Ik twijfel. Ik reageer impulsief. Ik zeg te veel en ik zeg te weinig. Ik ben naiëf. Ik zing. Ik geloof te snel. Ik verdwaal in mijn eigen gedachten en neem dromen voor werkelijkheid aan. Ik huppel. Ik pruts. Ik breng mezelf te vaak in verlegenheid. Ik aanbid mensen. Ik verfoei verliefdheden. Ik hou van simpele verslavingen zoals muziek. Ik hou van geuren en kleuren. Ik verzamel woordgroepen, zinnen die de moeite waard zijn in het achterhoofd te houden. Ik lach en ik huil. Ik verwacht te veel, te veel van het leven, te veel van mensen, te veel van alles. Ik verwonder. Ik bewonder. Ik hou van schoonheid, esthetiek zoals dat heet. Ik hou van de werking van alle zintuigen tegelijkertijd; Geuren, klanken, smaken, vertoningen, voelingen, gewaarwordingen. Ik ben nieuwsgierig. Ik hou te veel van romantiek. Ik geloof in sprookjes. Ik ben niet te begrijpen. Ik vind iets maar ik weet niet wat ik zoek. Ik kan geen afscheid nemen van dingen en leid aan verlatingsangst. Ik verdwaal vaak en loop doelloos doorheen mijn gedachten. Ik heb een zwak voor mannenstemmen en mannen met een gitaar. Ik kan diep geraakt worden door dingen, zowel positief als negatief. Ik wil de taal der liefde kunnen spreken. Ik wil glimlachend en blootvoets de natuur betreden. Ik wil kunnen vliegen en meteen ver hier vandaan. Ik wil kunnen zeggen dat u de eerste was om wie ik zoveel heb kunnen geven en nog steeds doe. Ik wil de wereld zien en alle prachtige plekjes kunnen herinneren als dia’s in mijn hoofd. Ik zou u willen kunnen zeggen schoon is de wereld en geluk is wat het geeft. Ik heb nog zoveel te doen en zoveel te laten. Ik wil luidkeels hoera roepen, een hoera voor u en een hoera voor een ander. Ik wil dit alles kunnen delen en dat vooral met zo iemand als u.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten