Jaja er zijn zo van die dagen dat je liever in je bed blijft liggen en wakker wordt met een zucht. Je draait je nog eens om, helemaal je laken ingeduffeld, en sluit je ogen op zoek naar een nieuwe droom. Maar jammer genoeg ben je te wakker om lekker terug in te dutten. En daar zucht je weer.
Gisgisgis! Vanmorgen was het, inderdaad, zo een ochtend. *zucht* Nee, niet een nieuwe stralende dag, denk ik, mijn mood kan het momenteel niet aan. 'Ine kan het niet aan, Ine kan het niet aan, Ine kan het niet aan' tieren de mannetjes in mijn hoofd. 'Laat me gedverjandorie met rust!'wil ik roepen, maar zelf dat lukt me niet. *zucht*
Wou deze dag graag overslaan en meteen naar de zondag toe. Iedereen (lees : 'sommigen' (ine een master in de kunst der overdrijving)) is de laatste tijd zeer stil tegen Ine, zou mijn eigen fout kunnen zijn, maar vind het heel vreemd en jammer. Of wie weet is mijn 'magic spell' toch uitgekomen, Ine is (terug)onzichtbaar, hoezee! Kan ik weer de straat afdwalen, mensen begluren en zien hoe zij zich een weg banen in dat leventje van hen. Maar zie hier een domper. Sommigen zien mij nog.
Maar goed straks mijn bed in op zoek naar de nacht en hopelijk morgen zonder gezucht.
Zilverzacht! ( = slaapwel bij de kabouters)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten