Monsters die zich best onder mijn bed mogen verschuilen, die zich stiekem in mijn kast mogen begeven... Ik zal zekers niet de papa roepen:'*fluisterstem* papa, er zit een draak in de kast'.
Jim James van My Morning Jacket, Conor Oberst en Mike Mogis van Bright Eyes en Matt Ward van M. Ward en She and Him, vier kastaartjes die hun talenten weten te bundelen in een schoon groepsverband, Monsters of Folk. Op hun debuut 'Monsters of Folk' bevinden zich aanstekelijke countryrockliedjes, popsongs, zoete folkliedjes, ... met eerlijk verdeelde leadvocals. Kortom een plaat waar iedereen eens aan bod mag komen en zijn talent ten toon mag spreiden. En terecht. Straffe muzikanten die mannen.
We steken van wal met Dear God (Sincerely M.O.F.), een song waarin onze man daarboven in de lucht, God gevraagd wordt waarom wij toch zo moeten lijden. Welja een vraag die ons toch af en toe eens bezighoudt. Niet?
Whole lotta losin' een nummertje dat me vrolijk doet meedeinen en waar het plezier van de samenwerking wel wat hoorbaar wordt. En hopla we zijn in een vrolijke stemming, dank u!
En kom laten we ook eens allen de armen rond de schouders leggen en samen onze stemmen versmelten in Say Please, moeten ze gedacht hebben. Jim, Conor en Matt, drie verschillende timbres van stemmen, maar mooi in geheel. Hold out your hand, say please ...
Deze liedjes samen met de rest van de plaat staan jammer genoeg redelijk los van elkaar en mist een rode draad. Maar dit doet niets af van het feit dat het plezierig luisteren is.
En ongelijk aan al die critici die beweren dat deze mannen de verwachtingen niet hebben ingelost. Dat zeg ik er van. Maar ja ...
Oohja nog één dingetje.
En als ik heel eerlijk mag zijn en u mijn mening mag vertellen dan denk ik toch dat onze kleine sloeber Conor Oberst strootje trek gewonnen heeft en het dus meer naar zijn hand qua muziekgeluid mocht klinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten