat opent met '24-25', een nummer waarbij ik eerst dacht dat iemand heimelijk een ceedee van Simon & Garfunkel in het doosje had gestopt om me zo bij het neuzeke te nemen, maar niets is minder waar. Een helder en sereen nummertje met prachtige samenzang van Erlend en Eirik. En zo kennen we ze uiteraard. Lieflijke nummers die eenvoudig en prettig wegluisteren en die je zo tot in een wereld van dromen voert.
Op het eerste gezicht, of hier eerder gehoor, zoete liefdesliedjes. Maar eens beter geluisterd naar de teksten, blijkt dat het veel meer is dan dat. De volgende nummertjes op de plaat 'Mrs Cold', 'Me in you', 'Boat behind', 'Renegade' zijn wel meer dan gewoon maar ik-zie-je-graag-blijf-voor-altijd-bij-mij, eerder veel dieper que tekst en over de ongelukkige feiten die de liefde kan voortbrengen. 'Rule my world' een aanklacht tegen het geweld en de oorlog in onze wereld, 'My ship isn't pretty' de wereld is niet altijd een feestje en rozengeur, 'Scars on land' het niet altijd even koosjer omgaan met de natuur.
De samenzang, de acoustische gitaren, contrabas en hier en daar een viooltje als breekbare toets voor het geheel, kleuren het album en zijn de voornaamste instrumenten. Bloedmooie zang- en gitaarpartijen maken van dit album een plezier en ontspanning voor het oor.
Ine's favorietjes op de plaat: Mrs Cold, Boat behind, Rule my world en Peacetime resistance ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten