Het zijn misschien die bruine bladeren en die grijze lucht. Maar sinds gisteren wordt mijn gemoedstoestand bevangen door een vleugje naargeestigheid.
Vooral in de avond. En net voor het slapengaan. Een overmeestering van eenzaamheid die me parten speelt.
Ik mis veel ... vriendschap voornamelijk ... alsof ik steeds overal buitenval ...
Het ligt waarschijnlijk echt aan die bruine bladeren en die grijze lucht, dat mijn gedachten weer neerdwarrelen als die bruine bladeren naar de grond. Maar bij deze zeg ik social media als daar zijn facebook en forum even gedag ... virtuele wereld is in zekere zin deprimerend.
Daarnet toen ik op het perron stond en de zon zo mooi zag ondergaan, luisterde ik dat eigenste ogenblik naar ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten