Langs de achterdeur van mijn geest. Ketting van gebroken harten. Verslagen. Strompelend over de drempels op weg naar. Verzwolgen door een draaikolk. Mijn wereld versmalt zich. Mijn woorden verdwijnen in het niets als ik de uwe hoor. Twijfelend tussen wel en niet. Mijn hart vervreemdt zich van kloppen. Hangend tussen de regen. Bedonderd door de sterren. Ik kan niet. Ik mag niet. Ik wil niet. Ik huil niet. Ik ben zoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten