Twee maanden geleden besloot ik u mee te nemen in mijn luchtballon om een tocht te starten doorheen het land der schone kunsten. Na de ontmoetingen met de heren Modigliani en Monet is het nu tijd om eens dieper in het verleden te trekken. De Italiaanse Renaissance.
Firenze, 16de eeuw. Alessandro di Mariano Filipepi, bekend onder de naam Sandro Botticelli, staat ons op te wachten. Curieus en geschrokken kijkt hij naar boven, vanwaar wij langzaam neder dalen.
'Mo ho' zegt hij 'una ballone volante!'
Even later na het bekomen, stelt hij zich even kort voor en vertelt hij ons vanwaar zijn 'artiestennaam' nu eigenlijk komt. 'Botticelli' is afgeleid van de bijnaam van zijn ietwat gezette broer, 'Il Botticello' ('het tonnetje'). Nu eerlijk gezegd het klinkt serieus niet slecht Botticelli, in ieder geval klassevoller dan Filipepi (meer een naam voor een clownspersoon). Niet waar?
Botticelli was een goede leerling maar zijn intresse was vele groter dan enkel taal, wiskunde en de schoolvakken in die tijd. Hij raakte geboeid door de schilderkunst. Zijn vader die het gezaag en het enthousiasme van zijn zoon niet langer kon weerstaan stuurde hem naar een monnik, Fra Filippo Lippi (één van de belangrijkste schilders In Firenze in die tijd). Deze leerde hem het vak. Botticelli vorderde zeer sterk en zijn enthousiasme was nog steeds paraat. Het wordt tijd voor een eigen studio moet hij gedacht hebben in 1470 waar Filippino Lippi, zoon van Fra Filippo Lippi, één van zijn leerlingen werd. Op dat moment kwam hij ook in contact met de familie De' Medici (waar ik toch wel altijd van denk wow wat een geslacht!), een machtige familie in Firenze met grote invloed op de plaatselijke architecten en kunstenaars (oprichter van de Uffizi gallerij, bij kunstkenners uiteraard bekend). Deze zorgden ook voor opdrachten, meestal klassiek gëinspireerd.
Zoals daar zijn 'La Primavera' en 'De Geboorte van Venus' (meteen vermelden dat dat twee van mijn favoriete werkjes zijn in kunstland).
Veel is van deze man niet echt bekend. Mysteryman! Hij verbleef zijn hele leven in Firenze en werkte daar aan zijn oeuvre. Eénmaal trok hij naar Rome en verbleef daar een korte periode. Want enkele fresco's in de Sixtijnse kapel zijn van zijn hand. Vermoedelijk (maar wie zal het met zekerheid kunnen zeggen) waardeerden de opdrachtgevers zijn werk niet waardoor het maar bij drie fresco's is gebleven.
Toen de macht van De'Medici wat begon te kantelen en Firenze eerder in de greep van de priester Savonarola kwam, veranderde het voor Botticelli. Opdrachten verminderde en hij begon eerder religieus getinte werken te schilderen. Van zijn tien laatste levensjaren is minder bekend. Botticelli overleed op 17 mei 1510.
Hoewel Botticelli toch tot een grote naam uit de schilderswereld van de Italiaanse Renaissance beschouwd kan worden, werd hij na zijn dood al snel vergeten. Het is pas met de Pre-Raffaellieten, eind 19de eeuw, die zijn schilderijen als inspiratiebron gebruikten dat zijn werk werd herontdekt.
Ondanks ik weinig kennis heb van deze man zijn leven, vind ik het een boeiend persoon. 'Maar van welke kunstenaar denk je dat nu niet Ine' hoor ik u al zeggen. En mja dat zou best wel eens kunnen ja. *knipoogt*
Maar goed check deze man zijn werkjes! En laat u verleiden!
Uw kunsttrawant,
Ine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten