Soms, heel soms wil ik gemene dingen zeggen, maar dan houd ik me altijd heel erg in, ik ben nochtans wel een lieve, maar er schuilt diep van binnen misschien wel een gemene vrouw in mij. Af en toe verdien ik dat wel dat die eens buiten mag ... toch
Elke keer dat ik een muts draag voel ik me in een instant Badly Drawn Boy en dat voor al menig winters ... het is een bijzonder fenomeen.
Het lijkt er sterk op dat oudjes graag aan mijn armen hangen 'mag ik u even een arm geven?' waarop ik 'tuurlijk' zeg en mij traagjes mee verplaats. Moest er nu jongere exemplaren dat ook eens willen doen ...
Een gedachte die het meest voorbij flitst in filosofische buien: ik voel een zekere moeilijkheid om te bestaan *tilt* ... en waar komen al die knapperds van Britse acteurs ineens vandaan? (weliswaar in minder filosofische buien) *tilt* (ik heb inderdaad weel platonische fancies, wreed dat dat is)
Als ik een telefoontje moet/wil plegen naar de zussen of broer, probeer ik altijd een leuke openingszin te vinden ... maar dan moet ik soms al zo hard lachen alvorens ze hebben opgenomen, dat ik niets meer zeggen van het lachen kan en me zo geweldig geneer omdat ik mijn eigen hilarisch vind.
Mijn meest hatelijke in een vervelende situatie geplaatste toestand is plassen midden in de nacht. De mogelijkheid om niet op de pot in slaap te vallen te ontlopen is een zwaar gebeuren. Zo zwaar dat ik liggen blijf en vaker met een bijna ontploffende blaas 's ochtends wakker schrik. Er zijn leukere manieren denk ik zo ...
Ik ben niet sportief en zal het ook niet worden. Vwoila. Ik beken. There I've said it. Schluss darmit. Sportieve situaties zijn dan ook liefst te vermijden omwille van mijn talent aan lompe situaties in zelfs maar een ietsiepietsie bespeuring van sportiviteit in een plaatsnemende activiteit.
Mijn haar is nog nooit zo lang geweest ... ik kan een vlecht maken ... wow ... het is enkel jammer dat mijn haren liever stijlerdanstijlst willen vallen ... zo zelfs dat volumeshampoo's à la 'oohooohoooooh herbal essences' de stijlheid niet kunnen overwinnen.
Ik droom de laatste tijd weer eigenaardig vreemd. Laatst liep er heel wat man achter mij, en tieren en roepen deden zij. Had ik blijkbaar Dave Grohl's speech op een feestje verstoord - wat ik op dat feestje deed zal nooit iemand weten te vertellen. - Ik heb nog nooit zo hard gelopen en was blij toen ineens een schaap meeliep waar ik opsprong. Het beeld moet wonderbaarlijk zijn geweest en niet te evenaren in real life ... Ook van de hoge (echt hoog) bomen in de tuin van de achterburen die met een knal naar beneden vallen. Of de trein nemen en dan tot besluit komen dat ie de verkeerde richting uit gaat en waardoor dan een kleine paniek ontstaat ... Maar het schaap overtrof alles toch ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten