Eén van mijn verslavingen van de laatste weken was de serie (én wat voor een serie) The Bridge. Gekluisterd zat ik voor het tv scherm. Elke week werd het beter en de ontknoping moeilijker te raden. De dader in ieder geval vond ik echt gene lieve meneer. Azo'ne lorejas!
Met één ding had ik het toch wel moeilijk. En ik weet best wel dat het de serie misschien net wat extra geeft of dat alles nooit goed aflopen moet. Maar toch. Mocht August toch niet blijven leven? Tot op de laatste second van de serie hoopte ik dat Saga nog ging zeggen tegen Martin dat zijn zoon nog leefde. Zo ben ik dan. Blijven hopen. Omdat ik de triestheid niet aankon? Onnozel. Ik weet het.
Anyways lang geleden dat ik een serie nog zo hard de moeit vond om echte elke minuut absoluut te willen zien. Ik kijk al uit naar reeks 2.
Moest u deze niet gevolgd hebben. Oei. U heeft wat gemist. Echt.
De themesong is trouwens een schoon nummertje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten