En ze mijmerden wat ...
A: Meestal voel ik me onwenning als ik iemand voor de eerste keer ontmoet. Ik durf ze niet in de ogen te kijken of ik vermijd elk fysiek contact.
B: Meestal als ik iemand voor de eerste keer ontmoet, en ik voel me op mijn gemak, dan weet ik haast meteen dat we een mooie langdurige vriendschap tegemoet gaan.
A: Doorheen de jaren zijn vriendschappen vervaagd. En meestal voel ik me daar wel okee bij. Maar er zijn ook keren waar het aan me vreet.
B: Hmm.
A: Ik blijf maar denken aan dingen zoals wat is het laatste waar we over spraken, waar zijn ze nu mee bezig, zijn ze gelukkig, hebben ze de liefde leren kennen, ...
B: Hmm.
A: Ik durf me zelf de vraag te stellen of ze beter af zijn zonder mij... Weten dat mensen die je ooit graag zag, die belangrijk voor je waren, ineens niet meer van je moeten weten en het hen koud laat hoe het met je gaat, moet wel een van de ergste gevoelens zijn. Beangstigend.
...
A: Je wil wel wensen dat wanneer je elkaar weer tegenkomt, je de handen weer naar elkaar kunt uitreiken, je weer een weg voor hem of haar kan openen naar je leven. Maar tegelijk weten we beide dat het nooit hetzelfde zal zijn.
B: Ook al weet je dat er mensen zijn die van je houden, we houden ons toch vaak onbewust bezig met de mensen die dat niet doen.
A: Vreemd... Ik wou dat er iemand was waar ik alles aan zou kunnen vertellen. Echt wel alles. Dingen die ik mezelf zelf niet eens zou durven toevertouwen. Ik heb nooit iemand gehad die steeds voor me klaar stond, waar ik veel aan kwijt kon, die me nergens over veroordeelde, die me nergens over beoordeelde...
B: Zou ik die persoon kunnen zijn?
A: Zou je ze willen zijn?
...
- op de achtergrond speelde Devendra Banhart's Santa Maria De Feira af -
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten