05 oktober 2010



Als alles zou verkleuren. Zowel de dagen als de nacht. Verre van donker. Als niets is wat ik ervan verwacht. Moet ik dan nog hopen. Dat er iets blijft wat ik dacht?

Als ik achter me zou kunnen kijken. Naar alles wat is geweest. Als een wind die verwoed waait. Door mijn lichaam. Ik je zeggen kon. En jij dan de woorden van mijn taal verstond.

Ik zoek. Weerkaatsing van mijn stilte achterna. Omarmend in uw warmte. Een houvast.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten