Ine houdt van lijstjes maken. Lijstjes over favoriete liedjes, lievelings schilderijtjes, boeken die ze nog moet lezen, dromen die nog moeten uitkomen, veelzeggende citaten, bands die ze absoluut nog moet gaan zien, dingen die ze nog moet doen en liefst nu dan veel later, cd’s die in haar kamer rondslingeren al dan niet op hun vaste plek, landen die ze maar al te graag eens wilt gaan bezoeken, fijne woorden, ...
En zo vind ik dus altijd hier en overal lijstjes terug.
Boeken die ik eens van onze bib wil meebrengen en anders eens een centje voor moet opzij zetten:
* Elia Barceló - Bal masqué
* Elaine N. Aron - Hoog Sensitieve Personen in de Liefde
* Luigi Pirandello - Iemand, niemand en honderdduizend
* Stieg Larsson - Mannen die vrouwen haten
* David Browne - Dream Brother: The Lives and Music of Jeff and Tim Buckley
* Paolo Giordano - De eenzaamheid van de priemgetallen
* A.A. Milne - Positieve Poeh (wijze woorden van Poeh)
* Christophe André - De kunst van het geluk
* Yann Martel - Het leven van Pi
* Jonathan Safran Foer - Extreem luid en ongelooflijk dichtbij
* Pablo Tusset - Het beste wat een croissant kan overkomen
* Poppy Adams - Nachtvlinders
Aha! Heb nog een leuk lijstje gevonden. Interessante mannen in de muziekwereld. En jaja ik weet het. Ik moet dat van elkaar leren loskoppelen. Mannen en muziek. Maar ik vind dat toch eigenlijk best wel een beetje fijn zo. Een beetje heel fijn zo *blozende wangentjes* als het oor en oog tesamen van gelukzalige momentjes mogen genieten. Toch?
Welja toegegeven, moest ik heel het lijstje publiceren het zou nogal een hele lange bedoening worden. Dus u raadt het al, ik geef u maar enkele namen mee. De rest hou ik lekker voor mezelf zo, voordat u mijn fijne dagdromen wegjat.
* Mijn nummer één van de laatste dagen: Angus Stone (van Angus and Julia Stone). Mijn hart begint telkens aan een verfijnd ritme te kloppen als ik hem hoor. Merkwaardig. Alhoewel, het zou voor minder. Ik moet niet hebben van baardemannen, maar voor hem wil ik gerust eens een welverdiende uitzondering maken. Echt waar.
* Den Doug mag er gerust ook staan. Dougie Payne, bassist van Travis. Man in pak. Zalig schots accent. Bassgitaar in de hand. Geestig. Trefwoorden spreken voor zich.
* En u zou hem de nieuwe Jeff Buckley kunnen noemen. Maar vergelijken doen we niet. Hij is en blijft gewoon Scott Matthews (niet te verwarren met de heer Scott Matthew, maar zoals u kunt zien is dat zonder 's' als laatste letter).
Hemelse pracht als deze jongeman zijn liederen aanvangt. Kippenvel! Serieus. Het is een mysterieus type die Scott. En inderdaad ons Ine houdt daar wel van.
* Om het af te leren nog een laatste. Uiteraard zou ik mezelve niet zijn moest ik hier even niet twijfelen en niet weten welke te kiezen. Ha! Maar ik ga volledig voor Sufjan Stevens. Bij het horen van zijn nogal wat vreemdsoortige voornaam denkt u waarschijnlijk wat een dodderig type zal dat wel niet zijn. Wel laat mij hier nu duidelijk wezen, ban die gedachte maar snel uit dat hoofd van u. Sufjan Stevens is namelijk een muzikaal pareltje. En twijfelt u nu maar niet aan mijn woorden. Zoek het desnoods zelve op. Deze jongeman haalt uit onder andere zijn banjo fenomenale melodieën en vermengt deze met zijn fragiele zangpartijen.
Wel moest u, mijn tedere lezer, één van deze mannen bespeuren, laat ze dan vooral niet in de kou staan en stuur ze door naar mij. Eeuwige dankbaarheid zal u groeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten